ارایه مدل ارتقا رفتار خودمراقبتی بیماران دیابتی نوع دو براساس سبک زندگی، دانش دیابتی و ادراک بیماری با میانجیگری سرمایه روانشناختی
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
محمدرضا زربخش
1
,
فاطمه متولی
2
,
شهنام ابوالقاسمی
3
1 -
2 -
3 -
کلید واژه: سرمایه روانشناختی, سبک زندگی, ادراک بیماری, دیابت, رفتارخودمراقبتی, دانش دیابتی,
چکیده مقاله :
خودمراقبتی در دیابت یکی از مهم ترین عوامل برای تحت کنترل درآوردن بیماری است. توانمندی و قدرت پذیرش وضعیت از عوامل شخصیتی هستند که بر روی وضعیت بیماران اثر می گذارند و قدرت آن ها را جهت برخورد با مشکلات از جمله بیماری ها افزایش می دهند. هدف پژوهش حاضر طراحی مدلی برای ارتقا رفتار خود مدیریتی بیماران دیابتی نوع دو براساس سبک زندگی، دانش دیابتی و ادراک بیماری با میانجیگری سرمایه روانشناختی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی 216 نفر از بیماران مبتلا به دیابت نوع دو انجمن دیابت استان مازندران به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و از نظر رفتار خودمراقبتی، سبک زندگی، ادراک بیماری، دانش دیابتی و سرمایه روانشناختی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با روش معادلات ساختاری نشان داد که متغیرهای سبک زندگی، دانش دیابتی، ادراک بیماری و سرمایه روانشناختی با رفتار خود مراقبتی رابطه مستقیم و معنادار دارد و متغیر سرمایه روانشناختی نقش میانجی را در این رابطه دارد. نتایج حاکی از این بود که مدل ارایه شده برای بیماران دیابتی دارای برازش مناسب است.
Self-care in diabetes is one of the most important factors in controlling the disease. Capability and acceptance status is the personality factors that affect the condition of patients and increase their power to deal with problems among disease. The aim of this study was design a model for promotion of self-care behaviors diabetic patient according to life style, diabetes knowledge and disease perception with mediating role of psychological capital. For this purpose, during a research a correlational description of 216 patients with type 2 diabetes in Mazandaran diabetes association by available sampling method selection and self-care behavior lifestyle, disease perception, diabetic knowledge and psychological capital were evaluated. Data analyzed using structural equations indicated that the variables of life style, diabetes knowledgem illness perception and psychological capital had a direct and significant relationship with self-care behavior and psychological capital had mediating role in this relation. Result showed the proposed model for diabetic patients has goodness of fit.
_||_
