نقد و بررسی عنصر داستانی تعلیق در سه رمان از فریبا وفی
محورهای موضوعی : پژوهش های نقد ادبی و سبک شناسیمحمد عیس زاده حاجی آقا 1 , آرش مشفقی 2 , عزیز حجاجی کهجوق 3
1 - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
2 - استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران.(نویسنده مسئول)
3 - استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد بناب، دانشگاه آزاد اسلامی، بناب، ایران
کلید واژه: ادبیات داستانی, روایت شناسی, تعلیق, فریبا وفی, روایت موازی,
چکیده مقاله :
تعلیق در داستان کیفیتی است که نویسنده برای وقایعی که در داستان در حال شکل گیری است می آفریند تا شور و علاقه و انگیزه ای در خواننده برای خواندن داستان ایجاد کند. جستار حاضر با شیوۀ توصیفی- تحلیلی سعی دارد این عنصر داستانی را در سه رمان از این نویسنده (پرندۀ من، رویای تبت و ترلان) بررسی نماید. سه رمان یاد شده از عنصر تعلیق قوی برخوردار نیستند و دلیل این امر توجه بیشتر نویسنده به شخصیت پردازی و بازنمایی هویت شخصیت های داستانی است. این گفته به معنای فقدان این عنصر در رمان های یاد شده نیست. بلکه نویسنده از برخی ابزارها برای ایجاد این عنصر و جبران ضعف آن کمک می گیرد که یکی از این عناصر گنجاندن روایت های موازی در طول رمان است.
The Suspense in the story is a quality that the author creates for the events that are taking place in the story to create passion and motivation in the reader to read the story. The present article tries to examine this element of story in a descriptive-analytical way in three novels by this author (namely, My Bird, the Dream of Tibet and Tarlan). These novels do not have a strong suspense element and the reason for this is the author's greater attention to characterization and representation of the identity of fictional characters. This does not mean that this element is missing in the mentioned novels. Rather, the author uses some tools to create this element and compensate for its weakness, one of which is the inclusion of parallel narratives throughout the novel.
_||_