سنجش مولفه های موثر بر ارتقای حکمروایی شایسته در مناطق دارای بافت تاریخی (مطالعه موردی: حوزه شهرداری فرهنگی- تاریخی منطقه 8 تبریز)
محورهای موضوعی : فصلنامه آینده پژوهی شهری
عادل پورقربان
1
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران)
زینب کرکه آبادی
2
(دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران)
عباس ارغان
3
(دانشیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی، سمنان، ایران)
کلید واژه: حکمروایی مطلوب شهری, شهر تبریز, مناطق شهری, بافت تاریخی- فرهنگی,
چکیده مقاله :
حکمروایی مطلوب به عنوان یکی از جدیدترین و در عین حال قابل اعتمادترین رویکردهای مدیریت شهری است. این رویکرد در بافت‌های تاریخی شهری دارای کارکرد چند بعدی از منظر بهبود شرایط بافت‌های تاریخی است چرا که منجر به حفظ هویت شهری، بهبود سیما و منظر شهری و در نهایت افزایش رضایت شهروندان خواهد شد. حوزه شهرداری منطقه 8 تبریز یکی از تاریخی‌ترین مناطق شهری در بین شهرهای ایران است که تاکنون از منظر حکمروایی مطلوب شهری مورد بررسی قرار نگرفته است، لذا هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی وضعیت شاخص‌های حکمروایی خوب شهری درسطح این منطقه است. ماهیت پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی بوده که به صورت توصیفی- تحلیلی واستنباطی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش را ساکنین منطقه هشت و خبرگان دانشگاهی تشکیل داده است. حجم نمونه 377 نفر بوده که به روش تصادفی ساده انتخاب شده‌اند. پایایی پرسشنامه برابر با 901/0 به دست آمد. تحلیل یافته‌های پژوهش با استفاده از آزمون‌های آماری پیرسون، رگرسیون و آنووا و همچنین اولویت‌بندی محلات با استفاده از روش ویکور بوده است. یافته‌های پژوهش نشان داد که 15 متغیر مورد بررسی، توانایی تبیین 6/89 درصد از تغییرات واریانس مربوط به حکمروایی مطلوب شهری را دارند. همچنین نتایج آزمون آنووا نشان دهنده وجود اختلاف معناداری بین محلات هفتگانه از نظر شاخص‌های حکمروایی مطلوب است. نتایج آزمون ویکور نشان داد که به ترتیب محلات بازار، شهناز، منصور، دانشسرا، مقصودیه، قره باغیها- بالاحمام ، تپلی باغ- دمشقیه در رتیه اول تا هفتم قرار دارند. در نهایت با توجه به یافته‌های پژوهش پیشنهادهای کاربردی خوبی ارائه گردید.
The appropriate urban governance approach is one of the newest and at the same time most reliable approaches to urban management. This new approach in urban historical contexts has a multidimensional function in terms of improving the conditions of historical contexts because it will lead to the preservation of urban identity, improving the appearance and urban landscape, and ultimately increasing citizen satisfaction. The cultural-historical municipality of Tabriz Region 8 is one of the most historic urban areas among all cities in Iran that has not been studied from the perspective of optimal urban governance. The historical region of Tabriz is 8. The nature of the research is applied research that has been done descriptively-analytically and inferentially. The statistical population of the study consists of residents of District 8 and academic experts. The sample size was 377 people who were selected by simple random sampling. The reliability of the questionnaire was 0.901. The research findings were analyzed using Pearson, regression, and ANOVA statistical tests as well as neighborhood prioritization using the Vikor method. Findings showed that the 15 variables were able to explain 89.6% of the variance changes related to optimal urban governance. Also, the results of the ANOVA test show that there is a significant difference between the seven neighborhoods in terms of desirable governance indicators. Finally, the results of the Vikor test showed that Bazaar, Shahnaz, Mansour, Daneshsara, Maghsoudiyeh, Tepli Bagh-Damascus, and Qarabagh-Balahamam neighborhoods are in the first to seventh ranks, respectively. Finally, according to the research findings, practical suggestions were presented.
_||_
