Evaluation of the effective factor of environmental quality in satisfaction rate of residential environment neighborhood (Case study: Pardis new town)
Subject Areas :
Dorsa Alipour
1
(Ms Student of Urban Planning, Central Tehran Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran)
Pooyan Shahabian
2
(Assistant Professor, Urban Planning Department, Central Tehran branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran)
Keywords: neighborhood, Environmental quality, New Town, well-faire, Satisfaction rate,
Abstract :
An urban environment with suitable quality & neighborhoods as fundamental elements can induct satisfactory and well-fair feelings to the inhabitants. The main goal of this article is to conceptualize environmental quality contents in new towns neighborhoods by evaluating satisfaction rate of inhabitant of environmental quality factors. Therefor we extract 25 factors from fundamental theories of environmental quality in three deferent dimensions of Experimental, Functional & nature of environment. With these factors we evaluate environmental quality of 4 different neighborhoods of Pardis. Considering the main goal, we will evaluate the connection between the environmental quality indicators and the satisfaction rate of the residential environment neighborhood. This connection will be shown in a model evaluating environmental quality of Pardis new town. Study shows that there are six basic factors, defining satisfaction of Pardis habitants, while the overall score of satisfaction rate is low which explains inability of Pardis town to fulfill inhabitant needs and desires.
- منابع و مآخذ:
1- ابراهیم زاده، ع، م قرخلو، و م شهریاری. “ﺗﺤﻠﻴﻠﻲ ﺑﺮ ﻧﻘﺶ ﺷﻬﺮ ﺟﺪﻳﺪ ﭘﺮدﻳﺲ در ﺗﻤﺮﻛﺰزداﻳﻲ از ﻣﺎدرﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان.” ﺟﻐﺮاﻓﻴﺎ و ﺗﻮﺳﻌﻪ، 1386: 27-46.
2- بحرینی، ح. مکنون، ر. 1380. توسعه شهری پایدار فکر تا عمل. نشریه محیط شناسی.27(27): 52.
3- بحرینی، سید حسین و طبیبیان، منوچهر. 1377. مدل ارزیابی کیفیت محیطی زیست شهری. محیط شناسی، سال 24، شماره 21 و 22. دانشگاه تهران: دانشکده محیط زیست، 41- 56.
4- دیزخلیلی،ن. 1385. ارتقای کیفیت محیط شهری در مرکز تاریخی شهرها با استفاده از رویکرد برنامه‌ریزی طراحی - محور.” پایان نامه کارشناسی ارشد شهرسازی. تهران : دانشگاه تهران:45.
5- رفیعیان، م. صالحی،ف. 1389 . تقوایی، ع. سنجش کیفیت محیط سکونت در شهرک اکباتان تهران. نشریه دانشگاه تربیت مدرس علوم انسانی- برنامه‌ریزی و آمایش فضا.14(4): 67.
6- شهابیان، پویان. سعید پور، سمیرا. پیرایه گر، میلاد. سنجش رضایتمندی سکونتی ساکنان محله منظریه و ساکنان محله خواهر امام در شهر رشت. فصلنامه آمایش محیط. 24(7): 41-62.
7- شهابیان، پویان. اسدی، ریحانه. میزان تحقق اصول عملکردی توسعه مبتنی بر حمل و نقل همگانی مطالعه موردی: مجتمع ایستگاهی شهرک اکباتان. فصلامه آمایش محیط. 36(10): 133-156.
8- صالحی، ا. 1387. ارتقای کیفیت محیط سکونت در مجتمع‌های بلند مرتبه و ارائه راهکار مناسب نمونه موردی شهرک اکباتان. پایان نامه کارشناسی ارشد شهرسازی. دانشگاه تربیت مدرس:68-70.
9- طبیبیان، م.1378.تعیین شاخص‌های پایداری و نماد آن در محیط زیست.محیط شناسی. 24(25): 7.
