The Manifestation of Women Loyalty in Shahnameh and Ramayana
Subject Areas : Persian Language & LiteratureNeda Rajabi Mansour 1 , Hamid Reza Shayganfar 2 , Mehrangiz Owhadi 3
1 - Ph.D. Candidate of Persian Language and Literature, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
2 - Department of Persian Language and Literature, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran.
3 - Department of Persian Language and Literature, North Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran
Keywords: Loyalty, woman, Shahnameh, Ramayana, epic.,
Abstract :
In the history and collective and national identity of every nation, women are an influential element, as women self-work has become an archetype. A woman affects her surroundings with every role and emotions, and one of these influential roles is women loyalty. Epic stories reflect emotions and feelings and the way people think in a period of history. The Shahnameh and the Ramayana are among the world literary epics in which women play a significant role. One of the prominent characteristics of the women in the Shahnameh and the Ramayana is their loyalty, and this is the characteristic of women loyalty that makes them not hesitate to do anything great. And the chain of incidents and big events in the epics. The present research with a descriptive-analytical and comparative method aims to deal with the expression of women loyalty in two epic works and world classics, Shahnameh and Ramayana. The results of this research show that the expression of women loyalty in Shahnameh and Ramayana is different. These differences are rooted in religious and ethnic beliefs and the nation view of women. Loyalty of Shahnameh women is associated with sacrifice, tradition, courage and bravery, but in Ramayana, adherence to traditions and beliefs and pure submission is a sign of loyalty.
اسلامی ندوشن، محمد علی (۱۳۴۸). مردان و زنان شاهنامه. یغما. 2 (23)، ۶۵-۵۷.
اسلامی ندوشن، محمد علی (1348). زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه. تهران: انجمن آثار ملی.
آیدنلو، سجاد (۱۳۹۶). زنان در شاهنامه. آينه پژوهش. 28 (1)، 67-99.
بهار، مهرداد (1375). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: آگه.
بهار، مهرداد (1377). از اسطوره تا تاریخ. تهران: چشمه.
پاکنیا، محبوبه (۱۳۸۵). خوانشی از زن در شاهنامه. مطالعات اجتماعی روانشناختی زنان. 4 (11)، 111-۱4۱.
پانی پتی، ملا مسیح (2009). رامایانا. به اهتمام سید عبدالحمید ضیایی و سید محمد یونس جعفری. دهلی نو: چاپ آلفا آرت.
پیامنی، بهناز (۱۳۷۹). فراز و فرودهای شخصیت زن در شاهنامه. کیهان فرهنگی. 17 (165)، 16-22.
تحصیلی، طاهره؛ زاهدی، اکرم (۱۳۸۹، شهريور). جایگاه زنان در شاهنامه و رامایانا. پنجمین گردهمایی بینالمللی انجمن ترویج زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه يزد. يزد. ايران.
تحصیلی، طاهره؛ زاهدی، اکرم (۱۳۹۲). جایگاه مادر در شاهنامه و رامایانا. ادبیات تطبیقی. 5 (5)، ۱۱۲-۹۵.
توکلی، نسرین (۱۳۸۹). جایگاه و حقوق زن در هندوئیسم و قوانین جدید هند. پژوهشهای جامعهشناختی. 4 (1)، 140-۱66.
حمیدیان، سعید (1383). درآمدی بر اندیشه و هنر فردوسی. تهران: ناهید.
حیدری، حسن (۱۳۸۹). جایگاه زن در گذر تاریخ و سیری در حقوق آن. زن و فرهنگ. 2 (5)، 71-84.
خسروی، اشرف (1400). شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ. تهران: علمی و فرهنگی.
دورانت، ویلیام جیمز (1341). تاریخ تمدن. ترجمۀ احمد آرام. ج. ۱. تهران: اقبال.
زاهدی، اکرم (1389). سیمای زن در شاهنامه و رامایانا. پایاننامۀ کارشناسی ارشد. دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه لرستان. خرمآباد. ايران.
سیبرت، ایلسه (1379). زن در شرق باستان. ترجمۀ رقیه بهزادی. تهران: پژوهنده.
شاتوک، سیبل (1388). آیین هندو. ترجمۀ محمدرضا بدیعی. تهران: امیرکبیر.
شمیسا، سیروس (1394). انواع ادبی. چاپ چهارم. تهران: میترا.
صفا، ذبیح الله (1333). حماسهسرایی در ایران. تهران: پیروز.
علی نقی، حسین (۱۳۹۰). تحلیل شخصیت و نقش زنان در داستانهای شاهنامه. نشریۀ زن و فرهنگ. 3 (9)، 59-81.
فردوسی، ابوالقاسم (1960). شاهنامه. زیر نظر ی. ا. برتلس. مسکو: اداره انتشارات ادبیات خاور.
کمبل، جوزف (1397). قدرت اسطوره. ترجمۀ عباس مخبر. چاپ سیزدهم. تهران: مرکز.
مختاریان، بهار (1389). درآمدی بر ساختار اسطورهای شاهنامه. تهران: آگه.
مسکوب، شاهرخ (1351). سوگ سیاوش. تهران: خوارزمي.
ویتمن، سیمن (1382). آئین هندو. ترجمۀ علی موحدیان. قم: مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب.
یزدانفر، ساره (۱۳۹۵). نقش اجتماعی و مقام زن در شاهنامه فردوسی و هزار و یک شب. ادبیات تطبیقی. 14 (2)، ۱۷۷-۲۰۱.