مقایسه خاصیت آنتی اکسیدانی پاستیل غنی سازی شده با جلبک Chlorella vulgaris با پاستیل معمولی

محورهای موضوعی : بیولوژی دریا

فاطمه عرب سرخی ¹ (دانشگاه آزاد واحد تهران شمال- دانشکده علوم و فنون دریایی)
شیلا صفاییان ² (دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال)
لیدا سلیمی ³ (دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شمال)

تاریخ دریافت : 1395/12/15 تاریخ پذیرش : 1396/03/13 تاریخ انتشار : 1396/03/01

کلید واژه: DPPH, آنتی اکسیدان, کلرلا ولگاریس, پاستیل,

چکیده مقاله :

پژوهش حاضر به بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی و میزان ترکیبات پلی فنولی پاستیل غنی سازی شده با جلبک سبز Chlorella vulgarisپرداخته است. همچنین میزان رطوبت، خاکستر و اسیدیته نمونه های تولیدی مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور، نمونه های پاستیل با مقادیر 1، 3 و 5 گرم از پودر خشک شده جلبک Chlorella vulgarisتولید گردید. خاصیت آنتی اکسیدانی جلبک و فرآورده ها با استفاده از روش DPPH و میزان ترکیبات پلی فنولی با استفاده از روش فولین سیوکالتو مورد ارزیابی قرار گرفتند. میزان رطوبت، خاکستر و اسیدیته با استانداردهای پاستیل مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج ارزیابی نشان دادند که پاستیل های تولیدی به دلیل وجود جلبک سبز کلرلا ولگاریس دارای خاصیت آنتی اکسیدانی برابر 3/0± 73/1بر حسب گالیک اسید بودند. همچنین، این جلبک حاوی میزان قابل قبولی از ترکیبات پلی فنولی 1/0± 27بر حسب گالیک اسید بود. میزان رطوبت در تمامی نمونه های تولید شده ثابت و برابر با 12/2 بود و میزان خاکستر در نمونه ها افزایش یافت و میزان اسیدیته کاهش نشان داد. مقایسه نتایج به دست آمده برای خاصیت آنتی اکسیدانی نمونه های تولیدی با مقادیر مشابه مواد غذایی به روش های DPPH، ABTS و ORAC، نشان می دهد که این محصولات در گروه سبزیجات با خاصیت آنتی اکسیدانی بالا قرارمی گیرند. میزان استاندارد خاکستر و اسیدیته برای محصول پاستیل به ترتیب برابر 5/0 و 5/2 بدست آمد. نتایج تحقیق برای هر نمونه تولیدی، هیچ یک از استانداردها را نقض نکرده است.

چکیده انگلیسی:

  Antioxidant is a substance which inhibits production of free radicals, autooxidation in foods and cancers. This study focuses on the antioxidant property and polyphenol compounds of enriched jelly gums enriched with green microalgae Chlorella vulgaris. Moisture, ash and acidity of samples were also evaluated. Jelly gums were produced with different amounts of dried powder of green microalgae Chlorella vulgaris. Antioxidant property of microalgae and products were evaluated by DPPH and polyphenol compounds were evaluated by folin-ciocalteu assay. Moisture, ash and acidity were compared with standards for jelly gums. According to the results, jelly gums hadsignificant antioxidant properties because of Chlorella vulgaris which was27 ± 0.3 mg gallic acid g/dw. This microalga contains the acceptable level of polyphenol compounds and also about 2 ± 1.3 mg equivalent gallic acid g/dw. Moisture was stable in all samples and equal to 12.2. Ash was increased in each evaluation but acidity was decreased every time. Comparing the results of antioxidant properties of these samples with different groups of foods in other studies, it can be perceived that the samples are in the category of high antioxidant property. Using green Chlorella vulgaris assures the presence of polyphenol compounds in the products. Neither moisture, ash nor acidity were non-compliant with the standards.  

منابع و مأخذ:

موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران. 1388. فرآوده های ژله ای- ویژگی ها و روش های آزمون، شماره 2682، چاپ دوم.

Brand-Williams, W., Cuvelier, M.E. & Berset, C. 1995. Use of a free radical method to evaluate antioxidant activity. A Review. Food Science and Technology, 28 (1): 25-30.

Floegel, A., Kim, D., Chung, S., Koo, S. & Chun, O. 2011. Comparison of ABTS/DPPH assays to measure antioxidant capacity in popular antioxidant-rich US foods. Journal of Food Composition and Analysis, 24 (7): 1043-1048.

Gouveia, L., Raymundo, A., Batista, A. P., Sousa, I. & Empis. J. 2006. Chlorella vulgaris and Haematococcus pluvialis biomass as colouring and antioxidant in food emulsions. European Food Research and Technology, 222: 362-367.

Gouveia, L.  Batista, A., Miranda, A., Empis, J. & Raymundo, A. 2007. Chlorella vulgaris biomass used as colouring source in traditional butter cookies. Innovative Food Science & Emerging Technologies, 8 (3): 433–436.

Kaur, G. Kathariya, R. Bansal, Sh. & Singh, A. 2016. Dietary antioxidants and their indispensable role in periodontal health. Food and Drug Analysis, 24 (2): 239-246.

Miranda, M.S., Sato, S. & Mancini-Filho, J. 2001. Antioxidant activity of the microalga Chlorella vulgaris cultered on special conditions. Bollettino chimico farmaceutico, 140 (3): 165-168.

Safi, C. Zebib, Bachar. Mehrab, O. Pontalier, P. Y. Vasca-Garcia, C. 2014. Morphology, composition, production, processing and applications of Chlorella vulgaris: A review. Renewable and Sustainable Energy Reviews, 35:  268-275.

Slinkard, K. & Singleton, V.L. 1977. Total phenol analysis; automation and comparison with manual methods. American Journal of Enology and Viticulture, 28: 49-55.

Vijayavel, K., Anbuselvam, C. & Balasubramanian, M. P. 2007.  Antioxidant effect of the marine algae Chlorella vulgaris against naphthalene-induced oxidative stress in the albino rats. Molecular and Cellular Biochemistry, 303: 39–44.

Yamaguchi, K. 1996. Recent advances in microalgal bioscience in Japan, with special reference to utilization of biomass and metabolites: A Review. Journal of Applied Phycology, 8: 487–502.