ابتهال و زاری در مثنوی معنوی

محورهای موضوعی : اسطوره

پژمان نبی زاده ¹ , کتایون شیدایی ²

1 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد صحنه
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی ـ واحد صحنه

تاریخ دریافت : 1394/03/05 تاریخ پذیرش : 1394/03/05 تاریخ انتشار : 1385/10/01

کلید واژه: مثنوی معنوی, گریه, ممدوح, مذموم,

چکیده مقاله :

مثنوی معنوی مانند کتابخانه‌ای است که می‌توان در آن بسیاری از موضوعات را، به ویژه در حوزة علوم انسانی، جست ‌و جو کرد. در این میان، گریه و زاری به عنوان یکی از مباحثی که مولانا در اشعار خود به شکلی بسیار متنوع، زیبا و روح‌نواز به آن پرداخته، درخور دسته‌بندی و ژرف‌نگری است. به طور کلی می‌توان گریة و زاری را در قالب دو نوع کلیِ ممدوح و مذموم دسته‌بندی کرد. گریة ممدوح حاصل غم ممدوح عشق و گریة مذموم، نتیجة غم مذموم دنیایی است. در این مقاله پس از پرداختن به غم و اندوه و نوع نگرش مولانا به گریه، سعی شده است مهم‌ترین انواع گریه‌های ممدوح و مذموم و نیز ملحق به مذموم در مثنوی معنوی، مطرح و بررسی گردد.

چکیده انگلیسی:

  Lamentation is one of the concepts proposed by Molavi in Masnavi Mavnavi. This concept has two dimensions: blameworthy and praiseworthy. Blameworthy lamentation comes from blameworthy distress and praiseworthy lamentation is a result of praiseworthy heartache.     After examining the concepts of distress and heartache in Molavi’s ideas, the present article considers the concepts of blameworthy and praiseworthy lamentation in Masnavi Manavi.