اثر غلظت و زمان کاربرد نانو اکسید آهن بر کیفیت و عملکرد غده سیب زمینی

محورهای موضوعی : مجله علمی- پژوهشی اکوفیزیولوژی گیاهی

علی برقی ¹ (دانشجوی دکترای دانشگاه محقق اردبیلی)
عبدالقیوم قلیپوری ² (عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی)
احمد توبه ³ (عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی)
سدابه جهانبخش ⁴ (عضو هیئت علمی دانشگاه محقق اردبیلی)
شهزاد جماعتی ثمرین ⁵ (دانشجوی دکترای دانشگاه آزاد تبریز)

تاریخ دریافت : 1394/03/27 تاریخ پذیرش : 1394/07/29 تاریخ انتشار : 1396/03/01

کلید واژه: آهن, نیترات, کلروفیل, نانوکود, محلول‌پاشی,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی تجمع نیترات و تغییرات عملکرد غده و پروتئین با مصرف غلظت‌های نانو اکسید آهن در مراحل مختلف رشد سیب‌زمینی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل، درقالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در 3 تکرار در سال 1391، در اردبیل انجام شد. فاکتور اول کود نانواکسید آهن در سطوح 0، 5/0، 1، 5/1 و 2 درصد و اکسید آهن معمولی در سطح دو درصد و فاکتور دوم مراحل محلول‌پاشی (رشد رویشی، شروع غده‌بندی و پرشدن غده) بود. نتایج نشان داد که با کاربرد نانو اکسید آهن میزان نیترات غده بطور معنی‌داری کاهش یافت و کمترین نیترات نسبت به شاهد در برهمکنش محلول-پاشی غلظت‌های 5/1 و 2 درصد نانواکسید آهن در مرحله پرشدن غده بدست آمد. بیشترین شاخص سبزینگی برگ و وزن متوسط غده با اختلاف معنی‌دار نسبت به شاهد در اثر برهمکنش محلول‌پاشی غلظت‌های 1، 5/1 و 2 درصد و بیشترین درصد پروتئین غده با غلظت‌های 5/1 و 2 درصد نانواکسید آهن در زمان پرشدن غده بدست آمد. غلظت‌های 1، 5/1 و 2 درصد نانو اکسید آهن و همچنین محلول‌پاشی در زمان پر شدن غده با اختلاف معنی‌دار نسبت به سایر تیمارها بیشترین عملکرد غده را به خود اختصاص دادند. همچنین کاربرد اکسید آهن معمولی نیز عملکرد غده سیب‌زمینی را نسبت به شاهد بطور معنی‌داری افزایش داد ولی با غلظت‌های 5/0 و 1 درصد نانواکسید آهن در گروه مشترک قرار گرفت. بطور کلی از نظر تمام صفات مورد اندازه‌گیری، غلظت 2 درصد نانواکسید آهن با محلول‌پاشی در زمان پرشدن غده بهترین نتیجه را داشت و برای کاربرد توسط زارعین توصیه می‌شود.

چکیده انگلیسی:

In order to investigating nitrate accumulation, tuber yield and protein variation, affected by different levels of iron nano oxide in different growth stages of potato, a factorial experiment was conducted based on RCBD with three replications during 2012 in Ardabil region. The first factor was iron nano oxide fertilizer at four levels including 0, 0.5, 1, 1.5 and 2 percent as well as normal iron oxide at 2 percent and the second factor was spraying stages (vegetative growth, beginning of tubering and tuber filling). Results showed that by iron nano oxide application, nitrate content of tuber decreased significantly and the least value was acquired in the interaction of spraying with 1.5 and 2 percent of iron nano oxide during tuber filling. The most leaf chlorophyll and average tuber weight was acquired in the interaction of spraying with 1, 1.5 and 2 percent during tuber filling and the most protein percentage of tuber by spraying with 1.5 and 2 percent of iron nano oxide during this period. Iron nano oxide levels of 1, 1.5 and 2 percent and spraying during tuber filling had the most tuber yield with a significant difference compared to other treatments. Additionally the application of normal iron oxide significantly increased tuber yield compared to control while it was in the same group with iron nano oxide levels of 0.5 and 1 percent. Regarding all traits measured, iron nano oxide concentration of 2 percent by spraying during tuber filling indicated the best result and is recommended to farmers.