بنیان های گفتمانی انقلاب اسلامی در مشروطه
محورهای موضوعی : فلسفه سیاسی انقلاب اسلامی
احسان مکتبی
1
,
محمد توحیدفام
2
,
احمد بخشایشی
3
,
حجت الله درویش پور
4
1 - گروه علوم سیاسی-انديشه سياسي و مسائل ايران،واحد تهران مرکزي، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ايران.(
2 - علوم سیاسی- اندیشه سیاسی و مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد تهران مرکز
4 - علوم سیاسی- اندیشه سیاسی و مسائل ایران، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
کلید واژه: انقلاب اسلامی , مطبوعات, مشروطه, شرع, شریعت, قانون, بازنمایی ,
چکیده مقاله :
انقلاب اسلامی ایران ،انقلابی است که در آن گفتمان های مختلف رقیب با یکدیگر رقابت می کنند ، ریشه این گفتمان ها به بازنمایی ایرانیان از مفاهیم مدرن در انقلاب مشروطه بر می گردد ،ایرانیان در مشروطه با مفاهیم مدرن آشنا شدند و این در حالی بود که بازنمایی های متفاوتی از اصطلاحات نو آمده وجود داشت ، این گفتمانها هر یک دارای دال مرکزی و فرعی خاص خود را دارا بودند.میدان تصادم این گفتمانها ، علاوه بر رسایل علما، مطبوعات و سخنرانی های نمایندگان در مجلس مشروطه است همین اختلافات و تصادم ها در انقلاب اسلامی ایران نیز استمرار پیدا کرد در واقع بدون شناخت گفتمان های مشروطه نمی توان به درک دقیقی از اختلافات گفتمانی درباره مفاهیم و بازنمایی آنها در انقلاب اسلامی دست یافت.،بر این اساس با بررسی این متون می توان سه گفتمان برآمده از بازنمایی واژگان مدرن را در انقلاب مشروطه به عنوان بنیان گفتمانی انقلاب اسلامی ۵۷ شناسایی و تبیین کرد ، گفتمان های مخالفان مشروطه با دال مرکزی(شریعت) که بنیان گفتمان اصولگرایی است ، گفتمان علمای مشروطه طلب با دال مرکزی (شرع) که بنیان گفتمان اصلاح طلبان است و گفتمان روشنفکران مشروطه طلب با دال مرکزی (قانون) که بنیان گفتمان روزنامه نگاران پس از دوم خرداد است سه گفتمانی بودند که در انقلاب مشروطه حاضر بودند و در انقلاب اسلامی نیز استمرا ر داشته است.
Iran's Islamic revolution is a revolution in which different competing discourses compete with each other, the roots of these discourses go back to the Iranians' representation of modern concepts in the constitutional revolution, Iranians became familiar with modern concepts in the constitution, and this was while There were different representations of the new terms, each of these discourses had their own central and secondary signifiers. The conflict field of these discourses, in addition to the messages of the scholars, is the press and the speeches of the representatives in the Constitutional Assembly. Iran's Islamic Revolution also continued. In fact, without knowing the constitutional discourses, it is not possible to achieve a precise understanding of the discursive differences about the concepts and their representation in the Islamic Revolution. Based on this, by examining these texts, three discourses emerged from the representation of modern words. identified and explained in the constitutional revolution as the basis of the discourse of the Islamic Revolution 57, the discourses of the opponents of the constitution with the central signifier (Sharia) which is the basis of the discourse of fundamentalism, the discourse of the constitutionalist scholars with the central signifier (Sharia) which is the basis of the discourse of the reformers and the discourse Constitutionalist intellectuals with the central sign (law) which is the basis of journalists' discourse after June 2nd were the three discourses that were present in the constitutional revolution and continued in the Islamic revolution as well.
آجدانی، لطف الله(۱۳۸۳). علما و انقلاب مشروطیت ایران، تهران: اختران
آجودانی، ماشاء الله(۱۳۸۳). مشروطه ایرانی، تهران: اختران.
احتشام السلطنه (۱۳۶۷).به کوشش سید محمد مهدی موسوی ،تهران: انتشارات زوار.
