تعیین گروه های فیلوژنتیک سویه های اشریشیا کلی عامل عفونت دستگاه ادراری درجنوب ایران

محورهای موضوعی : میکروب شناسی پزشکی

سارا اسعدی ¹ (دانشگاه آزاداسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)
کاووس صلح جو ² (دانشگاه علوم پزشکی جهرم، گروه میکروبیولوژی)
محمد کارگر ³ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)
عباسعلی رضائیان ⁴ (دانشگاه آزاداسلامی، واحد جهرم، گروه میکروبیولوژی)

تاریخ دریافت : 1392/01/25 تاریخ پذیرش : 1392/01/25 تاریخ انتشار : 1389/10/11

کلید واژه: PCR, اشریشیا کلی, گروه فیلوژنتیک, عفونت دستگاه ادراری,

چکیده مقاله :

سابقه و هدف: اشریشیا کلی عامل بیش از 80% از عفونت های ادراری در تمام گروه‌های سنی جامعه است. سویه های اشریشیاکلی به چهار گروه فیلوژنتیک تقسیم می شوند. اغلب جدایه های های بیماریزای خارج روده ای متعلق به گروه B2 وD هستند. هدف از این پژوهش، تعیین گروه های فیلوژنتیک اشریشیاکلی جدا شده از بیماران با عفونت ادراری در جنوب ایران بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت مقطعی _ توصیفی بر روی اشریشیاکلی جداشده از کشت ادرار بیماران مراجعه کننده به آزمایشگاه بیمارستان پیمانیه جهرم در سال 1389 انجام شد. از آزمون های بیوشیمیایی برای تعیین هویت باکتری های جداشده استفاده شد. سپس طبقه بندی گروه های فیلوژنتیک سویه های اشریشیاکلی با استفاده ازپرایمرهای اختصاصی ChuA وyjaA وTspE4.C2 و آزمون PCR انجام شد. یافته ها: از60 باکتری اشریشیاکلی شناسایی شده، 47 مورد (34/78%) مربوط به زنان و 13 مورد (76/21%) مربوط به مردان بود. شایع ترین گروه های فیلوژنتیک شناسایی شده D ،A و B1 به ترتیب با فراوانی70% ،3/23% و7/6 % بودند. اما درهیچ کدام از نمونه های مورد بررسی گروه B2 شناسایی نشد.همچنین بین گروه فیلوژنتیکی و متغیرهای سن، جنس، سابقه عفونت ادراری، سابقه مصرف آنتی بیوتیک و سابقه بستری شدن در بیمارستان ارتباط معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: اشریشیاکلی جدا شده از عفونت های دستگاه ادراری در این منطقه، بیشتر متعلق به گروه فیلوژنتیک D بودند که در مقایسه با سایر مناطق از نظر نوع گروه فیلوژنتیکی متفاوت می باشند.

چکیده انگلیسی:

Background and Objective: Escherichia coli is a causative agent of over 80% of urinary tract infections in all ages of the society. Strains of Escherichia coli are divided into four phylogenetic groups. Most of pathogenic extra-intestinal strains often belong to groups D and B2. This study aimed to define the phylogenetic groups of E. coli isolated from urinary tract infections in south of Iran. Material and Methods: This cross– sectional study was carried out on the patients with urinary tract infection who admitted to peymanieh hospital of Jahrom in 2010. Specific biochemical tests were used for identification of bacteria. The phylogenetic groups of E. coli strains were determined by the PCR method and using two specific primers yjaA ChuA and TspE4.C2. Results: Out of 60 identified E. coli, 78.34% were isolated from women while just 21.76% were isolated in men. The most common identified groups were classified as D (70%), A (23.3%) and B1 (6.7%), and none of the species belonged to the B2 group.  Data analysis revealed no significant relationship between phylogentic groups with the variables age, sex, history of urinary tract infection, previous history of antibiotic use and hospitalization. Conclusion: The results showed that most of the E. coli strains isolated from urinary tract infections in this region belonged to phylogenetic group D. Also, the results obtained from this region was different from other area.

منابع و مأخذ:

1. Clermont O, Bonacors S, Bingen E. Rapid and simple determination of Esherichia coli phylogenetic Group. Appl  Environ Microbiol, 2000; 66(10): 4555-4558.

2. Duriez P, Clermont O, Bonacorsi S, Bingen E, Chaventré A, Elion J, Picard B, Denamur E. Commensal Escherichia coli isolates are phylogenetically distribution among gegraphically distinct human populatious. J Microbiology, 2001; 147(6):1671-1676.

3. Jonhson  JR, Stell AL. Extended  Virulence of genotyping of Escherichia coli strains  from  Patients  with urosepsis in relation to phylogeny and host Compromise. J Infect Dis, 2000; 18(1): 261-72

4. Orsi RH, Stoppe NC, Sato MIZ, Prado PI, Ottoboni LMM. Phylogentic group distribution  among Escherichia Coli isolated from rivers in saopaul state, Brazil.World J Microbiol  Biotechnol. 2008; 24(8): 1573-1577.

5. Foxman  B. Epidemiology of urinary tract infections: Incidence, morbidity, and economic costs. Am J Med. 2002; 113(1A) :5-13.

6. Saeed MA, Haque A, Ali A, Mohsin M, Bashir S, Tariq A, Afzal A, Iftikhar T, Sarwar Y. Relationship of drug resistance to phylogenetic groups of E. coli isolates from wound infections . J Infect Dev Ctries 2009; 3(9): 667-670.

7. Kanamaru S, Kurazono H, Nakano M, Terai A, Ogawa O, Yamamoto S. Subtyping of uropathogenic Escherichia coli according to the pathogenicity island encoding uropathogenic-specific protein: comparison with phylogenetic groups. Int J Urol, 2006; 13(6): 754-760.

8. Hancock V, Nielsen EM, Krag L, Engberg J, Klemm P. Comparative analysis of antibiotic resistance and phylogenetic group patterns in human and porcine urinary tract infectious Escherichia coli. APMIS. 2009; 117(11): 786-790.

9. Johnson JR, Owens K, Gajewski A, Kuskowski MA. Bacterial characteristics in relation to clinical source of Escherichia coli isolates from women with acute cystitis or pyelonephritis and uninfected women. J Clin Microbiol. 2005; 43(12):604-672.

10. Ghenghesh KS, Elkateb E, Berbash N, Abdel Nada R, Ahmed SF, Rahouma A, Seif-Enasser N, Elkhabroun MA, Belresh T, Klena JD. Uropathogens from diabetic patients in Libya: virulence factors and phylogenetic groups of Escherichia coli isolates. J Med Microbiol  , 2009;58(8):1006-1014.

11. Zhao L, Chen X, Zhu X, Yang W, Dong L, Xu X, Gao S, Liu X. Prevalence of virulence factors and antimicrobial resistance of uropathogenic Escherichia coli in Jiangsu province (China). Urology. 2009: 74(3):702-707.

12. Sawma-Aouad G, Hashwa F, Tokajian S. Antimicrobial resistance in relation to virulence determinants and phylogenetic background among uropathogenic Escherichia coli in Lebanon. J Chemother. 2009; 21(2):153-158.

13. Ho PL, Wong RC, Chow KH, Que TL. Distribution of integron-associated trimethoprim-sulfamethoxazole resistance determinants among Escherichia coli from humans and food-producing animals.  Lett Appl Microbiol. 2009; 49(5):627-634.