ارائه مدل جهت شناسایی شاخص ها و مولفه های بهبود عملکرد منابع انسانی در آموزش و پرورش ، نمونه موردی : شهر ری
محورهای موضوعی : مدیریت آموزشیمریم مرادی 1 , افسانه صابر گرکانى 2 , سعید علیزاده 3
1 - دانشجوی دکتری گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران
2 - استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب، تهران، ایران
کلید واژه: عملکرد, منابع انسانی, بهبود,
چکیده مقاله :
این پژوهش با هدف ارائه مدل جهت شناسایی شاخص ها و مولفه های بهبود عملکرد منابع انسانی در آموزش و پرورش انجام شده و روش اصلی پژوهش حاضر، روش پیمایش است که گردآوری دادهها به کمک پرسشنامه و تحلیل آن به کمک نرمافزار lisrel آمارههای مختلف صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان ابتدایی شهر ری است که 173 نفر از میان آنان و از روش نمونهگیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. دادههای گردآوری شده از طریق تحلیل عاملی اکتشافی، عوامل مختلفی تعیین شده و سپس به اتکای مدل سه شاخگی خنیفر ، نهایی شده است؛ و یافتههای پژوهش حاکی از آن است که شکاف عملکرد در سه بُعد سبک راهبری، محیط کاری و مدیریت نیروی انسانی قابل توضیح است؛ براساس یافتههای مذکور چهار مولفه ؛ زمینه ، محتوا ، ساختار و با توجه به اهمیت آموزش در سیستم بهبود عملکرد نیروی انسانی یک بعد دیگر با عنوان محتوی آموزشی به مدل سه شاخگی اضافه گردید . مدل مذکور بعد از انجام تحلیل عاملی تاییدی مورد بررسی قرار گرفت . بدین ترتیب ضمن تدوین مدل نهایی بهبود عملکرد منابع انسانی در آموزش و پرورش ، درجه تناسب مدل ارائه شده مشخص و برازش آن مدل با مقدار قوی 0.6 مورد تایید قرار گرفت.
The purpose of this study was to present a model for identifying the indicators and components of improving the performance of human resources in education. The main method of this study was survey method. Data was collected using questionnaire and analyzed using Lisrel software for different statistics. The statistical population of the study consisted of all primary school teachers in Ray city. Among them, 173 people were selected as sample using random sampling method. Different factors were identified through exploratory factor analysis on the collected data, and then finalized based on Khanifar’s triple model. The findings of the study indicated that the "performance gap" in three dimensions of leadership style, work environment and manpower management can be explained. Based on the findings, three components of context, content, structure were identified and according to the importance of education in the system of improving human resource performance, another dimension entitled educational content was added to the triple model. The model was examined following confirmatory factor analysis. Thus, while developing the final model for improvement of human resource performance in education, the degree of fit of the proposed model was specified and its fit with a strong value of 0.6 was confirmed.
_||_