ارائه مدلی جهت ارتقاء توانمندسازی زنان هیات علمی در دانشگاه آزاد اسلامی (مورد مطالعه: شهر تهران)
محورهای موضوعی : مدیریت نوآوری های آموزشی
سعیده کوهی
1
,
کامران محمدخانی
2
,
نادرقلی قورچیان
3
,
امیرحسین محمد داودی
4
1 - دانشجوی دکترای مدیریت آموزش عالی
2 - دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات تهران
3 - گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران.
4 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، گروه مدیریت آموزشی
کلید واژه: توانمندسازی, زنان هیات علمی, دانشگاه آزاد اسلامی,
چکیده مقاله :
هدف از انجام این پژوهش ارائه مدلی جهت ارتقاء توانمندسازی زنان هیات علمی در دانشگاه آزاد اسلامی (مورد مطالعه: شهر تهران) است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و توسعه ای، روش گردآوری داده ها، میدانی و کتابخانه ای و نوع داده ها، آمیخته کیفی- کمی می باشد. استراتژی بخش کیفی استفاده از روش تحلیل مضمون از دو طریق، تحلیل محتوای اسناد مکتوب و تحلیل محتوای مصاحبه با خبرگان می باشد. تعداد خبرگان 20 نفر و همگی از اساتید دانشگاه بودند که به شیوه هدفمند از نوع گلوله برفی انتخاب شده و مصاحبه های نیمه ساختار یافته است. برای تحلیل داده ها از نرم افزار Maxqda استفاده شد. در کمی با روش توصیفی –پیمایشی و با تدوین پرسشنامه 115 سوالی اجرا شد. بازخوردهای روایی ( همگرا و واگرا ) آن با تایید نظر خبرگان در این زمینه به تایید رسید. برای سنجش قابلیت اعتماد آن از روش آلفای کرونباخ ( 0.805 ) و پایایی مرکب (ترکیبی) ( 0.864 ) استفاده گردید که نشان می‌دهد پرسشنامه از پایایی لازم برخوردار است. در نهایت توانمندسازی زنان هیات علمی در دانشگاه آزاد اسلامی (مورد مطالعه: شهر تهران) با 6 بعد فردی، بعد ساختار سازمانی، بعد فرهنگ سازمانی، بعد خدمات آکادمیک، بعد مدیریت، بعد رهبری مثبت و4 عامل اجتماعی - فرهنگی، عامل سیاسی، عامل حقوقی و قانونی، عامل فن آوری، مشخص گردید. مدل فوق برای اعتباریابی برای 30 خبره ارسال و با چهار بعد فلسفه و اهداف با میانگین 3.93، مبانی نظری با میانگین 3.77، نظام ارزیابی با میانگین 85/3 و ساز و کار ارتقاء با میانگین 81/3 مورد ارزیابی نهایی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که از بین ابعاد شناخته شده بعد رهبری مثبت با ضریب 0.960 با اهمیت ترین بعد و از بین عوامل شناخته شده عامل سیاسی با ضریب 0.854 از اهمیت بیشتری برخوردار بود.
The purpose of this article is to provide a model to promote the empowerment of women academic staff in Islamic Azad University (case study: Tehran). In terms of purpose, this research is applied and developmental, the method of data collection is field and library, and the type of data is mixed qualitative-quantitative. The number of experts was 20 and all of them were university professors who were selected in a purposeful snowball method and semi-structured interviews were continued until the theoretical saturation of the data was reached. Maxqda software was used for data analysis. Quantitative part was implemented by descriptive-survey method and by developing a 115-question questionnaire. Its narrative feedback (convergent and divergent) was confirmed by the experts' opinion in this field. Cronbach's alpha method (0.805) and composite reliability (0.864) were used to measure its reliability, which shows that the questionnaire has the necessary reliability. To select a sample from the statistical population, a sample size of 327 people was determined using Morgan's table. Empowerment of women academic staff in Islamic Azad University (case study: Tehran city) with 6 individual dimensions, organizational structure dimension, organizational culture dimension, academic service dimension, management dimension, positive leadership dimension and 4 socio-cultural factors, political factor, Legal and legal, the technological factor was identified. The above model was sent to 30 experts for validation and was evaluated with four dimensions of philosophy and goals with an average of 3.93, theoretical foundations with an average of 3.77, evaluation system with an average of 3.85 and promotion mechanism with an average of 3.81. The results of the research showed that among the known dimensions, the dimension of positive leadership was the most important dimension with a coefficient of 0.960, and among the known factors, the political factor was more important with a coefficient of 0.854.