-آدمیت، فریدون(۱۳۴۹). ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران -مجلس اول و بحران آزادی، تهران: روشنگران.
آدمیت، فریدون(۱۳۸۵). اندیشه ترقی و حکومت قانون: عصر سپهسالار، تهران: خوارزمی.
آدمیت، فریدون(۱۳۸۸). ایدئولوژی نهضت مشروطیت ایران -مجلس اول و بحران آزادی، تهران: خوارزمی.
اصیل، حجت الله(۱۳۸۱). رساله های میرزا ملکم خان ناظم الدوله، تهران: نشرنی.
آنه او،بیرنه؛ هیو. جی. سیلورمن(۱۳۸۹).و آن گاه معنا زاده شد (بازنمایی . شبیه سازی .سوژه)ترجمه امیر رضایی پناه و همکاران، تهران : انتشارات تمدن علمی.
تکمیل همایون،ناصر(۱۳۸۳).مشروطه خواهی ایرانیان: مجموعه مقالات،تهران: باز.
حائری، عبدالهادی(۱۳۶۴).تشیع و مشروطیت در ایران و نقش ایرانیان مقیم عراق، تهران: امیر کبیر.
دولت آبادی، یحیی(۱۳۸۷). حیات یحیی، مقدمه تصحیح و تعلیقات مجتبی برز آبادی فراهانی، تهران: فردوس.
زرگری نژاد، غلامحسین(۱۳۷۲). رسایل مشروطیت: 18 رساله و لایحه درباره مشروطیت ، تهران: کویر.
زرگری نژاد، غلامحسین(۱۳۸۷).ر سایل مشروطیت: مشروطه به روایت موافقان و مخالفان، تهران: موسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی .
سلطانی، علی اصغر(۱۳۸۴). قدرت:گفتمان و زبان سازوکارهای جریان قدرت در جمهوری اسلامی ایران، تهران: نشر نی.
شریف کاشانی، محمد مهدی (۱۳۶۲).واقعات اتفاقیه درروزگار، به کوشش منصوره اتحادیه و سیروس سعدوندیان، تهران :نشر تاریخ ایران.
حقیقت ،صادق (۱۳۸۵)روش شناسی علوم سیاسی ، قم :انتشارات دانشگاه مفید
طالقانی ، محمود(۱۳۴۹). حکومت از نظر اسلامی شرح تنبیه الامه و تنزیه المله، تهران: شرکت سهامی انتشار.
طباطبایی، جواد(۱۳۸۴). تاملی در باره ایران، تبریز: ستوده.
طباطبایی،محمدبن صادق(۱۳۸۲). یادداشتهای سیدمحمدطباطبایی ازانقلاب مشروطیت ایران، به کوشش حسن طباطبایی، تهران: آبی.
فرکلاف، نورمن ( ۱۳۸۷). تحلیل انتقادی گفتمان (گروه مترجمان)، تهران:دفتر مطالعات و توسعه رسانه ها.
فیرحی، داوود(۱۳۹۵). آستانه تجدد در شرح تنبیه الامه و تنزیه المله، تهران: نشر نی .
لاکلا،ارنستووهمکاران(۱۳۹۵). تحلیل گفتمان سیاسی )امرسیاسی به مثابه یک برساخت گفتمانی(،ترجمه: امیررضائی پناه وسمیه شوکتی مقرب. تهران:تیسا.
ملک زاده ، مهدی ( ۱۳۸۳).تاریخ انقلاب مشروطیت ایران، تهران : سخن.
میرزا صالح، غلام حسین(۱۳۸۴). مذاکرات مجلس اول۱۳۲۴-۱۳۲۶، تهران: مازیار.
ناظم الاسلام کرمانی، محمدبن علی (۱۳۸۵).تاریخ بیداری ایرانیان، به اهتمام علی اکبرسعیدی سیرجانی ، تهران:نشر پیکان.
تقی زاده ، حسن (۱۳۷۲). زندگی طوفانی : خاطرات سید حسن تقی زادهبه کوشش ایرج افشار،تهران : انتشارات علمی.
نشریات : قانون( دوره انتشار)و حبل المتین ، صور اسرافیل و مساوات( ۱۲۸۵ – ۱۲۸۷)
