بررسی مقایسه ای اثر تزریق هورمون GnRHa و عصاره هیپوفیز CPE بر القاء و همزمانی اوولاسیون، هماوری نسبی، درصد لقاح، تخمه گشایی، تلفات و بازماندگی لارو در ماهی طلایی Carassius auratus

محورهای موضوعی : بیولوژی دریا

محمد کریم رعیت پیشه ¹ (گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران)
باقر مجازی امیری ² (گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، ایران)
سید حامد موسوی ثابت ³ (باشگاه پژوهشگران جوان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
زینب مرادخانی ⁴ (گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران)
صفورا محبی ⁵ (دانشگاه علوم پزشکی فسا)

تاریخ دریافت : 1389/09/30 تاریخ پذیرش : 1390/01/30 تاریخ انتشار : 1390/03/30

کلید واژه: ماهی طلایی, تولید مثل, هورمون GnRHa, عصاره هیپوفیز, Carassius auratus,

چکیده مقاله :

در این پژوهش اثر تزریق هورمون GnRHa و عصاره هیپوفیز بر روند تسریع رسیدگی نهایی جنسی و زمان تخمریزی، میزان هماوری نسبی، کیفیت تخم های قابل استحصال، درصد لقاح، درصد تخمه گشایی، تلفات و بازماندگی لارو در مولدین ماهی طلایی (گُلدفیش) Carassius auratus مورد بررسی قرار گرفت. مولدین ماهی طلایی در 5 گروه به ترتیب در تیمارهای 10 و 20 میکروگرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده بدن مولدین هورمون GnRHa، 3 و 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن زنده بدن مولدین عصاره هیپوفیز (CPE) و گروه شاهد (بدون تزریق هورمون) تقسیم بندی شدند. مولدین ماده دو مرحله و با فاصله دوازده ساعت و مولدین نر یک مرحله و همزمان با تزریق دوم مولدین ماده مورد تزریق قرار گرفتند. در پایان آزمایش در گروه های دریافت کننده هورمون، تمامی مولدین به مرحله باروری رسیدند. در حالیکه در گروه شاهد هیچ یک از مولدین به این مرحله نرسیدند. تعداد تخم های قابل استحصال در مولدینی که تحت تزریق هورمونی GnRHa و CPE قرار گرفتند، به ترتیب در تیمارهای 10 و 20 میکروگرم GnRHaبه ازای هر کیلوگرم وزن بدن و 3 و 5 میلی گرم CPEبه ازای هرکیلوگرم وزن بدن برابر با 81/57±2110، 51/41±2557، 07/55±1962 و 01/65±2429 بود، و افزایش معنی داری را نسبت به گروه شاهد نشان می داد (05/0p<). قابلیت باروری تخم ماهیان تحت تیمارهای هورمونی GnRHa و CPE نیز به ترتیب برابر با 55/47±21/1399، 47/48±72/1772، 19/49±51/1179 و 52/38±33/1590 بود، تعداد لاروهای تفریخ شده به ترتیب برابر با 96/32±1206، 83/36±4/1491، 53/53±84/982 و 23/32±34/1395 بود، تعداد لاروهای بقا یافته نیز به ترتیب برابر با 41/33±96/1092، 36/41±17/1336، 43/54±62/880 و 89/32±74/1230 بود، که به لحاظ آماری بین نتایج تیمارها و گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت (05/0p<).

چکیده انگلیسی:

In this investigation effectiveness of a Gonadotropin hormone (GnRHa) and Carp pituitary extract (CPE) on spawning success, fecundity, fertilization success and survival rate in Goldfish Carassius auratus were studied.  The brood stocks of Goldfish were divided to 5 treatments were injected as follows: 10µg/kg BW GnRHa and 20µg/kg BW GnRHa and 3mg/kg BW CPE and 5mg/kg BW CPE. The females were injected in 2 times (with 12 hours distance) and the males were injected once (simultaneous with second injection of females). Finally, in the fishes that received hormones, all of them were ready for spawning, but non of control group’s fishes was ready for spawning. Total achievable eggs in hormonal treatment fishes on sequence in 10 µg/kgBW GnRHa, 20 µg/kgBW GnRHa, 3 mg/kgBW CPE & 5 mg/kgBW CPE   were ±211057.81, ±255741.51, ±196255.07 & 65±2429.01. Fertilizibility of the treatments on sequence were1399.2±47.55, 1772.7848±.47, 1179.5±49.19 & 1590.3±38.52. Hatchability of the treatments on sequence were 1206±32.96, 1491.4±36.83, 982.8±53.53 &1395.5±32.23 and the survival rates of larvae were 1092.9±33.41, 1336.17±41.3, 880.62±54.43 & 1230.74±32.89. Results showed that hormonal (CPE and GnRHa) induced propagation of Goldfish was successful. Relative fecundity, fertilizibility, hatchability and survival rates of larvae were not significantly different between treatments 1 and 3 and between treatments 2 and 4 (P<0.05) respectively. Dunnet test was showed significant differences among control and treatment groups.