افراطی، مریم، تقوایی یزدی، مریم.(1401). جهش در عرصه آموزش مجازی و تبدیل تهدید کرونا به فرصت(یک مرور نظام‌مند). رویکردهای پژوهشی نو در علوم مدیریت.31. 331-338.
تجری, طیبه. (1400). برنامه درسی مبتنی بر اخلاق مراقبت: تداوم نقش مادرانه در دورۀ ابتدایی. پژوهش‌های برنامه درسی, 11(1), 77-104.
تربتی نژاد، حسین، موجه، شقایق ؛ کاظمی مقدم، سید موسی الرضا. (1401). تاثیر آموزش مجازی و کیفیت آموزشی بر پیشرفت تحصیلی و شکوفایی دانش آموزان مقطع متوسطه اول و دوم شهرستان دامغان. پیشرفت های نوین در روانشناسی. 5(47). 136-145.
جهان بین، اسما ؛ شریفی، زهرا. (1401). تاثیر دوره های آموزش مجازی بر پایه طرح های آموزشی در آموزش مدارس استان شیراز. مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی. 8(2). 37-50.
حاجی, جمال, محمدی مهر, مژگان, محمدی آذر, حدیقه. (1400). بازنمایی مشکلات آموزش در فضای مجازی با استفاده از برنامه شاد در دوره پاندمی کرونا: یک مطالعه پدیدار شناسی. فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی, 11(3), 153-174.
حجتی, طیبه, احمدپور, روژینا, آرمند, محمد. (1400). بررسی چالش‌ها و مشکلات آموزش مجازی از نظر معلمان و مدیران مدارس ابتدایی. فناوری و دانش پژوهی در تعلیم و تربیت, 1(1), 11-22.
خنیفر, خدیجه, شاه حسینی, سعید, باقری, محسن. (1400). مقایسه تاثیر آموزش معکوس به روش تصاویر ویدیویی و روش چندرسانه ای بر یادگیری درس ریاضی. علوم تربیتی, 28(2), 79-96.
دلفان آذزی, قنبر علی, طرفه نژاد, نرگس, طاهائی, سانازالسادات, کریمیان, علی. (1401). برنامه درسی آموزش مجازی در دوران کرونا. رویکردی نو در علوم تربیتی, 4(3), 140-152.
ذبیحی کلکناری، علیرضا، سلیمی، لادن ؛ جعفری، آرش. (1401). بررسی روش تدریس معکوس و تاثیر آن بر یادگیری در نظام تعلیم و تربیت. دستاوردهای نوین در مطالعات علوم انسانی. 5(57). 39-53.
زارع، فاطمه ؛ خدایار، نصر اله. (1401). آموزش مجازی در ایران، مزایا و معایب. مطالعات روانشناسی و علوم تربیتی. 74(2). 21-29.
شعبانی، علی اکبر. (1399). مسئوليّت و وظايف مقامات آموزش و پرورش و مديران و معلمان در برابر فعاليّت دانش آموزان، پژوهشنامه اورمزد، 50(2)، 27-60.
شمالی احمدآبادی, مهدی, برخورداری احمدآبادی, عاطفه. (1401). واکاوی تقلب در بین دانش‌آموزان و دانشجویان در امتحانات مجازی پاندمی کووید 19. فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی, 12(4(پیاپی48)), 79-92.
صادق زاده, مرضیه, رمضانی, مرضیه. (1400). رابطه نگرش معلمان به فناوری و سازگاری آنها با نخستین دوره آموزش مجازی در همه‌گیری کووید-19: نقش واسطه‌گری کفایت و اضطراب معلم نسبت به کاربرد فناوری در کلاس. مجله مطالعات آموزش و یادگیری, 13(1), 20-36.
عزیزی, زینب, حسینی نژاد, حسین. (1400). فرصت ها و تهدیدهای آموزش مجازی در دوران پاندمی کرونا: یک مطالعه پدیدارشناسی. فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی, 12(2 (پیاپی46)), 153-173.
غلامی, اعظم, زارع, حسین، فلاح, وحید. (1402). مقایسه میزان اثربخشی آموزش زیست شناسی به روش کلاس معکوس در دانش آموزان دختر مدارس تیزهوشان و عادی. آموزش پژوهی, 9(33), 51-61.
مراغی, الهام, حسن زاده کرمانشاهی, محمد صالح, شریفی فرد, منا, بابائی حیدرآبادی, اکبر, سیاح برگرد, مهدی, اسلامی, کاوه, ارجمند, رضا, جهانی فرد, الهام. (1401). کیفیت آموزش مجازی ارائه شده در سامانه نوید در دوران اپیدمی کووید-19 از نظر دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز. فصلنامه توسعه آموزش جندی شاپور اهواز, 13(1), 97-108.
