مقایسه‌ی مصرف اکسیژن در سه گونه دو جورپای آب شیرین Gammarus loeffleri، G. crinicaudatus، و G. zagrosensis در شوری‌های مختلف
محورهای موضوعی : بیولوژی دریا
زهرا زهری
1
(گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات نیریز)
مهرداد زمانپور
2
(گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات نیریز)
اکبر وحدتی
3
(گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات نیریز)
کلید واژه: شوری, G. zagrosensis, G. crinicaudatus G. loeffleri, , مصرف اکسیژن,
چکیده مقاله :
فرآیند تنفس و میزان مصرف اکسیژن در بی مهرگان آبزی از جمله گاماروس تحت تاثیر فشار اسمزی و شوری آب است. در بررسی این، تاثیر سه گونه دوجورپا از سه منطقه‌ی زیست محیطی متفاوت،از چشمه های مختلف در استان فارس جمع آوری شدند. مصرف اکسیژن به مدت یک ساعت در ٥ شوری مختلف ۲، ۴، ۶، ۸ و ۱۰ قسمت درهزار در دمای ثابت ۱٥ درجه ی سانتی گراد اندازه گیری شد. نتایج نشان‌دهنده‌ی وجود اختلاف معنادار در شوری‌های ۱۰- ۴ قسمت در هزار بود. مصرف اکسیژن از شوری ۲ تا ۶ افزایش و سپس کاهش یافت، این نتیجه در هر سه گونه یکسان بود. مقدار مصرف اکسیژن در گونه ی G. crinicaudatusدر شوری ۶ قسمت درهزار از دیگر گونه ها بیشتر بود (میانگین ۴۵/۰ میلی‌گرم در لیتر در ساعت). با توجه به تفاوت شوری و ثابت بودن دیگر متغیرهای محیطی، می توان گفت که گونه‌ی G. crinicaudatus از دو گونه ی دیگر توان تحمل و سازگاری بیشتری در برابر افزایش میزان شوری داشت. شوری ۶ قسمت درهزار در هر سه گونه بحرانی بود، زیرا آن ها در این شوری بیش ترین مصرف اکسیژن (میانگین ٣۴/۰ در G. zagrosensis، ۴۵/۰ در G. crinicaudatus، و ٣۱/۰ میلی‌گرم در لیتر در ساعت در G. loeffleri) را داشتند.
Respiration and oxygen consumption in aquatic invertebrates including Gammarus (Crustacea: Amphipoda) are affected by osmotic pressure and salinity. This effect was investigated in three species from ecologically different springs in Fars Province. Oxygen consumption was measured for 1 hour period in various salinities (2 - 10 ppt) using a dissolved oxygen probe. Results showed significant differences in oxygen consumption in salinities 4 - 10 ppt. Oxygen consumption in all three species increased from salinity 2 - 6 ppt, and decreased with increasing salinity to 8 - 10 ppt. It was also significantly higher in salinities of 6 - 8 ppt in G. crinicaudatus, compared to other species. Regarding salinity differences in the environments of these species, it can be said that G. crinicaudatus has more tolerance and adaptability to salinity increase compared to the other two species. The higher oxygen consumption suggests that 6 ppt salinity was critical for all the three species. These three species have probably derived from a common ancestor diverging in time after geographical isolation of its descendant populations. The difference in their physiological responses could be a reflection of adaptation pressures, particularly osmotic conditions of their environments.
