مقایسه کارایی سولفادیازین و تولترازوریل در قناری های مبتلا به عفونت گوارشی ایزوسپورا
محورهای موضوعی : فصلنامه زیست شناسی جانوریحمیدرضا صالحی فروز 1 , مجید غلامی آهنگران 2 , الهام مقتدایی خوراسگانی 3
1 - گروه دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
2 - گروه دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
3 - گروه دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
کلید واژه: قناری, سولفادیازین, ایزوسپورا, تولترازوریل,
چکیده مقاله :
ایزوسپورا یک انگل گوارشی شایع در پرندگان زینتی بهویژه گنجشک سانان شایع است. آلودگی با ایزوسپورا موجب انتریت و کاهش توانایی هضم و جذب مواد مغذی می شود. در مطالعه اخیر، به مقایسه کارایی تولترازوریل و سولفادیازین در کاهش دفع اووسیت ایزوسپورا در قناریهای آلوده به ایزوسپورا پرداخته شد. برای این منظور، 165 قناری آلوده در 48 قفس به 3 گروه شامل کنترل، آلوده و درمان شده با تولترازوریل، و آلوده و درمان شده با سولفادیازین تقسیم شدند. میانگین اووسیت دفع شده در گروهها در قبل و بعد از درمان به طور آماری مقایسه شدند. نتایج نشان داد میزان دفع اووسیت ایزوسپورا در گروههای تحت درمان با تولترازوریل و سولفادیازین تفاوت معنی دار ندارد. لذا به نظر می رسد در شرایط فعلی ایران، تولترازوریل و سولفادیازین در کنترل عفونت ایزوسپورا در قناری به یک اندازه موثر باشند.
Isospora is a common intestinal parasite in ornamental birds, especially passeriformes. Isospora infection can induce enteritis and reduce digestibility and nutrient adsorption. In this study, a comparison was made between the efficiency of toltrazuril and sulfadiazine on reducing Isospora oocyte shedding in infected canaries. To this purpose, a total of 165 infected canaries in 48 cages were divided into 3 groups, including control group, infected and treated with toltrazuril group, and infected and treated with sulfadiazine group. The mean oocyte shedding in groups was compared statistically before and after treatment. Results showed there is no significant difference in the rate of Isospora oocyte shedding between canaries treated with toltrazuril and those treated with sulfadiazine. Therefore, in the current conditions of Iran, toltrazuril and sulfadiazine seem to be equally effective in controlling Isospora infection in canary.
1- Tavasoli M., Alizadeh-Dastjerd J., 2004. Gastrointestinal parasites of aviary and pet birds in Urmia, Iran. Pajoohesh va Sazandegi, 62: 27-39.
3- Bancroft J.D., Stevens A., 1996. Theory and practice of histopathological techniques, Churchill livingstone, London, pp:100-110.
4- Benez S.M., 2001. Aves: Criacao Clinica Teoria Pratica, 4th ed., Tecmedd, Sao Paulo, pp:200-205.
5- Box E.D., 1975. Exogenus stages of Isospora serini sp in the canary (Serinus canaius Linnaeus). Journal of Protozoology, 25: 165-169.
6- Box E.D., 1997. Life cycles of two Isospora species in the canary, canary (Serinus canaius Linnaeus). Journal of Protozoology, 24: 57-67.
7- De Freitas M.F.L., De Oliveira J.B., De Brito-Cavalcanti M.D., De Freitas D.A., 2003. Occorence of coccidiosis in canaries (Serinus canaries) being kept in private captivity in the state of pernambuco, Brasil. Parasitología latinoamericana, 58: 86-88.
8- Gill H., Papera I., 2008. Proliferative visceral Isospora (atoxoplasmosis) with morbid impact on the Israeil sparrow (passer domesticus) biblicus Hartert. Parasitological Research, 4: 493-499.
9- Hendrix C.M, 1998. Diagnostic veterinary medicine, 2nd Ed., Mosby Publisher, Missouri, pp:259-260.
10- Saki C.E., Ozer E., 2012. Isospora species (I. canaria, Isospora sp.) in canaries (Serinus canarius, Linnaeus). Turkish Journal of Veterinary Animal Science, 36(2): 197-200.
11- Sanchez-Cordon P.J., Gomez-Villamandos J.C., Gutierrez J., Sierra M.A., Pedrera M., Bautista M.J., 2016. Atoxoplasma spp. infection in captive Canaries (Serinus canaria). Journal of Veterinary Medicine Series A, 54: 23-26.
12- Svobodova M., 1994. lsospora, Caryospora and Eimeria (Apicomplexa: Eimeriidae) in Passeriform birds from Czech Republic. Acta Protozoology, 33: 101-108.
_||_