موسوی, فرانک. (1398). اثربخشی آموزش مبتنی بر الگوی تدریس پنج مرحله ای بایبی (5E) بر یادگیری و انگیزش پیشرفت تحصیلی دانشجویان. دوماهنامه علمی - پژوهشی رهیافتی نو در مدیریت آموزشی, 10(37), 1-14.
نصراللهی، زهرا، محمد زاده، مرتضی، مهدیزاده، محمد. (1400). تأثیر تدریس انگیزشی - کاربردی علوم پایه بر یادگیری معنادار و ریشه‌ای دانشجویان دندانپزشکی.. دوماهنامه علمی- پژوهشی راهبردهای آموزش در علوم پزشکی، ۱۴ (۴) :۲۳۹-۲۲۵
نوبخت, رضا, قاسمی اردهائی, علی, غلامی, محمد. (1401). روش ترکیبی، رویکرد روشی لازم در ارتقا آموزش مسائل جدید جمعیتی ایران. پژوهش در آموزش مطالعات اجتماعی, 4(1), 7-32.
ویسی, امید, امیری, مسلم, محمدی, مریم. (1400). نقش منابع اقتدار مدیریت کلاس درس در پیش بینی سبک‌های تدریس معلمان. پویش در آموزش علوم انسانی, 7(25), 13-28.
یعقوبی حسن، واقف لادن.(1399). نقش مشترک و یگانه راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان در پیش‌بینی مشکلات هیجانی دانشجویان رشته پرستاری. فصلنامه علمی پژوهشی علوم روانشناختی ، ۱۹ (۹۰) :۷۲۲-۷۱۵.
Abdelraheem, A. Y., & Ahmed, A. M. (2018). The Impact of Using Mobile Social Network Applications on Students' Social-Life. International Journal of Instruction, 11(2), 1-14.
Arnold, M. (2022). Problem-based learning and community engagement: A service-learning project with social pedagogues. In Hochschullehre erforschen: Innovative impulse für das scholarship of teaching and learning (pp. 199-214). Wiesbaden: Springer Fachmedien Wiesbaden.
Chatziralli, I., Ventura, C. V., Touhami, S., Reynolds, R., Nassisi, M., Weinberg, T., & International Retina Collaborative. (2021). transforming ophthalmic education into virtual learning during COVID-19 pandemic: a global perspective. Eye, 35(5), 1459-1466.
Fang, H., Guo, F., He, Q., & Liu, T. (2022, October). Adaptive t-distribution Drosophila Algorithm Based on Tent Mapping and Reverse Learning. In 2022 4th International Conference on Artificial Intelligence and Advanced Manufacturing (AIAM) (pp. 196-201). IEEE.
Forootan, K., Hashemi, S. A., Qaltash, A., & Mashinchi, A. A. (2023). The effect of using the reverse class approach on learning the experimental sciences of elementary school students. Journal of psychologicalscience, 2(5).218-234.
Henrekson, M., & Wennström, J. (2022). Dumbing Down: The Crisis of Quality and Equity in a Once-Great School System—And How to Reverse the Trend (p. 212). Springer Nature.
Kiss, A. (2023). Complex Mathematics Education: An Integrated and Inquiry-Based Mathematics Teaching Method. Canadian Journal of Science, Mathematics and Technology Education, 1-15.
Ladachart, L., Cholsin, J., Kwanpet, S., Teerapanpong, R., Dessi, A., Phuangsuwan, L., & Phothong, W. (2022). Ninth-grade students’ perceptions on the design-thinking mindset in the context of reverse engineering. International Journal of Technology and Design Education, 32(5), 2445-2465.
Mahmodi, A., Yarahmadi, Y., & Moradi, O. (2023). Designing a Reverse Learning Model and Investigating the Effectiveness of the Created Educational Program on Academic Engagement and the Sense of Belonging to School of Senior High School Students. Iranian Journal of Learning & Memory, 5(20), 5-17.
Syarifuddin, H., Riza, Y., Harisman, Y., & Ismail, R. N. (2023, January). Students’ Response to the Use of a Flipped Learning Model (FLM) in Abstract Algebra Course. In Unima International Conference on Social Sciences and Humanities (UNICSSH 2022) (pp. 1435-1441). Atlantis Press.
Turan, Z. (2023). Evaluating whether flipped classrooms improve student learning in science education: A systematic review and meta-analysis. Scandinavian Journal of Educational Research, 67(1), 1-19.
