اثربخشی بسته آموزشی معنویت و رضایت از زندگی بر شادکامی خانواده‌های کودکان استثنایی

محورهای موضوعی : فصلنامه تحقیقات روانشناختی

خالد رشتیانی ¹ (دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.)
مریم اکبری ² (استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران)
حمزه احمدیان ³ (استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.)
یحیی یاراحمدی ⁴ (استادیار گروه روانشناسی، واحد سنندج، دانشگاه آزاد اسلامی، سنندج، ایران.)

تاریخ دریافت : 1402/02/31 تاریخ پذیرش : 1402/02/31 تاریخ انتشار : 1399/04/01

کلید واژه: شادکامی, رضایت از زندگی, معنویت, خانواده‌های کودکان استثنایی,

چکیده مقاله :

مقدمه: حضور کودک استثنایی در هر خانواده ای ساختار آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد بطوری که معنویت می‌تواند نقش مهمی در روند زندگی والدین این کودکان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی معنویت و رضایت از زندگی بر شادکامی خانواده‌های کودکان استثنایی انجام شده است.روش کار: روش تحقیق در این پژوهش طرح شبه‌آزمایشی پیش-پس‌آزمون با گروه کنترل می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی خانواده‌های دارای کودکان استثنایی شناسایی ‌شده شهر سنندج بودند که 80 نفر از آنان در دو گروه 40 نفری آزمایش و کنترل با روش هدفمند انتخاب شدند. آموزش معنویت بر روی گروه آزمایش در 12 جلسه 45 دقیقه ای اجرا گردید. داده‌های پژوهش از طریق پرسشنامه استاندارد شادکامی (OHI) آکسفورد (1989) جمع‌آوری شده است. پایایی آزمون نیز از طریق آلفای کرونباخ مقدار 86/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌های آماری از شاخص‌های آمار توصیفی، شامل میانگین و انحراف معیار و در قسمت آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس یک‌راهه استفاده شده است.یافته‌ها: داده‌های کمی ‌تفاوت معناداری را بین نتایج دو گروه نشان می‌دهد. آموزش معنویت و رضایت از زندگی با توجه به پتانسیلی که خانواده‌های دارای کودکان استثنایی دارند تأثیر معنی داری بر شادکامی آنان دارد (05/0 = p).نتیجه گیری: آموزش معنویت و رضایت از زندگی به خانواده‌های کودکان استثنایی می‌تواند زمینه افزایش شادکامی را فراهم آورد.

چکیده انگلیسی:

Introduction: The presence of an exceptional child in any family affects its structure so that spirituality can play an important role in the life process of the parents of these children. The present study was conducted with the aim of determining the effectiveness of spirituality and life satisfaction on the happiness of families of exceptional children. Methodology: The research method in this study is a pre-post-test pseudo-experimental design with a control group. The statistical population of the research included all families with identified exceptional children in Sanandaj city, 80 of them were selected in two groups of 40 people, experimental and control, with a targeted method. Spirituality training was conducted on the experimental group in 12 sessions of 45 minutes. The research data was collected through the standard happiness questionnaire (OHI) Oxford (1989). The reliability of the test was also calculated through Cronbach's alpha of 0.86. To analyze the statistical data, descriptive statistics indices, including mean and standard deviation, and one-way covariance analysis were used in the inferential statistics section. Findings: Quantitative data shows a significant difference between the results of the two groups. Considering the potential that families with exceptional children have, teaching spirituality and life satisfaction has a significant effect on their happiness (p = 0.05).Conclusion: Teaching spirituality and life satisfaction to the families of exceptional children can provide an opportunity to increase happiness.