آسیب لیگامان معلقه (Suspensory ligament) در اندامهای حرکتی اسبهای ورزشی
محورهای موضوعی : علوم بالینی دامپزشکیکلید واژه: آسیب لیگامان معلقه (Suspensory ligament), در اندامهای حرکتی اسبهای ورزشی,
چکیده مقاله :
التهاب و آسیب بخش فوقانی لیگامان (PDS): آسیب به لیگامان معلقه (SL) یکی از رایج ترین صدمات ورزشی اسب ها است که در سال های اخیر رخداد آن در اسب هایی که به صورت حرفه ای در فعالیت های ورزشی مختلف شرکت دارند، افزایش یافته است. عوارض مختلفی می توانند SL را درگیر کنند که از میان التهاب و آسیب لیگامان معلقه در بخش فوقانی (PDS) رایج ترین و مهم ترین عارضه است. عوامل متعددی در رخداد PDS موثر هستند. علائم بالینی: علائم بالینی شامل شروع ناگهانی لنگش، کاهش عملکرد ورزشی، امتناع از انجام حرکات ورزشی، تغییر کیفیت و کمیت گام ها درد، تورم، گرما و درد در بخش فوقانی SL است. تشخیص: معاینه بالینی دقیق، استفاده از روش های بی حسی تشخیصی و روش های مختلف تصویربرداری در تشخیص PSD مورد استفاده قرار می گیرند. درمان: استراحت، درمان های حمایتی و محافظه کارانه، شوک درمانی و روش های جراحی شامل دسموپلاستی، فاسیوتومی SL و نورکتومی شاخه عمقی عصب کف دستی/پایی جانبی (Deep branch of the lateral palmar/palmar nerve) روش های قابل استفاده در درمان PSD هستند. پیش آگهی و پیشگیری: عوامل متعددی در پیش آگهی پس از درمان PSD موثر هستند اما درمان PSD در اندام های حرکتی قدامی در مقایسه با اندام های حرکتی خلفی از پیش آگهی بهتری برخوردار است. با توجه به روند التیامی آهسته، محدود و نامناسب SL، علی رغم وجود روش های درمانی موجود، پیشگیری از عارضه PSD از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
_||_
