نقش بافت و قرینه در هویت یابی نهایی واژگان قرآن

محورهای موضوعی : مطالعات نقد ادبی

فرهاد ترابی ¹ (استادیار علوم قرآن و حدیث)

تاریخ دریافت : 1397/08/27 تاریخ پذیرش : 1398/01/19 تاریخ انتشار : 1398/06/01

کلید واژه: بافت, ولیّ, زکات, قرینه, هویت نهایی, حنان,

چکیده مقاله :

در این پژوهش، نقش بافت و نشانه های درون و برون متنی در شکل گیری هویت نهایی برخی واژگان قرآن به نمایش گزارده شده است. برای نمونه ، واژگانی چون ولی، زکات و حنان که هر یک در پرتو گزاره ، بافت و نشانه ها، معانی گوناگونی پذیرفته اند، تحت کاوش قرار می گیرند. مثلاً واژه ولیّ که گوهر معنایی آن قرب است، در پرتو بافت ها و قرائن گوناگون، معانی مختلفی تداعی می کند. گاهی به معنای سرور، و گاه دیگر، یاور، و باری به معنای دوست بوده، و هویت واپسین خود را در بستر جمله ها پیدا می کند، و هم چنین است واژه " زکات" و دیگر کلمات. این فرآیند شکل گیری معنایی، در همه واژگان و در همه ی زبان ها، به صورت قانونی فراگیر حکمفرماست. با بررسی ترجمه های فارسی معاصر، میزان توجه آنها به بافت جمله ها و قرائن پیرامونی، در شکل گیری برگردان امین و رسا، ارزیابی می گردد.

چکیده انگلیسی:

In this research, the role of texture and internal and external markers in the formation of the final identity of some of the Qur'anic vocabulary has been demonstrated. For example, words such as "Wali", "The First" and "Zakat", which are accepted in the light of propositions, textures and signs, have been adopted in various ways. For example, the word "vali", whose semiotic meaning is descendant, brings with it different meanings in the light of various textures and phrases. Sometimes it means the server, and sometimes the helper and friend are meant, and finds their last identity in the context of sentences, and also the word "zakat" and other words. This process of semantic formation, in all words and in all languages, is legally pervasive. By examining Persian translations of contemporary Persian, their attention to the context of sentences and peripheral evidence is evaluated in the formation of authentic and expressive translation.

منابع و مأخذ:

قرآن کریم، ترجمه های آقایان استاد ولی، الی قمشه ای، حداد عادل، خرمشاهی، صفوی، فولادوند، مجتبوی، مشکینی، مکارم شیرازی، موسوی گرمارودی، و خانم صفارزاده؛

آذر نوش، آذرتاش.(1379ش).  فرهنگ معاصر عربی- فارسی، چاپ اول، تهران: نشر نی.

ابن تیمیه، احمد.(1415ق).  منهاج السنه النبویه، الریاض: نشرمکتبه الریاض الحدیثه.

ابن منظور، محمدبن مکرم.(1414 ق).  لسان العرب، بیروت: نشردارالفکر.

ابن فارس، احمد.(1429ق).  معجم مقاییس اللغه، بیروت: داراحیاء التراث العربی.

اصفهانی، راغب.(1404ق). المفردات فی غریب القرآن، چاپ دوم، تهران: دفترنشرکتاب.

امینی، عبدالحسین.(1366). الغدیر فی الکتاب والسنه والادب، چاپ دوم، تهران: دارالکتب الاسلامیه.

زمخشری، جارالله محمود.(1407ق).  الکشاف عن غوامض التنزیل، بیروت: دارالکتاب العربی.

طباطبایی، محمدحسین.(بی تا).  المیزان فی تفسیرالقرآن، قم: انتشارات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.

همو.(1388ش).  المیزان فی تفسیرالقرآن، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی همدانی، چاپ 28، قم: دفتر انتشارات اسلامی.

طریحی، فخرالدین بن محمد.(1375ش). مجمع البحرین، تهران: نشر مرتضوی.

مصطفوی، حسن.(1424ق).  التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، چاپ سوم، بیروت: دارالکتب العلمیه.