بررسی مضامین عرفانی کتیبه‌های مقبرة شیخ صفی (با تکیه بر صفوة الصفا و دیگر متون عرفانی)
محورهای موضوعی : اسطوره
سیدهاشم حسینی
1
(استادیار باستانشناسسی و هنر دوران اسلامی دانشگاه محقق اردبیلی)
کلید واژه: عرفان اسلامی, کتیبه‌های قرآنی, کتیبه‌های حدیث, شیخ صفی‌الدین, صفوةالصفا,
چکیده مقاله :
جریان عرفان، جنبة شاخصی از معنویت اسلام است که در عرصه‌های گوناگون فرهنگی، هنری، ادبی و... فرصت رشد و نمو یافته است. یکی از بارزترین عرصه‌های رشد این جریان مربوط به بناهای مذهبی به‌ویژه مقابر است که پس از مساجد بیشترین و مهم‌ترین حجم بناهای بازمانده از معماری ایران دوران اسلامی را به خود اختصاص داده است. مقابر شیوخ و بزرگان متصوفه گونه‌ای از مقابر دوران اسلامی است که معمولاً به‌وسیله مریدان در داخل همان خانقاه شیخ و با خصوصیات ویژه‌ای ساخته شده‌اند. موضوع اصلی این تحقیق بررسی و کشف تأثیرات عرفان اسلامی به‌طور عام و تصوفِ مکتب شیخ صفی به‌طور خاص بر مضامین کتیبه‌های قرآنی و حدیث مقبرة این عارف و صوفی بزرگ با تکیه بر متون عرفانی به‌ویژه کتاب صفوةالصفا به‌عنوان زندگینامه و مرامنامة عرفانی شیخ صفی است. نکتة اساسی در این راستا اثبات این حقیقت است که اصولِ عرفان و تصوف اسلامی فقط محدود به یک عقیده و طرز خاصی از زندگی نبوده، بلکه به‌طور گسترده‌ای در سایر ابعاد زندگی عرفا و متصوفه، از جمله در نحوة تزیین و انتخاب مضامین کتیبه‌های مقابر آنها نیز مؤثر بوده است. با توجه به یافته‌های تحقیق، مضامین کتیبه‌های قرآنی و حدیث مقبرة شیخ صفی‌الدین اردبیلی؛ ارتباط مستقیم با مفاهیم عرفان اسلامی و به‌ویژه آراء و اندیشه‌های صوفیانة مکتب صفویه دارد که به تفصیل در صفوةالصفا و سایر متون عرفانی تشریح و تفسیر شده است.
In Islamic architecture the tombs, esp. those of the mystics’, are the most noteworthy architectural constructs next to mosques. Nearly all these mausoleums have some type of surface inscription in the stone, stucco, marble, mosaic and/or painting; and specific verses from Quran or poems from famous poets are inscribed according to the functions of architectural elements. The present article tries to study the influence of Islamic mysticism in inscriptions of the tomb of Sheikh Safi-ad-din Is'haq Ardebili (1252-1334), eponym of the Safavid dynasty, based on Safvat as-safā, a hagiography of Sheikh Safi, written by Ebn Bazzāz (d. 1391-2), a disciple of Safi ad-Din's son and successor, Sadr al-Dīn Mūsā.
_||_
