بررسی میزان کارایی کنترل شیمیایی علف های هرز بر برخی صفات زراعی نخود در تاریخ های مختلف کاشت

محورهای موضوعی : پژوهش نامه کشاورزی

مهناز یاراحمدی ¹ , علی خورگامی ²

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه زراعت، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران
2 - گروه زراعت، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران

تاریخ دریافت : 1396/09/05 تاریخ پذیرش : 1396/11/18 تاریخ انتشار : 1396/12/01

کلید واژه: نخود, علف‌هرز, علف‌کش, کشت زمستانه, متری‌بیوزین,

چکیده مقاله :

به منظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت و کنترل شیمیایی علف‌های هرز بر صفات مورفولوژیکی نخود در شرایط آب و هوایی خرم‌آباد، این پژوهش در سال زراعی 95-1394 در شهرستان خرم‌آباد به اجرا درآمد. آزمایش به‌صورت طرح آزمایشی اسپلیت‌پلات و در قالب طرح بلوک کامل تصادفی انجام شد. کاربرد علف‌کش (H) با هفت سطح (علف کش تری‌فلورالین (2.5 L/ha) به صورت پیش از کاشت، علف کش پندی‌متالین (3 L/ha) به صورت پیش‌رویشی، علف کش پندی‌متالین (3L/ha) به صورت پس‌رویشی، علف کش متری‌بیوزین (0.5 L/ha) به صورت پیش‌رویشی، علف کش دیورون (2 kg/ha) به صورت پیش‌رویشی، علف کش ایمازتاپیر (1 L/ha) به صورت پیش‌رویشی، شاهد به‌عنوان عامل اصلی در دو تاریخ کشت (کشت زمستانه و بهاره) به‌عنوان عامل فرعی طرح بودند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، تراکم بوته و وزن خشک علف‌های‌هرز تحت تأثیر عامل کاربرد علف‌کش قرار گرفته و معنی‌دار شدند. به طور کلی تمام علف‌کش‌های مورد استفاده باعث کاهش معنی دار تراکم و وزن خشک علف‌های‌هرز در واحد سطح شدند. اما بهترین تیمار در بین آن‌ها به لحاظ کنترل علف‌های‌هرز، کاربرد علف‌کش متری‌بیوزین به صورت پیش‌رویشی بود که نسبت به تیمار عدم کنترل علف‌های‌هرز تقریباً به میزان 70 درصد موفق به کاهش تراکم و وزن خشک‌ علف‌های‌هرز گردید. با توجه به نتایج به‌دست آمده علف‌کش متری بیوزین به صورت پیش رویشی بیشترین میزان کنترل را بر علف‌های‌هرز و هم چنین کمترین تأثیر منفی را بر بوته نخود داشته که سبب گردید صفات رویشی نخود نسبت به سایر تیمارهای مورد استفاده بیشتر باشد.

چکیده انگلیسی:

In order to investigate the effect of planting date and chemical control of weeds on morphological traits of chickpea in Khorramabad climate, this research was carried out in Khorramabad city in 2012-2012. The experiment was conducted as split plot experiment and was conducted in a randomized complete block design. The application of herbicide (H) with seven levels: (H1 (Trilfuralin herbicide, 2.1 liters per hectare before planting), H2 (herbicide podidaltine 3 liters per hectare pre-emergence), Herbicide H3 Pondimetalin at a rate of 3 liters per hectare and post-fertilization), H4 (metribuzin herbicide at a rate of 0.5 kg ha-1 and advance), H5 (2 kg per hectare herbicide and progressively), H6 (Plant isolate 1 liter / ha), H7 (uncontrolled control)} as the main cultivar and date of cultivation (P) with two levels: P1 (cultivated winter), P2 (cultivation in spring) As a sub-plot of the plan. Based on analysis of variance, plant density and dry weight of herbicides were affected by herbicide application and were significant. In general, all of the applied herbicides significantly reduced the density and dry weight of fruits per unit area. But the best treatment among them was the use of matricycin herbicide as a herbaceous control, which reduced the weed density and weed dry weight by 70% compared to weed control. According to the results, metamorphic honey beeswax had the most control on weeds and also had the least negative effect on chickpea, which caused chickpea seedlings to be higher than other treatments.