بررسی جبران خسارت های عاطفی وارد شده به شخص در نتیجه ایراد آسیب فیزیکی به نزدیکان با نگاهی به رویه قضایی دادگستری اتحادیه اروپا

محورهای موضوعی : تحقیقات حقوقی بین المللی

بابک پیمان ¹ (دانشجوی دکتری تخصصی حقوق خصوصی، گروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران. رایانامه:[e-mail])
مهدی زارع ² (استادیار گروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران (نویسنده مسئول). رایانامه:[e-mail])
بابک خسروی نیا ³ (استادیارگروه حقوق، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران. رایانامه:[e-mail])

تاریخ دریافت : 1400/09/22 تاریخ پذیرش : 1400/12/09 تاریخ انتشار : 1400/09/01

کلید واژه: جبران خسارت, خسارت معنوی, آسیبهای روانی, آسیب وارده به شخص ثالث,

چکیده مقاله :

زمینه و هدف: در گذشته نه‌چندان دور این اعتقاد وجود داشت که نظام حقوقی برخلاف خسارت‌های فیزیکی، قادر به اندازه‌گیری رنج روحی یا اضطراب درونی نیست و بنابراین، این قبیل خسارات قابل جبران نمی‌باشند. دادگاه‌ها در مورد پرونده‌هایی که منجر به آسیب‌های عاطفی بدون ایجاد صدمات فیزیکی گردیده بودند؛ تمایلی به صدور حکم جبران خسارت نداشتند. در دوران معاصر چنین باوری تغییر اساسی کرده و آسیب‌های روانی نیز همانند آسیب‌های فیزیکی واقعی هستند و می‌توانند ناشی از اعمال فیزیکی باشند. البته این بدان معنا نیست که حقوق هرگونه خسارت معنوی را پذیرفته و حکم به جبران آن می‌دهد.روش: پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی انجام ‌شده است.یافته ها و نتایج: یکی از موارد قابل تأمل زمانی است که شخص دچار آسیب‌های روانی گردیده، ولی این آسیب ناشی از صدمات فیزیکی وارد شده به وی نمی‌باشد؛ بلکه درنتیجه دیدن یا شنیدن خبر جراحات وارد به شخص دیگری دچار آسیب روانی می‌گردد. با توجه به مطالبی که در این مقاله مطرح گردید، نتیجه گرفته می‌شود که در حقیقت شخصی که به دلیل از دست دادن عزیزش دچار واکنش‌های غم‌انگیز نابهنجار می‌گردد، مستحق جبران خسارت از جانب خوانده‌ای است که بی‌احتیاطی او علت مستقیم بروز چنین عوارضی بوده است.

چکیده انگلیسی:

Background and Aim: In the recent past, it was believed that the legal system, unlike physical damages, could not measure mental suffering or internal anxiety, and therefore such damages could not be compensated. Courts were reluctant to issue compensation in cases that resulted in emotional harm without causing physical harm. In modern times, this belief has changed fundamentally, and psychological damage is the same as real physical damage and can be caused by physical actions. Of course, this does not mean that the law accepts any moral damages and orders compensation.Method: The present study was conducted by descriptive-analytical method.Findings and Results: One of the cases to consider is when a person suffers from psychological injuries, but this injury is not due to physical injuries, but as a result of seeing or hearing the news of injuries to another person suffers psychological damage. The material presented in this article concludes that in fact a person who suffers from abnormal sad reactions due to the loss of a loved one is entitled to compensation from the reader whose carelessness was the direct cause of such complications.