بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT ) بر سازگاری زناشویی زنان نابارور
محورهای موضوعی : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
1 - دپارتمان روان شناسی، واحد علوم و تحقیقات خراسان رضوی، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
2 - دپارتمان روان شناسی، واحد علوم و تحقیقات خراسان رضوی، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
کلید واژه: سازگاری زناشویی, درمان تعهد و پذیرش, زنان نابارور,
چکیده مقاله :
ناباروری، جنبه های مختلف زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد و با طیف گسترده ی آسیب های روان شناختی شامل کاهش کیفیت زندگی، عزت نفس، رضایت جنسی، عاطفی و اجتماعی، افزایش سطح تنیدگی، اضطراب افسردگی، عصبانیت، احساس خود کوچک بینی، احساس ناکارآمدی، اختلال عملکرد جنسی و مشکلات زناشویی همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سازگاری زناشویی زنان ناباروری مراجعه کننده به مراکز بهداشت و درمان دانشگاه علوم پزشکی مشهد بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل، 30 نفر زن نابارور به صورت نمونه ی در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15) و کنترل(15) کاربندی شدند. گروهها در ابتدا و بعد از اتمام پژوهش از نظر سازگاری زناشویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 10 جلسه درمان تعهد و پذیرش را دریافت کرد ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیره نشان داد که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سازگاری زناشویی زنان نابارور موثر است. براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی برتعهد و پذیرش موجب بهبود سازگاری زناشویی زنان نابارور شده است
Infertility affects various aspects of individuals’ life, and perhaps could be considered as one of the most common and stressful events in people's lives. The aim of this research is to evaluate the efficiency of treatment based on commitment and acceptance on marital compatibility among infertile women who referred to health and medical centers at Mashhad Medical Sciences University. In order to do so, through a quasi-experimental research with pre-test, post-test, and control group, 30 infertile women were selected by availability sampling method and randomly assigned into experimental and control groups (n=15). Subjects in both groups were tested for marital compatibility prior and following the implementation of the research. The experimental group received ten sessions of acceptance and commitment therapy; whereas the control group received no interventions. The result of multi-variable covariance analysis presented that Acceptance and Commitment therapy is effective on marital compatibility among infertile women (0/05>P). Based on the research results, it can be concluded that Acceptance and Commitment therapy improves marital compatibility in infertile women.
_||_