تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه پایدار روستایی با تأکید بر کارآفرینی (مطالعه موردی: دهستان مرحمت آباد شمالی- شهرستان میاندوآب)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
محمد ولائی
1
,
عبدالله عبدالهی
2
,
رضا منافی آذر
3
,
نوید صفری
4
1 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2 - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه پیام نور، میاندوآب، ایران
3 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
4 - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
کلید واژه: تحلیل عاملی, توسعه روستایی, کارآفرینی روستایی, مرحمت آباد شمالی, میاندوآب,
چکیده مقاله :
توسعه کارآفرینی روستایی پتانسیلی برای کمک به تنوعبخشی به درآمد و میزان تولیدات کشاورزی و غیرکشاورزی روستاییان است. همچنین فرصتهای مناسبی را برای کاهش ریسک معیشتی و افزایش امنیت غذایی پایدار در مناطق روستایی فراهم میکند و میتواند یکی از زمینههای مناسب برای ایجاد اشتغال در بخشهای کشاورزی و غیرکشاورزی باشد. هدف از تحقیق حاضر تحلیل عوامل مؤثر بر توسعه پایدار روستایی با تأکید بر کارآفرینی میباشد. قلمرو مکانی این تحقیق دهستان مرحمتآباد شمالی از توابع شهرستان میاندوآب که دارای 8 روستا میباشد، است. به علت کم بودن روستاها نمونهگیری انجام نشد و تمام روستاها جزء جامعه آماری محسوب گردیدند. جمعیت این دهستان در سال 1390 برابر 10289 نفر و همچنین دارای 2800 خانوار بوده است. که تعداد 139 خانوار از طریق فرمول اصلاح شده کوکران برای انجام تحقیق انتخاب شدند. انتخاب خانوارها در سطح هر روستا، به صورت تصادفی ساده انجام گرفت تا اصل فرصت برابر به منظور انتخاب خانوارها رعایت شده باشد. سطح پایایی پرسشنامه تحقیق با استفاده از روش آلفای کرونباخ 616/0 بدست آمد است. در ادامه جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از تحلیل عاملی و به شیوه اکتشافی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان میدهد، مهمترین عاملی که موجب توسعه پایدار روستایی شده است، عامل اقتصادی و فردی میباشد. به طوریکه با بالا رفتن میزان تسهیلات دریافتی از قبیل وامهای خود اشتغالی، منابع مالی لازم و کافی، تنوع شغلی موجب افزایش انگیزه و روحیه فردی در جهت توسعه و گسترش کارآفرینی در محدوده مورد مطالعه شده است. همچنین، عامل زیرساختی کمترین تأثیر را در بین عاملهای هشت گانه در توسعه کارآفرینی منطقه داشته است.
Rural entrepreneurship development is a potential to help the variation of income of rural people, increasing agricultural and non-agricultural rural productions, providing appropriate opportunities to reduce the livelihoods risk, increasing the sustainable food safety in rural areas. The outstanding the effect of rural entrepreneurship development refers to create opportunity for employment in agriculture and non-agriculture sectors. Therefore, the aim of the present study refers to analyze the factors affecting rural constant development with emphasis on the entrepreneurship. The spatial scope of the study is Northern Marhamat Abad Rural district-Miandoab County included 8 villages. Because of the less number of villages, all the villages were considered as a part of the target population. In 1390, the population of this rural district was 10289 and included 2800 households that 139 households of this population are selected as the sample by modified Cochran formula. The selection of these households in each village was conducted by Simple Randomization in accordance with the principle of equal opportunity. The reliability of the questionnaire by using of Cronbach's Alpha method obtained 0/616. For analyzing the obtained data, factor analysis was used by exploratory method .The results show that the most important factors that have led to entrepreneurship development and also rural development are economic and personal factors. By increasing the facilities such as self-employed loans, necessary and sufficient financial resources and employment diversity have somehow caused the increasing of motivation and individual morality in order to the development of the entrepreneurship in the study area. Also, substructure factor had the least effect among 8 factors on the development of the entrepreneurship.