تأثیر "رویکرد تدریس بازی برای یادگیری" بر انگیزش و اعتماد به نفس پسران 9 ساله
محورهای موضوعی : برنامه درسی
فاطمه سبزواری شهرضا
1
(استادیار رشد حرکتی، واحد سیرجان، دانشگاه آزاد اسلامی، سیرجان، ایران. (نویسنده مسئول) Fa.Sabzevari@iau.ac.ir)
کلید واژه: اعتماد به نفس, انگیزه, رویکرد تدریس بازی برای یادگیری, شایستگی درک شده, گرایش به فعالیت بدنی و لذت بردن,
چکیده مقاله :
هدف: هدف از انجام این پژوهش، بررسی تأثیر “رویکرد تدریس بازی برای یادگیری” بر انگیزه و اعتماد به نفس می باشد. روش‌شناسی: پژوهش حاضر یک پژوهش شبه تجربی است که در یکی از مدارس پسرانه ابتدایی دوره اول شهر کرمان اجرا شد. دو کلاس سوم (میانگین سنی 6/0±4/9 سال) در این مدرسه، در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. سطح انگیزه و اعتماد به نفس شرکت کنندگان از طریق پرسشنامه "خود ادراکی کودکان از شایستگی ادراک شده و گرایش به تربیت بدنی" به صورت پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. گروه تجربی در یک دوره مداخله با “رویکرد تدریس بازی برای یادگیری” شرکت کردند. برای پردازش داده ها از آزمون تک متغیره من ویتنی برای مقایسه نمره های هر فاکتور بعد از مداخله استفاده شد و همچنین برای بررسی گروه های مطالعه با حذف اثر هر فاکتور قبل از مداخله از آزمون "آنالیز رگرسیون پواسن با استفاده از روش GEE" استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که این رویکرد تأثیر معناداری بر امتیاز کامل CSAPPA و سه فاکتور زیر مجموعه آن دارد. نتیجه‌گیری: این نتایج نشان می دهد که استفاده از این رویکرد می‌تواند بر ارتقاء سطح انگیزه و اعتماد به نفس کودکان مؤثر باشد.
The present study evaluated the effect of teaching games for understanding approach (TGfU) on motivation and confidence. To this aim, the nine-year-old students in two fourth-grade classes at a school in Sirjan were randomly divided into control and experimental group (N= 12 for each). Participants' motivation and confidence were measured using Children's Self-Perceptions of Adequacy in and Predilection for Physical Activity (CSAPPA) questionnaire as both the pre-test and post-test. The students in the experimental group participated in an intervention program for 36 sessions each lasting for 45 minutes. Mann-Whitney test was used for comparing the scores of each factor after the intervention and the groups by removing the effect of each factor before the intervention of “Poisson regression analysis” by using GEE method". The results indicated that this approach can significantly affect motivation and confidence and its three sub-factors in the CSAPPA questionnaire. The results support the hypothesis that the use of the TGfU approach can be effective on the development of motivation and confidence in children.
_||_
