تفاوت هم‌بوم‌پنداری از دیدگاه دیوید هرمن با همذات‌پنداری در روایت‌شناسی

محورهای موضوعی : مطالعات نقد ادبی

مریم زاهدین فرد ¹ , فاطمه توکلی رستمی ²

1 - دانشجو ی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز ی
2 - استادیار دانشگاه پیام نور تهران جنوب

تاریخ دریافت : 1400/02/02 تاریخ پذیرش : 1400/07/28 تاریخ انتشار : 1400/12/01

کلید واژه: روایت‌شناسی, هم‌بوم‌پنداری, همذات‌پنداری, دیوید هرمن,

چکیده مقاله :

بهترین ابزار برای پاسخ به این پرسش که ما چگونه ذهن خود را درگیر خلق معنا در داستان‌ها می‌کنیم زبان‌شناسی شناختی است. روایت‌شناسی شناختی در مقام مطالعه جنبه‌های مرتبط به ذهن در عمل قصه‌گویی حیطه‌ی گسترده‌ را شامل می‌شود. دیوید هرمن عنصر هم‌بوم‌پنداری را یکی از عناصر بنیادین روایت می‌داند. وی هم‌بوم‌پنداری را این‌ گونه تعریف می‌کند: بازنمود روایی، با برجسته‌سازی تأثیر رویداد‌های داستان بر ذهن اشخاص حقیقی یا خیالی؛ تجربه زیستن در جریان داستان را به خواننده القا می‌کند. وی عنصر هم‌بوم‌پنداری را در کنار سه عنصر واقع‌شدگی، توالی رویداد‌‌ها و جهان‌پردازی مطرح می‌کند و معتقد است که مطالعه عنصر هم‌بوم‌پنداری اگر متوجه یافته‌های اخیر درباره ماهیت شعور – و البته متکی به پیشینه روایت‌پژوهی – باشد به نتایج بهتری خواهد انجامید. همذات‌پنداری اینگونه تعریف می‌شود: خود را جای دیگری قرار دادن. بریس گوت می‌گوید: وقتی من با کاراکتری همذات‌پنداری می‌کنم هویت خودم را با هویت او ادغام می‌کنم. حال این سؤال پیش می‌آید که تفاوت هم‌بوم‌پنداری با همذات‌پنداری در روایت شناسی چیست؟ ما در این مقاله به ارائه پاسخ این پرسش می‌پردازیم. و به این پاسخ می‌رسیم که همذات پنداری تلاشی است که مخاطب می‌کند برای قرار دادن خود در جایگاه شخصیتی در داستان و ایجاد ارتباط نزدیک با وی، و هم‌بوم-پنداری تلاشی است که نویسنده می‌کند برای ایجاد فضایی، که تجربه زیستن در فضای داستان را هرچه بهتر بتواند به خواننده القا کند.پژوهش حاضر به شیوه پژوهشِ توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای انجام شده است.

چکیده انگلیسی:

David Herman believes that cognitive linguistics is the guide narration and, according to the function of the mind, cognitive narration measures the aspects of the story, wherever and in whatever order they are narrated. Herman considers the element companion qualia as an of the fundamental elements of narrative. He defines qualia as follows: narrative representation, highlighting the impact of story events on the minds of the actual or imaginary people; proves the experience of living in during the story to the reader.the question arises: what is the difference between the qualia and identification in narratology? Does Herman's mean from element qualia in a story was as the identification with the story?And we come to conclusion that identification is the attempt by the audience to put himself in the position of character in the story and to establish a close relationship with him, and qualia an effort made by the author to create a space, to inspire to the reader to the best way with the experience of living in the story space. the establishing of qualia in narrative of unique is the narrator, and the identification of unique of the narrative; and they have relationship each other directly. The more narrator succeeds in creating the quale, the audience is better placed in the story space and identification with the characters in the story better, of course, the qualia is one of the most effective factors in the identification, but in my opinion, it is the most important factor.

منابع و مأخذ:

اوحدی، مسعود .( 1391 ). روایت‌شناسی سینما و تلویزیون، تهران، انتشارات دانشگاه صدا و سیما

برکت، بهزاد ؛ روشن، بلقیس .( 1391 ). روایت‌شناسی شناختی کاربست نظریه آمیختگی مفهومی بر قصه‌های عامیانه ایرانی، مجله ادب پژوهی، پاییز، ص32 – 9

برودل، دیوید .( 1396 ). روایت در فیلم داستانی، مترجم سید علاء الدین طباطبایی، جلد اول، تهران، انتشارات بنیاد سینمایی فارابی

توکلی، حمیدرضا .( 1389 ). از اشارات دریا بوطیقای روایت در مثنوی، چاپ سوم، تهران، مروارید

دهباشی، مهدی؛ شجایی، نسرین.( 1393 ). تحلیل و ارزیابی رهیافت های گوناگون در رابطه ذهن و بدن و نظر غالب ارسطو، پژوهش‌های علوم انسانی نقش جهان، سال هشتم، دوره جدید، سال اول، شماره اول، بهار، ص 12 

راسخ مهند، محمد .( 1393 ). درآمدی بر زبان‌شناسی شناختی، سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاها (سمت ) تهران

ریکور، پل .( 1384 ). در دنیای متن، ترجمه بابک احمدی، نشر مرکز، تهران

سرل، جان .(1388). آگاهی و زبان، مترجم حمید سعیدی، مجله اطلاعات حکمت و معرفت، بهمن،شماره 11، ص 18

شهبا، محمد؛ پور علم، مهرداد .( 1392 ). واقع‌گرایی در فیلم، نشریه هنرهای زیبا – هنرهای نمایشی و موسیقی، دوره 18، شماره 2، پاییز و زمستان، ص 29- 21

عامری، حیات؛ خیرآبادی، رضا؛ خیرآبادی، معصومه .( 1394 ). بررسی فضاهای ذهنی در متون خبری روزنامه های خبری، علم زبان، سال 3، شماره 4، تابستان و بهار، ص 158

کرول، نوئل .(2001). گزارش تفصیلی ورای زیبا شناسی: جستارهای فلسفی فصل چهارم: هنر، هیجان و اخلاق، مترجم مهدی شمس، مجله ترجمان، ص 28 

گوت، بریس .(1385). همذات­پنداری و احساسات در سینمای روایی، مترجم بابک تبرایی، مجله فارابی، پاییز، شماره 61، ص33 و 34

نجفی، آزاده؛ پهلوان نژاد، محمدرضا؛ شریفی، شهلا .( 1395 ). رویکرد نوین در روایت‌شناسی شناختی بر اساس فضاهای ذهنی روایی و الگوی ان ام اس بی، جستارهای ادبی، بهار، شماره 192، ص 22

والتون، کندال .(1392). تخیل ادبی، مترجم محمود حقیقت کاشانی، عصر آدینه، پاییز و زمستان، شماره 11، ص 92 و 93

هرمن، دیوید .( 1393). عناصر بنیادین در نظریه­های روایت، ترجمه حسین صافی، تهران، نشر نی  

 Turner , mark , gilles , fauconnier .(1995 ).  conceptiual integration and formal expression  metaphor and symbolic activity 10 : 183

Palmer, A. (2004). Fictional Minds. Lincoln: University of  Nebraska Press

Fauconnier , Gilles .( 2014 ). mental spaces , language modalities and conceptual integration university of California sandiago