بررسی زبانشناختی قصاید بهار
محورهای موضوعی : حماسهمحمدرضا پهلوان نژاد 1 , علی رضا سزاوار 2
1 - دانشیار دانشکدهادبیات دانشگاه فردوسی مشهد.
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد زبان شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
کلید واژه: بهار ـ قصیده ـ زبانشناسی ـ نحو,
چکیده مقاله :
بهار اولین کسی است که سبکشناسی را به صورت مدوّن و علمیدر زمینة نثر نوشت و برای آن تعاریف علمی آورد. هرچند عمرش مجال نداد که در زمینة نظم نیز تحقیقاتش را دنبال کند، اما یادداشتهایی پراکنده داشت که بعدها جمعآوری شد. بهار در کتاب سبکشناسی به بخش زبانی بیش از دیگر مباحث پرداخته است. نهضت بازگشت از قدما بیش از همه در زبان آنها بود و آثار کهنگی بخوبی در شعر آنان نمایان بود. از ویژگیهای عمدة قصاید بهار تتبع در زبان گذشته است و از همه لحاظ محتوا خصوصاً در مسایل سیاسی و اجتماعی کاملاً هماهنگ با جزئیات جامعة روز است. در این مقاله از سه دیدگاه زبانشناختی، قصاید بهار را بررسی نمودهایم گرچه در بسیاری از موارد مجبور شدهایم وارد حوزة پرپیچ و خم ادبیات فارسی شویم، این حوزهها عبارت است از: 1ـ حوزة آواشناسی 2ـ حوزة ساختواژی 3ـ حوزة نحوی در بخش آوایی به مختصات کلمات از قبیل تشدید، تخفیف، افزایش، کاهش و ابدال در واژهها و موسیقی که در اثر همنشینی لغات پدید میآید، پرداخته شده است. در بخش ساختواژی استعمال لغات کهن با معانی تازه و قدیمی و غیره آورده شده است. مختصات نحوی به موضوع ساخت زبانها درگذشته و کاربرد آنها در شعر بهار و متممها و انواع را و غیره پرداخته است.
Bahar is the first person who wrote stylistics in a methodological and scientific manner regarding the prose and defined it scientifically. Although he didn’t live long to continue his research and do the same for the verse but he had scattered notes which later were collected. In his book of stylistics, Bahar was more concerned with the linguistic aspect rather than other subjects. The most prominent feature of Bahar’s odes is following the language of the past in all aspects especially in social and political issues the content was totally consistent with the details of the society of the day. The movement of return to the ways of the ancients manifests itself mostly through their language particularly in their poetry. In this article Bahar’s odes have been studied in terms of 1) phonology 2) morphology 3) syntax The phonology section is concerned with the characteristics of words such as tashdid, contraction, maximization, minimization, mutation in words and music produced by the proximity of words. Morphology section deals with the employment of old words with fresh meanings and finally syntax is concerned with the structure of the languages in the past and their application in Bahar’s poetry focusing on supplements and variety of “ra”.
- ابدع البدایع، محمدحسین شمس العلمای گرگانی، انتشارات احرار، تبریز، زمستان 1377.
_||_