نقش میانجی سرمایه اجتماعی در موفقیت کارآفرینان شهری (مورد مطالعه: کسبوکارهای تحت حمایت شهرداری تهران)
محورهای موضوعی : مطالعات جامعه شناختی شهری
محمدجواد نائیجی
1
,
نگار علامه زاده
2
1 - استادیار گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه شهید بهشتی (نویسنده مسئول)
2 - کارشناس ارشد گروه مدیریت بازرگانی دانشگاه شهید بهشتی
کلید واژه: سرمایه اجتماعی, سرمایه روانشناختی, شهرداری تهران, کارآفرینی شهری, موفقیت کارآفرینانه,
چکیده مقاله :
ادبیات کارآفرینی شهری به شدت به بررسی ویژگیهای جامعهشناختی گرایش دارد. این رویکرد، بینشهای مناسبی در خصوص چرایی و چگونگی ظهور و بروز فعالیتهای کارآفرینانه ارائه میدهد، ولی هنوز سوالهای بیپاسخ زیادی را در مورد ادراک شرکتها و افراد از شرایط جامعهشناختی و تاثیر آنها در موفقیت کارآفرینان باقی میگذارد. با توجه به این شکاف نظری، مطالعهی حاضر نقش سرمایه اجتماعی را بر اساس دیدگاه سه بعدی ساختاری، شناختی و رابطهای (ناهاپیت و گوشال، 1998) و سرمایه روانشناختی را بر اساس نظریه لوتانز و همکاران (2007) بررسی میکند. برای سنجش موفقیت کارآفرینی شهری، از ابزار سنجش ارائه شده توسط گورجیوسکی و همکاران (2011) استفاده شده است که شامل طیف گستردهای از معیارهای مالی و غیرمالی است. جامعه آماری پژوهش کسبوکارهای تحت حمایت شهرداری تهران هستند. بر اساس روش نمونهگیری خوشهای، از میان 22 منطقه شهرداری تهران، سه منطقه به صورت تصادفی انتخاب شدند. دادههای حاصل از پرسشنامه، از 110 کسبوکار در سه منطقه منتخب گردآوری شده است و با استفاده از روش مدلسازی معادلات ساختاری، مدل تحقیق مورد آزمون قرار گرفته است. نتایج تحقیق بیانگر تاثیر هر دو متغیر سرمایه روانشناختی و سرمایه اجتماعی بر موفقیت کارآفرینانه است. همچنین، نقش میانجی سرمایه اجتماعی مورد تائید قرار گرفته است. بر مبنای نتایج پیشنهاد میشود سیاستگذاران شهری و شهرداریها بر تقویت سرمایههای روانشناختی و به ویژه ابعاد امیدواری، خودکارامدی و خوشبینی متمرکز شوند. با این وجود، نباید جنبه دیگر سرمایه روانشناختی یعنی تابآوری نادیده گرفته شود.
The literature on urban entrepreneurship tends to emphasize sociological attributes. This approach reveals considerable insight into how and why entrepreneurial activities emerge, yet much unanswered questions remain about psychological characteristics that are found at the individual-level. Given this theoretical gap in urban entrepreneurship literature, the present study has investigated the effects of two intangible assets- psychological and social aspects- on the success of entrepreneurs. Social capital consists of three dimensions including structural, cognitive and relational that are derived from Nahapiet & Ghoshal (1998) and psychological capital is measured by Luthans et al (2007)’s theory. Entrepreneurial success is tested using a measurement presented by Gorgievski et al (2011) and encompassed both the financial and non-financial parameters. This study has been done on the businesses that are supported by Tehran Municipality. Based on cluster sampling, three clusters randomly were selected from 22 districts of Tehran. A structural equation modeling procedure is applied to the examination of the influences of variables and the research model was tested empirically using a sample of 110 respondents. The results showed that both social capital and psychological capital affected entrepreneurial success and also the mediating role of social capital was confirmed. These results suggest that urban policy makers and municipalities should focus on improving entrepreneurs’ psychological capital, particularly the aspects of hope, self-efficacy and optimism. However, the aspect of psychological capital (resiliency) should not be ignored.
