Ecotourism and its place in the urban economy of Paveh

Subject Areas :

jamal ebrahimi ¹ , abas malekhoseini ² , bijan rahmani ³

1 - PhD student in Geography and Urban Planning, Malayer Branch, Islamic Azad University, Malayer, Iran
2 - associate professor of geography and urban planning, Malayer Branch ,Islamic Azad University, Malayer, Iran
3 - (Associate Professor of Geography and Rural Planning, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran)

Received: 2020-06-30 Accepted : 2020-09-06 Published : 2020-11-21

Keywords: Economic Development, Tourism, Paveh County,

Abstract :

For Iran, which is thinking of overcoming the problem of over-reliance on oil revenues and the problem of employment, given its potential and actual tourism potential, the development of this industry can be considered as one of the appropriate options, despite the fact that in In recent years, in five-year plans and based on the 20-year vision of the country, good efforts and activities have been made in this field, which in comparison with the growing growth of world tourism, these activities do not seem to be sufficient at all. In this regard, Paveh city, despite its various natural and cultural capabilities, needs proper attention, planning and investment, and efficient management in this sector in order to properly exploit the gifts and benefits of this industry. This research was conducted by descriptive-analytical method using a questionnaire and statistical analysis using SPSS software. The results showed that the tourism infrastructure conditions of Paveh city can not lead to the development of tourism in Paveh city at the moment and should provide more infrastructure services to think about tourism development and economic conditions resulting from tourism development has not been good and basic plans should be created in this regard. It is possible to achieve the economic development of the region before the development of tourism. Also, marketing conditions have been able to lead to the development of tourism in Paveh city on average, but more efforts should be made in the field of advertising and marketing.

References:

• اجزاء‌شکوهی، محمد؛ بوذرجمهری، خدیجه؛ ایستگلدی، مصطفی؛ مودودی، مهدی (1393). بررسی اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی جامعه میزبان نمونه مطالعاتی: شهر بندر ترکمن، فضای جغرافیایی. شماره 47. سال 14. صفحات 125-101.


• آلن مور، درام اندی (1387) مقدمه ای بر برنامه‌ریزی ومدیریت اکوتوریسم ترجمه‌ی رنجبران، محسن، جلد اول، نشر آییژ، تهران.


• توابخشی، مهرداد؛ صفی، سمیه، (1392)، جامعه شناسی گردشگری شهری، انتشارات بهمن بر نا، تهران.


• تیمورتاش، امیر. (1397). رویکرد بین‌المللی به اکوتوریسم و اقتصاد سبز،نهمین همایش سراسری کشاورزی و منابع طبیعی پایدار.


• سازمان میراث فرهنگی وگردشگری استان کرمانشاه، 1395.


• فلاح تبار، نصراله. (1395). جایگاه اکوتوریسم در توسعه پایدار شهر قشم بابهره گیری از مدل SWOT جغرافیا (برنامه ریزی منطقه ای)29-42.


• فنل، دیوید ای (1388). مقدمه ای بر طبیعت گردی، ترجمه ی جعفر اولادی قادیکلایی، دانشگاه مازندران، بابلسر.


• قدمی، مصطفی، علیقلی زاده فیروزجایی، ناصر، 1391، ارزیابی توسعه گردشگری مقصد در چارچوب پایداری، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، سال 27، شماره اول، شماره پیاپی 104، ص ص 80-87.


• کریم پناه، رفیق (1384) تحلیل اکوتوریسم و نقش آن در توسعه منطقه‌ای استان کردستان، پایان نامه کارشناسی ارشد جغرافیای طبیعی گرایش اقلیم شناسی در برنامه‌ریزی محیطی، دانشگاه تربیت مدرس تهران.


• کلانتری، ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﺴﻴن، (1387). جوانان و گردشگری، ﻓﺼﻠﻨﺎﻣﻪ ﺗﺤﻘﻴﻘﺎﺕ ﻓﺮﻫﻨﮕﻲ، ﺳﺎﻝ ﺍﻭﻝ، ﺷﻤﺎﺭﻩ ۲، ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻥ ۱۳۸۷، ﺹﺹ ۱۵۹ – ۱۹۱.


• کیوی، ریمون و کامپنهود، لوک­وان (1381). روش تحقیق در علوم اجتماعی، ترجمه عبدالحسین نیک گهر، تهران، چاپ سوم، انتشارات فرهنگ معاصر


• محرم نژاد، ناصر؛ نوربخش، سیده زهرا (1395)، تدوین مدیریت اکوتوریسم پایدار در محدوده اثر طبیعی ملی خشکه‌داران با استفاده از روش‌های AHP وعلوم و تکنولوژی محیط زیست . 411-423.


• هادربادی، غلامرضا و محبی پور، سارا (1396). اکوتوریسم، گامی بلند به سوی تحقق توسعه پایدار و اقتصاد مقاومتی در ایران (با تأکید بر تجربیات کشورهای مختلف جهان). سومین کنفرانس جامع و ملی اقتصاد مقاومتی.


• یحیی‌پور، احمد (1389) تدوین الگوهای رفتاری _محیطی اکوتوریسم پایدار، چهارمین همایش و نمایشگاه تحصصی مهندسی محیط زیست، تهران.

 

• Ashok, S. Tewari, H.R, Behera, M.D. Behera, M.D. Majumdar, A. 2017. Development of ecotourism sustainability assessment framework employing


• Delphi, C&I and participatory methods: A case study of KBR. West Sikkim, India, Tourism Management Perspectives, 21: 24-41.


• Azam, M. Alam, M. & Hfeez, M. (2018). Effect of tourism on environmental pollution: Further evidence from Malaysia, Singapore and Thailand. Journal of cleaner production. 190; 330-338.


• Choe,Jacey,Ja Young. Seongseop, Sam Kimb.(2018): Effects of tourists’ local food consumption value on attitude food destination image, and behavioral intention, International Journal of Hospitality Management, 71, PP: 1-10


• Weaver,LauraJ.Lawton(2007),Twentyyearson:Thestateofcontemporaryecotourismresearch, Tourism ManagementVol. 28,pp:1168– 1179


• Manuel Antonio Rivera. (2010) Croes Ecotourists loyalty: will they tell about the destination or will they returnJournal of EcotourismVol. 9, pp: 85–103،http://www.tandfonline.com/loi/reco20


• Michele Matis Hoyman & Jamie Randall McCall (2013): Is there trouble in


• Pierre G Walter(2013):Theorising visitor learning in ecotourism, Journal of


• Tazim Jamal, Marcos Borges a & Amanda Stronza (2006): The Institutionalisation of Ecotourism: Certification, Cultural Equity and Praxis Journal o Ecotourism,Vol, 5:3,pp:145-175


• http://www.tandfonline.com/loi/reco20


• Tolkach, D. & King, B (2015). Strengthening Community-Based Tourism in a new Resource- Based island nation: why and how? Tourism Management, 48, 386-398.