بررسی فراوانی عفونت های قارچی سطحى و جلدى و برخی عوامل مؤثر بر آن در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان 22 بهمن شهر مشهد طی سال های 93-1392
محورهای موضوعی : علوم پزشکی
مرضیه کازرانی
1
(استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران)
فرزانه دلگشایی
2
(استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران)
مصطفی غفاری مقدم نوقابی
3
(دانشجوی رشته پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، مشهد، ایران)
کلید واژه: فراوانی, عفونت های قارچی, مطالعه بیماری های پوست,
چکیده مقاله :
مقدمه و هدف: بیماری های قارچی سطحی و جلدی یک مشکل بهداشت عمومی است و شیوع آن در جوامع مختلف نسبتاً بالا است. عدم رعایت نکات بهداشتی و تأثیر عوامل مستعدکننده، باعث افزایش بروز بیماری می شود. هدف از این مطالعه، بررسی فراوانی عفونت های قارچی سطحى و جلدى و برخی عوامل مؤثر بر آن در بیماران بود. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی و مقطعی، 137 بیمار مبتلا به عفونت های قارچی سطحی و جلدی مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان 22 بهمن شهر مشهد طی سال های 93-1392 مورد بررسی قرار گرفتند. پس از ثبت اطلاعات دموگرافیک، نمونه های بافتی از پوست، ناخن، مو و ریش بیماران با رعایت شرایط استریل و طبق دستورالعمل استاندارد گرفته شد و جهت بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه ارسال گردید. داده های حاصل با نرم افزار آماری SPSS-21 و آزمون fisher’s Exact test تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 6/14±7/25 سال و 8/51% آن ها مذکر بودند. عفونت های قارچی سطحی و جلدی شامل درماتوفیتوزیس(7/57%)، تینه آ ورسیکالر(8/16%)، کاندیدیازیس جلدی(2/10%)، اریتراسما(5/9%) و ساپروفیت ها(8/5%) بودند. کشاله ران(2/29%)، دست و پا(4/23%)، ناخن(6/14%)، سینه و شکم(7/11%) بیشترین توزیع آناتومیک ضایعات قارچی را داشتند. ارتباط آماری معناداری بین عفونت قارچی سطحی و جلدی و متغیرهای سن، جنس، شغل و محل آناتومیک ضایعه ، محل سکونت ، بیماریهای همراه تشخیص داده شده و راه ابتلا به بیماری یافت نشد(05/0<P). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که درماتوفیتوزیس شایع ترین عفونت قارچی و کشاله ران شایع ترین محل آناتومیک ضایعات قارچی در بیماران بود.
Background: Superficial and cutaneous fungal disease is a public health problem and its prevalence in different populations is relatively high. Lack of hygiene and the impact of risk factors increase the incidence of disease. The aim of this study was to investigate the frequency of superficial and cutaneous fungal infections and the affecting factors in the patients. Materials & Methods: In this descriptive and cross-sectional study, 137 patients with superficial and cutaneous fungal infections referred to dermatology clinic of 22th Bahman Hospital in Mashhad between 2013-2014, were investigated. After recording demographic data, tissue samples from the skin, nails, hair and beard of the patients were taken under sterile conditions and in accordance to standard protocol and were sent to the laboratory for microscopic examination. Collected data were analyzed by SPSS-21 statistical software and chi-square test and fisher’s exact test. Results: The mean age of the patients was 25.7±14.6 years and 51.8% of them were male. Superficial and cutaneous fungal infections included dermatophytosis (57.7%), tinea versicolor (16.8%), cutaneous candidiasis (10.2%), erythrasma (9.5%) and saprophytes (5.8%). Groin (29.2%), hands and feet (23.4%), nails (14.6%), chest and abdomen (11.7%) had the most anatomic distribution of fungal lesions. It was not found a significant relationship between superficial and cutaneous fungal infections and the variables of age, sex, job and anatomic location of the lesions , habitat, comorbidities and transmission routes (P>0.05). Discussion & Conclusion: The results of this study showed that dermatophytosis was the most common fungal infection and the groin was the most common anatomical site of the fungal lesions in the patients.
1. Matsumoto T, Ajello L. Current taxonomic concepts pertaining to the dermatophytes and related fungi. Int J Dermatol .1987;26 (8): 491-9.
2. Zini F, Mahbad A, Emami M. Comprehensive medical fungology. Tehran: Tehran University; 2009. p. 57-161. [Persian]
3. Richardson MD. Fungal infection diagnosis and management. 3rd ed. Blackwell; 2003. p. 72-98.
4. Imami M, Kordbacheh P, Moghadami M, Zini F. medical fungology. Tehran: Tehran University; 1998. p. 95-202. [Persian]
5. Shadzi Sh. Medical fungology. Laboratory diagnostic meyhods and treatment. Isfahan: University Jihad, Isfahan unit; 2009. p. 142-7. [Persian]
6. Khazaei M, Mehbod A, Farhadpour A, Didehdar M, Rafiei M. Prevalence of fungal and fungal like superficial infections in paitents who refered to skin clinic of Arak University of Medical Science. Ann Mil Health Sci Res. 2011;9 (1): 40-3. [Persian]
7. Nasrollahi Omran Y, Hashemi SJ, Hashemi F. Epidemiology of superficial and cutaneous mycosis in 5500 suspected patients in Tehran. Tehran University Medical Journal. 2010;68 (1): 45-53. [Persian]
8. Koksal f, Er E, Samasti M. Causative agents of superficial mycoses in Istanbul, Turkey: retrospective study. Mycopathologia. 2009;168 (3): 23-117.
9. Afshari MA, Kachuei R , Riazipour M. Cutaneous and superficial fungal diseases in military training camps of Tehran. Journal of Military Medicine. 2009;11 (1): 15-16.
10. Shamsian AA, Yazdanpanah MJ, Mokhtari-Amirmajdi M, Moradi-Marjaneh M, Saboori S. Frequency of dermatophytosis. Journal of Medical Faculty of Mashhad University of Medical Sciences. 2008;51 (2): 95-102. [Persian]
11.Bineshian F, Irajian GH, Fredonian M, Nazari M, Payvandi P. Evaluation and Study of Cutaneous Mycosis in Afghan Immigrants in Semnan refuge camp. Journal of Semnan University of Medical Sciences. 2007;8 (2): 27-35. [Persian]
12. Aghamirian MR, Keshavarz D, Jahani Hashemi H. Evaluation of deramatophitosis in the patients referred to dermatology clinic. Journal of Tebbe Jonoob. 2007;9 (2): 175-81. [Persian]
13. Tan HH. Superficial fungal infections seen at the National Skin Centre Singapore. Nippon Ishinkin Gakkai Zassi. 2005;46 (2): 77-80.
14. Asadi M, Houshyar H, Dehghani R, Ershadi A, Arbabi M, Doroodgar A et al. Prevalence of cutaneous and superficial Mycoses in schools of the city of Kashan and its suburbs. KAUMS Journal (FEYZ). 2001;4 (4): 41-7. [Persian]
_||_
