طراحی و تدوین چند رسانه ای درس پرورشی و نقش آن بر میزان هوش فرهنگی و خود نظم دهی یادگیری در دانش آموزان دختر سوم دبیرستان در شهر کرمانشاه
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشیطاهره سنجابی 1 , فرانک موسوی 2
1 - دانشجو
2 - عضوهیات علمی
کلید واژه: خودتنظیمی, هوش فرهنگی, دانش آموزان, واژگان کلیدی: چندسانه ای های آموزشی,
چکیده مقاله :
مطالعه حاضر به روش تجربی و استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه سوم دوره متوسطه دوم ابتدایی کرمانشاه بود که در سال 1395مشغول به تحصیل بودند. نمونه آماری شامل54 نفر دانش آموز (27نفرگروه آزمایش و27نفر گروه گواه) بود که از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هوش فرهنگی(آنگ وهمکاران،2004) و خودتنظیمی (MSLQ) پینتریچ و دی گروت (1990) بود. برنامه آموزش چندرسآن های در طول 15 جلسه 60 دقیقهای، هفتهای یک جلسه به مدت چهار ماه بر روی گروه آزمایشی اجرا گردید، در حالیکه در طی این مدت، گروه گواه برنامه عادی روزانه خود را دنبال میکرد. پس از اجرای برنامه آموزشی (چندرسآن های)، مجددأ آزمون هوش فرهنگی وخود تنظیمی بر روی هر دو گروه اجرا گردید. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که برنامه آموزش چندرسآن های بر هوش فرهنگی وخودتنظیمی دانشآموزان، در گروه آزمایش بهطور معناداری مؤثر بوده است (001/0P<). نتایج این پژوهش در راستای سایر پژوهشهای مشابه انجام شده، بیانگر نقش مثبت استفاده از چندرسآن های در هوش فرهنگی وخودتنظیمی دانشآموزان بود.
Abstract The purpose of this study was to investigate the Promoting students' Culture Intelligence and Self-regulation by using multimedia instruction. The statistical population included all of the girl's students from School Kermanshah. Then 54 students randomly selected from these students as samples. 27 students were assigned in experimental group and 27 as control group. Two questionnaires were used for collecting the data: 1) Ankh et al (2004) standard questionnaire and questionnaire sport self-regulation (SRQA). Multimedia instruction was conducted for the experimental group in fifteen sessions (60-minutes each) in a period of Four month, twice a week. Both groups were reassessed at the end of the instruction. The results of analysis of covariance indicated that multimedia instruction was significantly effective in all of Cultural Intelligence and Self-regulation development (p<0/001). The possible explanation for the increasing students' Cultural Intelligence and Self-regulation components might be due toparticipation of the experimental group in the Cultural Intelligence and Self-regulationtraining program. Therefore, in line with results from other studies, findings of this study demonstrate the prominent role of multimedia instruction in Cultural Intelligence and Self-regulation development in students.