تعاملهای اجتماعی و رفتار تکراری کودکان درخودمانده و عقب مانده ذهنی آموزش پذیر

محورهای موضوعی : روان درمانگری

علی بهاری قره گوز ¹ (کارشناس ارشد روانشناسی عمومی)
عباس حسن پور ² (کارشناس ارشد روانشناسی)
شاهرخ امیری ³ (استادیار دانشگاه علوم پزشکی تبریز)

تاریخ دریافت : 1394/03/14 تاریخ پذیرش : 1394/03/14 تاریخ انتشار : 1389/07/01

کلید واژه: درخودمانده, عقب‌مانده ذهنی, تعاملهای اجتماعی, رفتارهای قالبی,

چکیده مقاله :

هدف این پژوهش بررسی تشخیص افتراقی الگوهای رفتار تکـراری قالبی و اجتماعی در کودکان با نیازهای ویژه بود. با استفاده از مصاحبه تجدیدنظرشده تشخیـصی درخودماندگی (لرد و دیگران، 1994) در دو گروه درخودمانده (5 دختر و 11 پسر) و عقب‌مانده ذهنی آموزش‌پذیر (5 دختر و 11 پسر) در دامنه سنی 8‌ ـ6 سـال از مدارس استـثنایی انتخاب شدند. نتایج تحلیل واریانس چندمتغیری نشان دادند که میانگیـن نمره تخریب کیفی تعامل اجتماعی، ارتباطی و الگوهای رفتار تکراری قالبی در کودکان درخودمانده به گونه معناداری بیشتر از کودکـان عقب‌مانده ذهنی آموزش‌پذیر است. استلزامها براساس تشخیصهای افتراقی کودکان استثنایی بحث شد.

چکیده انگلیسی:

this research aimed to investigate differential diagnosis for social and stereotyped repetitive patterns of behavior among children with special needs. Using the Autism Diagnostic Interview-Revised (Lord et al., 1994), two groups of autistic (5 girls and 11 boys) and trainable mentally retarded (5 girls and 11 boys) aged 6-8 years old were selected from special schools. The results of MANOVA showed that the mean score of qualitative damage to social interaction, communication and stereotyped repetitive patterns of behavior in autistic children is significantly higher than trainable mentally retarded children. Implications on differential diagnosis of children with special needs are discussed.