اثر سویه‌های قارچ مایکوریزا و کود فسفره ﺑﺮ صفات رشدی و ﻋﻤﻠﻜﺮد دانه گندم (Triticum aestivum L.)
محورهای موضوعی : زراعت
حسین حمیدی1و2
1
(1- گروه زراعت، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2- گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)
سیدکیوان مرعشی2
2
(2- گروه زراعت، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران)
کلید واژه: عملکرد دانه, شاخص سطح برگ, ماده خشک کل, ماده خشک ریشه,
چکیده مقاله :
به منظور بررسی اثر سویه های قارچ مایکوریزا و کود فسفره بر صفات رشدی و عملکرد دانه گندم، این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1395-1394 انجام گرفت. فاکتور اول شامل کاربرد سویه‌های قارچ مایکوریزا بصورت عدم استفاده از قارچ ( شاهد)، استفاده از قارچ گلوموس اینترارادیز، گلوموس موسه و گلوموس فاسی کولاتوم و فاکتور دوم شامل مقادیر کود فسفره بصورت عدم مصرف کود (شاهد) و مصرف 40 ، 80 و 120 کیلوگرم در هکتار بود.نتایج نشان داد که اثر قارچ، کود فسفره و برهمکنش قارچ و کود فسفره بر شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه معنی‌دار بود. در تمامی تیمارهای قارچ مایکوریزا با کاربرد کود فسفره، شاخص سطح برگ، ماده خشک کل، ماده خشک ریشه و عملکرد دانه افزایش یافت. بیشترین مقدار در صفات مورد بررسی در شرایط کاربرد دو سویه قارچ گلوموس اینترارادیز و گلوموس موسه مشاهده شد. نتایج نشان داد که در دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز در سطح کودی 80 کیلوگرم بیشترین مقدار از نظر کلیه صفات مورد بررسی بود، ولی در مورد قارچ گلوموس فاسی‌کولاتوم سطح کودی 120 کیلوگرم در هکتار برای رسیدن به حداکثر صفات مورد نیاز است. نتایج کلی آزمایش نشان داد که با کاربرد دو سویه گلوموس موسه و اینترارادیز می‌توان مصرف کودهای شیمیائی فسفره را کاهش داد و این می‌تواند دریچه‌ای در جهت رسیدن به کشاورزی پایدار باشد.
In order to investigate the effects of different mycorrhizal fungi and phosphorus fertilizer on growth traits and grain yield of wheat, an experiment was conducted in factorial experiment in a completely randomized design with three replications. The first factor included mycorrhizal fungi application as non-use of fungi (control), Glomus intraradices, Glomus mossea and Glomus fasciculatum and the second factor included various levels of phosphorus fertilization included non-application of fertilizer (control), 40, 80 and 120 kg ha-1. The results showed that the effect of fungi, phosphorus fertilizer and interaction between the application of fungi and phosphorus fertilizer on leaf area index, dry matter, root dry matter and grain yield were significant. In all treatments of mycorrhizal fungi with increasing of phosphorous fertilizer level, leaf area index, total dry matter, root dry matter and grain yield increased. Maximum values in all studied traits were observed under the application of Glomus intraradices and Glomus mossea. Glomus mossea and Glomus intraradices at 80 kg ha-1 fertilizer level was the best condition for all traits. But in Glomus fasciculatum, the maximum of traits was obtained at 120 kg ha-1 fertilizer. In general, using Glomus mossea and Glomus intraradices can reduce the use of phosphate fertilizers, which could be a new approach to achieve sustainable agriculture.
_||_
