Analyzing the Role of Agricultural Beneficiaries in Sustainable Management of Natural Resources and Environment (Case of Hamadan County)
محورهای موضوعی :
Environmental policy and management
مسعود سامیان
1
,
رضا موحدی
2
,
الهام انصاری
3
,
مسعود اسدی
4
1 - دانشجوی دکتری ترویج و آموزش کشاورزی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران
2 - دانشیار گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران
3 - دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران
4 - دانش آموخته کارشناسی ارشد توسعه روستایی، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا همدان، ایران
تاریخ دریافت : 1393/11/20
تاریخ پذیرش : 1394/07/11
تاریخ انتشار : 1395/06/11
کلید واژه:
Natural Resources,
Sustainable Management,
Agricultural beneficiaries,
Environmental Protection,
Hamadan city,
چکیده مقاله :
The countries' economy is basically dependent on both human and the natural resources so that social development of each country depends on them directly or indirectly. Nonetheless, some problems including the rapid growth of the population, unsustainable and unplanned exploitation, and lack of public awareness of development and reclamation rules have given an increase to the degradation process of these resources. So, one of the basic requirements to achieve the sustainable agriculture and rural development is sustainability in natural resource management and its protection. It should also be noted that public participation in natural resource management plays an important role in the prevention of this destructive process. The problem propels the aim of this research to determine the measure of agriculture beneficiaries’ role and importance in sustainable management. This research is an analytical - descriptive study which has a survey approach in collecting data. The statistical population consisted of 208 agriculture beneficiaries in villages around Hamadan city. Results showed that farmers could be classified into three groups: 34 percent in unsustainable group, 54 percent in moderately sustainable group and 12 percent in sustainable group. Also, multivariate regression showed that the variables of personal, extension and education, economics, policy and institutional and social activities could explain 79 percent (R2=0.791) of natural resources’ changes in agricultural sustainable management.
چکیده انگلیسی:
منابع طبیعی اثرات مستقیم و غیرمستقیم زیادی در توسعه اقتصادی– اجتماعی کشورها دارد. به رغم این اهمیت روند تخریب این منابع به دلیل رشد سریع جمعیت، بهرهبرداری بیرویه و بدون برنامهریزی و فقدان آگاهی مردم نسبت به توسعه و ترویج موازین احیا، توسعه و بهرهبرداری صحیح با شتاب بیش از حدی ادامه داشته است. بنابراین پایداری در مدیریت منابع طبیعی و حفظ آن از شروط اساسی برای رسیدن به توسعه پایدار کشاورزی و روستایی است. همچنین باید توجه داشت که مشارکت مردم در مدیریت منابع طبیعی نقش مهمی در جلوگیری از روند چنین تخریبی ایفا میکند. مسئله مذکور باعث شده تا هدف این پژوهش به سمت تعیین میزان نقش و اهمیت بهرهبرداران کشاورزی در مدیریت پایدار منابع طبیعی سوق پیدا کند. این پژوهش یک مطالعه تحلیلی– توصیفی است که جمعآوری دادههای آن با رویکرد پیمایش انجام گردیده است. جامعه آماری پژوهش شامل 208 نفر از بهرهبرداران کشاورزی در روستای اطراف شهرستان همدان میباشند. نتایج پژوهش نشان داد که 34 درصد کشاورزان در گروه ناپایدار، 54 درصد در گروه پایداری متوسط و 12 درصد کشاورزان در گروه پایدار جای گرفتند. همچنین نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای شخصی، آموزشی و ترویجی، اقتصادی، قانونی و نهادی و اجتماعی توانایی تبیین 79 درصدی (791/0 R2=) تغییرات متغیر مدیریت پایدار منابع طبیعی توسط کشاورزان را دارا می باشند.
منابع و مأخذ:
Allan, C., & Curtis, A. (2002). Participatory rural appraisal: Using it to understand rural communities. Natural Resources Management, 51, 24- 34.
Alonge, A. J., & Martin, R. A. (1995). Assessment of the adoption of sustainable agricultural practices implication for agricultural education. Journal of Agricultural Education, 3-3, 34-42.
