پیش‌بینی رضایت زناشویی و تفکر قطعی‌نگر در زوجین

محورهای موضوعی : روان درمانگری

سید جلال یونسی ¹ (استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی)
فاضل بهرامی ² (استادیار دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی)

تاریخ دریافت : 1394/03/15 تاریخ پذیرش : 1394/03/15 تاریخ انتشار : 1388/01/01

کلید واژه: رگرسیون, رضایتمندی زناشویی, زوجین, تفکر قطعی‌نگر, تحریف‌ـ ‌شناختی,

چکیده مقاله :

به‌رغم انجام پژوهشهای متعدد در قلمرو رابطه انواع تحریفهای شناختی با رضایت زناشویی، نقش تفکر قطعی‌نگر کمتر مورد توجه قرار گرفته اسـت. این بررسی با هدف پیش‌بینی رضایت زناشویی از طـریق تفکر قطعی‌نگر در 300 زوج تهرانی (با میانگین سنی 36 سال و مدت ازدواج 11 سال) انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه تفکر قطعی‌نگر (یونسی و میرافضل، 2007) و فرم کـوتاه فارسی مقیاس رضایت زناشویی انریچ (عسگری، بهمنی، 1385) بود. نتایج، رابطه منفی بین تفکر قطعی‌نگر و رضایت زناشویی را نشان دادند. چهار زیرمقیاس پرسشنامه تفکر قطعی‌ـ ‌نگر: تعامل با دیگران، تفکر مطلق‌نگر، پیش‌بینی آینده و حوادث منفی توانستـند در حدود 14 درصد واریانس رضایت زناشویی را پیش‌بیـنی کنند. نتایج این پژوهش می‌توانند دلالتهای مفیدی برای زوج درمانگری مبتنی بر کاهش تفکر قطعی‌نگر و مشاوره قبل از ازدواج را در اختیار قرار دهند.

چکیده انگلیسی:

Research on the relationship between marital satisfaction and cognitive distortions has overlooked the role of deterministic thinking. This study aimed to predict marital satisfaction through deterministic thinking. The Deterministic Thinking Questionnaire (Younesi & Mirafzal, 2007) and the short persian version of Marital Satisfaction Inventory (Asgari & Bahmani, 2006) were administered to 300 couples in Tehran who averaged 36 years of age and had been married for 11 years. Results showed a negative correlation between deterministic thinking and marital satisfaction. The four sub-scales of Deterministic Thinking Questionnaire (interaction with others, absolute thinking, prediction of future, and negative events) predicted 14% of the variance in marital satisfaction. Implications are discussed for couple therapy and premarital counseling.