10- کلانتری، خ. 1385 . پردازش و تحلیل داده‌ها در تحقیقات اجتماعی و اقتصادی با استفاده از نرم افزار spss. تهران: انتشارات شریف، چاپ دوم:284.
11- لینچ، ک. 1376. تئوری شکل خوب شهر.ترجمه حسین بحرینی. تهران: دانشگاه تهران:16.
12- مازلو، ا.1375. انگیزش و شخصیت. ترجمه احمد رضوانی. مشهد: چاپ چهارم،آستان قدس رضوی، معاونت فرهنگی چاپ و انتشارات:20-88.
13- محمدی، ج. حسینی خواه، حسین. محمدی دوست، سلیمان. 1395. سنجش میزان رضایت از کیفیت زندگی در نواحی شهری با استفاده از تکنیک روش تشابه به گزینه ایده آل فازی. فصلنامه آمایش محیط. 35(9): 1-22.
14- محمدی، س.1388. ارزیابی توسعه پایدار محله‌ای با تأکید بر کیفیت محیطی. پایان نامه کارشناسی ارشد شهرسازی. تهران. دانشگاه هنرهای زیبای تهران:34.
15- Abolina، K. Zilans، A.2002. Evaluation of urban sustainability in specific sectors in Latvia. In: Environment، Development and Sustainability. Netherlands:299–314.
16- Bentley، I. Alcock، A، Murrain، P. McGlynn،S. Smith،G. 1985. Responsive Environments: A Manual for Designers. London: The Architectural Press.
17- Bonaiuto، M.، Fornara، F.، & Bonnes، M.2004. Indexes of perceived residential environment quality and neighborhood attachment in urban environments: a confirmation study on the city of Rome. In: Landscape and Urban Planning: 41–52.
18- Bramley، G. Dempsey، N. Power، S. Brown، C. Watkins، D. 2009. Social sustainability and urban form: evidence from five British cities. In: Environment and Planning A، V: 41:2125 – 2142
19- Choguill. C، L. (2008). Developing sustainable neighborhoods. In: Habitat International 32 (2008) 41–48
20- Greene، S. 1992. Cityshape.JAPA.58(2): 177-189
21- Haughton، G.and Hunter، C. 1994. SustainableCities، London: Jessica Kingsley.
22- Howell، M.2005. Neighborhood sustainability workshop، summary report. In:beaconpathway.co.nz
23- Ierne Van Kamp et al، 2003. Urban environment quality and human well-being towards aconceptual framework and demarcation of concept; a literature study. Landscape and Urban planning، 65، 5-18
24- Jacobs، J.1961، The Death and Life of Great American Cities. Random House، New York
25- Kowaltowski D.C.C.K، da Silva V.G، Pina S.A.M.G، Labaki L.C، Ruschel R.C، Moreira D.dC. (2006) Quality of life and sustainability issues as seen by the population of low-income housing in the region of Campinas، Brazil. In: Habitat International 30 (2006) 1100–1114.
26- Lynch، K. 1981. A Theory of Good City Form، Cambridge، Mass: MIT Press.
27- Marans R.W. 2003. Understanding environmental quality through quality of life studies: the 2001 DAS and its use of subjective and objective indicators. In: Landscape and Urban Planning:73–83.
28- Olewiler، N.2006. Environmental sustainability for urban areas: The role of natural capital indicators. In: Cities، Vol. 23، No. 3:184–195
29- Southworth، M. 1989. Theory and practice of contemporary urban design: a review of urban design plans in the United States. TPR. Vol. 60.No. 4
30- Tibbalds، F.2001.Making People-friendly Towns. London: Spon Press
31- Vanpoll، R.1997 .the perceived quality of the urban residential environment a multi-attribute evaluation.” thesis to obtain doctorate in mathematics & Natural science. University of Groningen: Westrom Drukkerij، Roermond:1-22
_||_
