Exalted Beloved in Green Dome of Haft Peykar

Subject Areas : Persian Language & Literature

Peiman Niknami ¹ (دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد انار، دانشگاه آزاد اسلامی، انار، ایران)
Pooran Yosefipoor ² (Anar Branch, Islamic Azad University, Anar, Iran)

Received: 2017-10-29 Accepted : 2018-04-16 Published : 2019-05-05

Keywords: beloved, Nezami Ganjavi, Haft peykar, enima and sayeh,

Abstract :

Love is the most distinguished and the most infrequent concept with a huge reflection in art and literature. Love toward man, woman, mother, child, nature, religion and thoughts, motherland, liberty and … is tangible in each part of Persian literature. The love which embraces all is the love to the only God. It gives human the power to know himself and it helps him evolve as much as possible. Mystical literature is about the love to the only God. Emotional literature is one of the areas in which adoring another person can be a way to evolve and achieve integrity. Haft peykar by Nezami Ganjavi is one of the pieces of emotional art which is a story of an earthly love at the surface but upon a deeper consideration of such stories in ancient analysis of the model and psychology, one can find out that the earthly love can get the hero of the story to the point of excellence and perfection. In this research, the story of the Green dome was studied with an emphasis on the exalted beloved and an introduction of Haft peykar and its theme.

References:

1. ابن عربی (بی­تا)، الفتوحات المکیه، ج1، بیروت: دارالصادر.


2. پالمر، مایکل (1388)، فروید، یونگ و دین، ترجمة محمد دهگانپور و غلامرضا محمدی، تهران: رشد.


3. ساورسفلی،سارا (1387)، خانۀ دوست کجاست؟ تهران: سخن، چاپ دوم.


4. شمیسا، سیروس (1383)، داستان یک روح، تهران: فردوسی. چاپ ششم.


5. سرلو، خوان ادواردو (1389)، فرهنگ نمادها، ترجمه مهرانگیز اوحدی، تهران: دستان، چاپ اول.


6. شوالیه، ژان (1388)، فرهنگ نمادها، ترجمة سودابه فضایلی، تهران: جیحون،چاپ اول.


7. شولتز، دوآن، سیدنی آلن شولتز (1390)، ترجمة یحیی سیدمحمدی، تهران: ویرایش.


8. زرّین­کوب، عبدالحسین (1380)، پیر گنجه در جستجوی ناکجاآباد، تهران: دانشگاه تهران، چاپ پنجم.


9. دوبوکور، مونیک (1376)، رمزهای زنده جان، ترجمة جلال ستاری، تهران: نشر مرکز.


10. کمپبل جوزف (1392)، قهرمان هزار چهره، ترجمۀ شادی خسرو پناه، مشهد: گل آفتاب.


11. کوپر، جی­سی (1379)، فرهنگ مصور نمادهای سنتی، ترجمة ملیحه کرباسیان، تهران: فرشاد.


12. محمد بن منور (1366)، اسرارالتوحید فی مقامات الشیخ ابی‌سعید، چاپ محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: آگاه.


13. مورنو آنتونیو، یونگ (1384)، خدایان و انسان مدرن، ترجمة داریوش مهرجویی، تهران: مرکز، چاپ اوّل.


14. نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف (1315)، هفت پیکر، به تصحیح وحید دستگردی، تهران: ارمغان، چاپ اوّل.


15.  هاوکینز بردلی (1380)، آیین بودا، ترجمة محمدرضا بدیعی، تهران: امیرکبیر.


16. هال، جیمز (1380)، فرهنگ نگاره­ای نمادها در هنر شرق و غرب، ترجمة رقیه بهزادی، تهران: فرهنگ معاصر، چاپ اول.


17. یونگ، کارل گوستاو (1352)، انسان و سمبول­هایش، ترجمة ابوطالب صارمی، تهران: امیرکبیر، چاپ اول.

مقالات:

1. چلکوفسکی، پیتر (1370)، "آیا اپرای توراندوت پوچینی بر اساس کوشک سرخ هفت پیکر نظامی است؟"، مجله :ایران شناسی، شماره 12، صص 714- 722.

2. کروتکف، جورج (1384)، "رنگ و عدد در هفت‌پیکر"، ترجمة هاشم بناپور، فصلنامة فرهنگستان هنر، زمستان.

3. مؤذّنی، محمدعلی(1388)، "تحلیل داستان گنبد فیروزه­ای از هفت پیکر و افسونگری نفس اماره"، فصلنامة تخصصی زبان و ادبیّات فارسی، شماره 1، صص139-115.

4. ناصری، ناصر، شهریار حسن زاده (1394)، "مضامین تعلیمی و تربیتی در هفت پیکر"، شماره 25، صص184-147.