تأثیر منابع کودی مختلف و تراکم بنه بر عملکرد، اندام رویشی و رنگدانه‌های فتوسنتزی گیاه زعفران (Crocus sativus L.).

محورهای موضوعی : پژوهش های زراعی در حاشیه کویر

سید احمد محمدی ¹ (گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین-ایران.)
آرش برزو ² (گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین-ایران)
نبی‌اله نعمتی ³ (گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین-پیشوا، ورامین-ایران)

تاریخ دریافت : 1393/07/02 تاریخ پذیرش : 1394/05/04 تاریخ انتشار : 1394/09/01

کلید واژه: اوره, زعفران, نیتروکسین, تراکم بنه,

چکیده مقاله :

در زراعت زعفران شناخت عوامل افزایش دهنده کمیت و کیفیت محصول جهت دستیابی به عملکرد مطلوب حائز اهمیت است، در این میان استفاده از انواع کود ها و تراکم های مختلف بنه، از مهم ترین عوامل می باشند. آزمایشی در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه ای در روستای داود آباد واقع در شهرستان قرچک به منظور مطالعه تأثیر تراکم بنه و کود های شیمیایی اوره و کود زیستی نیتروکسین بر عملکرد، اندام رویشی و رنگدانه های فتوسنتزی گیاه زعفران انجام شد. تیمار های آزمایش شامل: سه سطح تراکم بنه (60، 120 و 180 بنه در متر مربع) و منابع کودی درچهار سطح (شاهد (بدون مصرف کود)، کود شیمیایی اوره به میزان 150 کیلو گرم در هکتار، کود زیستی نیتروکسین به میزان پنج لیتر در هکتار و مصرف توأم کود شیمیایی اوره به مقدار 75 کیلو گرم درهکتار و کود زیستی نیتروکسین به مقدار 5/2 لیتر در هکتار) بود. نتایج آزمایش نشان داد که اثر تیمار های مختلف تراکم بر کلیه صفات در سطح یک درصد معنی دار بود. کاشت پیاز های زعفران با تراکم بالا (180 بنه در متر مربع) اثر مثبت و فزاینده ای بر تمامی صفات مورد آزمون به جز طول برگ داشت. لازم به ذکر است که اثر متقابل منابع کود و تراکم بنه بر اکثر صفات مورد مطالعه معنی دار شد. بیش ترین تعداد گل در تراکم کاشت 180 بنه در متر مربع و استفاده از کود زیستی نیتروکسین با میزان 97/64 و کم ترین تعداد گل در تراکم 60 بنه در متر مربع و عدم استفاده از کود با متوسط 3/30 گل در واحد سطح به دست آمد. بالا ترین و کم ترین عملکرد زعفران به ترتیب با میانگین های 93/2 و 74/0 کیلو گرم در هکتار نیز در تیمار های D3F3 و D1F1 حاصل شد.

چکیده انگلیسی:

Understanding of the factors importing quantity and quality of saffron plant to obtain desirable performance is important. Among these factors is use of different fertilized and corm densities. To study the effect of corm density and urea fertilizer as well as bio fertilizer nitroxin on the performance, vegetative organ, and photosynthetic pigments of saffron plant, a research was conducted in randomized complete blocks design in a field located in Davoodabad, Gharchak. Treatments included three levels of corm densities (60, 120, 180corm per m2) and four levels of fertilizers: control, urea fertilizer (150kg.ha) nitroxin bio fertilizer (5 L.ha) as well as urea nitroxin (75 kg.ha) and nitroxin (2.5 L.h). The results showed that all treatment had significant effects on all traits at 1% cultivation of high density of saffron corms (180m2) had cumulative positive effect on all traits but leaf length. It should be noted that the interactive effect of fertilizers and corm density on most of traits was significant. The maximum number of flowers per corm planting density of 180 per square meter and fertilizer use Nitroxin with the 64.97 and the least number of flowers per corm density of 60 per square meter and not using fertilizer with an average of 3.30 goals per square meter, respectively. The highest and lowest of 2.93 and 0.74 respectively kilograms of yield per hectare were achieved in treatments D3F3 and D1F1.