بررسی تطبیقی قوانین اجرایی مرتبط با حمایت های تحصیلی کودکان و نوجوانان استثنایی ایران و سازمان بین‌المللی یونیسف
محورهای موضوعی : روان شناسی
عبدالرحیم تاج الدین
1
(دانشجویی دکتری رشته روان شناسی، گروه روان شناسی کودکان استثنایی، دانشگاه آزاد تهران مرکزی، تهران، ایران)
منصوره شهریازی احمدی
2
(استادیار گروه روان شناسی کودکان استثنایی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران)
غلامعلی افروز
3
(استاد گروه روان شناسی کودکان استثنایی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران تهران، ایران)
حسن پاشا شریفی
4
(دانشیار گروه روان شناسی کودکان استثنایی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران )
کلید واژه: کودکان استثنایی, قوانین اجرایی, حمایت های تحصیلی,
چکیده مقاله :
هدف از پژوهش حاضر مقایسه قوانین اجرایی مرتبط با حمایت های تحصیلی کودکان و نوجوانان استثنایی ایران و سازمان بین‌المللی یونیسف بود. روش پژوهش کیفی و از نوع تطبیقی می باشد. نمونه پژوهش شامل اسناد و گزارش‌های سالیانه موجود درسازمان آموزش و پرورش کودکان استثنایی و سازمان بهزیستی که از سال 1390 تا 1399 و از طریق نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند انتخاب شدند، می باشد و در بعد بین‌المللی نیز گزارش‌های سالیانه یونیسف در مورد حمایت‌های تحصیلی از کودکان و نوجوانان استثنایی مربوط به سالهای 2011 تا 2020 بررسی شد. برخی داده های کمی پژوهش با استفاده از روش های توصیفی تحلیل شدند و در بخش تطبیق اسناد ، به تحلیل محتوا پرداخته شد. مطابق با یافته ها، تعداد کودکان و نوجوانان استثنایی که تحت پوشش بهزیستی قرار می گیرند در سالهای اخیر رو به افزایش بوده است. ضریب همبستگی فای بین نظر خانواده‌های کودکان و نوجوانان استثنایی و مسئولین بهزیستی در مورد کمیت و کیفیت حمایت های تحصیلی نشان داد نظر خانواده ها و مسئولین همسو است. مطابق با تحقیق انجام شده یونیسف در ۵۱ کشور در حال توسعه ۴۲ درصد دختران و ۵۱ درصد پسران کودکان استثنایی و معلول (میانگین حدود ۴۷ درصد) موفق شدند به دبستان بروند، در حالی که در ایران این میانگین به 62.5 درصد می‌رسد. بنابراین می توان نتیجه گرفت حمایت های تحصیلی در ایران وضعیت بهتری نسبت به گزارش های یونیسف از کشورهای در حال توسعه دارد.
The purpose of this study was to compare the executive laws related to educational support for exceptional children and adolescents in Iran and the international organization UNICEF. The research method was qualitative and comparative. The research sample included the documents and annual reports available in the welfare organization from 2010 to 2019, which were selected through available and targeted sampling, and in the international dimension, UNICEF's annual reports on educational support for exceptional children and adolescents in 2011. Reviewed by 2020. Some quantitative research data were analyzed using descriptive methods and content analysis was done in the document matching section. According to the findings, the number of exceptional children and teenagers who are covered by welfare has been increasing in recent years. The coefficient of correlation between the opinion of the families of exceptional children and adolescents and the welfare officials about the quantity and quality of educational support showed that the opinion of the families and the officials are aligned. According to the research conducted by UNICEF in 51 developing countries, 42% of girls and 51% of boys of exceptional and disabled children (average about 47%) managed to go to primary school, while in Iran this average reaches 62.5%. Therefore, it can be concluded that education support in Iran is in a better situation than the UNICEF reports of developing countries.