Ansari, N. (1994). Investigate the causes and contributing factors of the tribes involved in the restoration and improvement of range management planwith emphasis on Lorestan tribes. The first seminar on pasture, Isfahan University of Technology, 25-27 August 1994. Isfahan.
Bossel, H. (1999). Indicators for sustainable development: Theory, method, applications. IISD, A report to the balaton group. Published by the international institute for sustainable development. Canada.
Carney, D. (1998) Sustainable rural livelihoods: what contribution can we make? Presented at the department for international development’s natural resources
advisers’ conference, July 1998. Paper 217.
Comer, S., Ekanem, E., Muhammad, S., Singh, S. P., & Tegegn, F. (1999). Sustainable and conventional farmers: A comparison of socio-economic characteristics, attitude, and beliefs. Journal of Sustainable Agriculture, 15, 29-45.
European Environment Agency (EEA) (2005). Sustainable use and management of natural resources. EEA Report (No 9, 4-65), ISBN 92-9167-770-1, EEA, Copenhagen.
FAO. (2004). Participation: our vision. Retrieved from http://www.fao.org/participation/vision.html.
Gromwell, E., Kumbena, P., Mwanzar, R., & Chirwa, R. (2001) Impact assessment using articipatoryapproach in Malawi. Agricultural Research and Extension Network, 112, 1-11.
Hassanshahi, H., Sadati, A., & Rezaei, A. (2009). Sustainable management of natural resources among farmers, city Behbahan. Journal of Environmental Sciences, 7(2), 169-180.
Huntsinger, L., & Fortman, L.P. (1990). Californias privately owned oak woodlands: Owners, use and management. Journal of Rang Management, 43(2), 147-152.
International Fund for Agricultural Development (IFAD) (2001). Rural poverty, report, the challenge of ending rural poverty. Oxford: Oxford University Press.
Khatounabadi, A. (1999). Human involvement and two-way interaction: A framework for the protection of natural resources and sustainable development department. Proceedings of the conference on natural resources, participation, and development of forests and rangelands, in collaboration with Tarbiat Modarres University, 20 July 1999.
Long, N., & Villareal, M. (1994). The interweaving of knowledge and power in development Interfaces. In: Scoones, I., Thompson, J. (Eds.), Beyond Farmers First-Rural People’s Knowledge, Agricultural Research and Extension Practice. Intermediate
Technology Publications, London, pp. 41–51.
Ommani, A., & Chizari, M. (2006). Sustainability analysis of wheat crop (case study in the Khozestan province). Iranian Journal of Agriculture Science, 37(2), 257-266.
Rahman, M. H., & Yamao, M. (2007). Community based organic farming and social capital in different network structures: Studies in two farming communities in Bangladesh. American Journal of Agricultural and Biological Science, 2(2), 62-68.
Roosta, K. (1999). Influencing of sustainable agricultural knowledge on performance and sustainability of farming systems. Unpublished thesis, College of Agriculture, Tarbiat Modars University.
Samian, M., Naderi Mahdei, K., Saadi, H., Balal, H., & Movahedi, R. (2014). Factor affecting the sustainable management of agricultural water. International Journal of Agricultural Management and Development (IJAMAD), 4(4), 297-307.
Shaikh, T.H., Hideki, S., & Ueno, H. (2007). Adoption of organic rice for sustainable development in Bangladesh. Journal of Organic Systems, 2 (2), 27-37.
Shaeri, A., & Saadi, H. (2003). Practical guide to partnerships and promote natural resource. Tehran, Poneh Publisher.
Taylor, J. (2002). Sustainable development a dubious solution in search of a problem. Policy Analysis, 449, 1-49.
United Nations (1987). Our common future: Report of the world commission on environment and development. Retrieved from http://www.un-documents.net/ocf-ov.htm, accessed 10/04/2009.
Union Nations (2002). World summit on sustainable development, plan of implementation of the world summit on sustainable development. Johannesburg,
South Africa, from 26 August to 4 September.
Zahedi, SH. (2007). Sustainable development. Tehran, Samt Publications.