تحلیلی بر زمینه های داخلی انقلاب مصر(2013-2011)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی تحقیقات سیاسی و بین المللی
1 - استادیار و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس (گروه علوم سیاسی)
کلید واژه: مصر, انقلاب, محرومیت نسبی, واژگان کلیدی: تد رابرت. گر,
چکیده مقاله :
چکیده مصر از جمله کشورهای مهم و تأثیرگذار در میان کشورهای عربی و خاورمیانه است که در فاصله میان 25 ژانویه تا 11 فوریه 2011 شاهد انقلابی گسترده و مردمی بود. انقلاب ظرف مدت 18 روز پرالتهاب حسنی مبارک، رئیس جمهور سی ساله این کشور را مجبور به کناره گیری از قدرت کرد. هدف مقاله پیش رو، تحلیل زمینه های داخلی انقلاب مصر در سال 2011 .م است. پرسش اصلی پژوهش این است که مردم مصر برای مشارکت گسترده در انقلاب و قیام علیه دولت حسنی مبارک چه انگیزه هایی داشته اند؟ مقاله به روش توصیفی- تحلیلی به این نتیجه می رسد که در مقایسه با سایر عوامل و انگیزه ها، محرومیت در سه حوزه ی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی از گستره و توانایی بیشتری برای کشف انگیزه های انقلابیون و طبقات مختلف مصری در انقلاب 25 ژانویه 2011 برخوردار است. براین اساس، متغیرهایی نظیر محرومیت اقتصادی در میان طبقات پایین، محرومیت سیاسی در میان طبقات متوسط، نخبگان سیاسی، احزاب و گروه های سیاسی مخالف و محرومیت اجتماعی در میان اقشار مختلف، موجبات نارضایتی عمومی و سپس انقلاب علیه ساختار سیاسی مصر را فراهم کرد.
Egypt is one of the important and influential countries among the Arab and Middle East countries which has witnessed an extensive and popular revolution between 25th January till 11 February 2011. This revolution forced Hosni Mubarak, a president who ruled for thirty years to resign from power. The aim of the present article is analyzing the internal grounds of Egyptian revolution in 2011. The main question of the present article is to find out the reasons and motivations of the people's extensive participation and revolt against Hosni Mubarak government. The article by a descriptive-analytical method comes to a conclusion that economic, political and social deprivation as compared to other factors can explain the causes and motivation of revolutionary forces in 25th January 2011 revolution. On this basis variables like economic deprivation among the lower classes, political deprivation among the middle classes, political elite, parties and opposition groups and social deprivation among other layers of the society led to public discontentment and later revolution against political structure of Egypt.
