تحلیل عوامل مؤثر بر کارآفرینی پایدار در سکونتگاه‌های روستایی ساحلی (مطالعه موردی:روستاهای ساحل جنوب - قشم)

محورهای موضوعی : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

محمد علیزاده طولی ¹ , بیژن رحمانی ² , رحمت اله منشی زاده ³ , محمد تقی رضویان ⁴ , پگاه مرید السادات ⁵

1 - دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی،دانشگاه شهید بهشتی تهران،ایران.
2 - دانشیار جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
3 - استادیار، جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
4 - استاد گروه جغرافیای انسانی و آمایش، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
5 - استادیار، جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.

تاریخ دریافت : 1399/11/18 تاریخ پذیرش : 1400/02/16 تاریخ انتشار : 1401/10/01

کلید واژه: توسعه روستایی, کارآفرینی پایدار, روستاهای ساحلی, قشم,

چکیده مقاله :

بقا و ادامه حیات هر سکونتگاه روستایی وابسته به مسئله تولید است. به‌عبارت‌دیگر، بهره‌گیری و استفاده مناسب از فرصت‌های مناسب، همواره به‌عنوان یکی از پارامترهای اساسی توسعه انسانی مطرح بوده و هست. پتانسیل‌یابی اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، نقش قابل‌توجهی در پایداری جامعه روستایی بازی می‌نمایند و میزان نقش و مشارکت آن‌ها در بسیاری از فعالیت‌های اقتصادی، تولیدی و خدماتی در سطح بالایی است.هدف پژوهش حاضر شناسایی و توسعه کارآفرینی پایدار در روستاهای ساحلی قشم است. این پژوهش ازنظر هدف جزء تحقیقات کاربردی-بنیادی محسوب می‌گردد و ازنظر روش تحقیق یک تحقیق توصیفی- پیمایشی است . جامعه آماری این پژوهش را کلیه ساکنان درتمامی روستاهای ساحلی قشم تشکیل می‌دهند. ‌بر اساس آمار موجود تعداد این ساکنان 39641 نفرمی باشد که با در نظرگیری و انتخاب 17روستا به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای اشاره‌شده است که تعداد حجم نمونه که به میزان 322 نفر با استفاده از فرمول کوکران برآورد گردیده است. نتایج نشان می‌دهد آشنایی با نوآوری‌ها و نو پذیر بودن بهره‌برداران، میزان تجربه بهره‌برداران، اندازه جمعیت روستا، نگرش اعضای جوان خانواده نسبت به کاربری‌های جدید اراضی، کارآفرین بودن بهره‌برداران و میزان آگاهی و مهارت بهره‌برداران نسبت به کاربری‌های جدید اراضی پایین‌ترین اهمیت و اولویت را در بین گویه‌های عامل اجتماعی داشته‌اند. بخشی به منبع درآمد خانوار، دسترسی به فنّاوری‌های جدید، تأثیر کاربری‌های مختلف زمین در ایجاد فرصت‌های شغلی جدید، رونق گردشگری و قیمت زمین بالاترین اهمیت را در بین گویه‌های عوامل اقتصادی کسب کرده‌اند.گویه‌های میزان دسترسی به آب، نوع بافت خاک و کیفیت آب بیشترین اولویت را در بین گویه‌های عوامل زیست‌محیطی داشته‌اند. حفظ محیط‌زیست، پوشش گیاهی طبیعی منطقه و وجود رودخانه و مناطق تفرجگاهی کم‌اهمیت‌ترین گویه‌ها در بین گویه‌های عوامل زیست‌محیطی بوده‌اند.

چکیده انگلیسی:

Introduction
The survival of any rural settlement depends on the issue of production. In other words, the proper use of appropriate opportunities has always been and is one of the basic parameters of human development. Social, economic, cultural potential play a significant role in the sustainability of rural society and their role and participation in many economic, productive and service activities is at a high level.
Methodology
The aim of this study is to identify and develop sustainable entrepreneurship in the coastal villages of Qeshm. This research is considered as a part of applied-fundamental research in terms of purpose and is a descriptive-survey research in terms of research method. The statistical population of this study consists of all residents in all coastal villages of Qeshm. According to the available statistics, the number of these residents is 39641 people. By considering and selecting 17 villages by stratified sampling method, it has been mentioned that the number of sample size is estimated at 322 people using the Cochran's formula.
Results and discussion
The results show familiarity with innovations and renewability of beneficiaries, level of experience of beneficiaries, size of rural population, attitude of young family members towards new land uses, entrepreneurship and level of knowledge and skills of beneficiaries towards new land uses.
Conclusion
Have been among the items of the social factor. Part of the source of household income, access to new technologies, the impact of different land uses in creating new job opportunities, tourism boom and land prices have gained the highest importance among the items of economic factors. Water has been given the highest priority among the environmental factors. Environmental protection, natural vegetation of the region and the existence of rivers and recreational areas have been the least important items among the items of environmental factors.

منابع و مأخذ:

1. Akinbami, C. A. (2017). Assessing the implications of book-keeping and payment culture on sustainable female entrepreneurship development in Osun state, Nigeria. Ife Social Sciences Review, 24(2), 71-95.


2. Ameri Siahoui, H., Rostam Gorani, I., & Biranvandzadeh, M. (2011). Investigating the spatial limitation of residential lands in Qeshm and future plans for its provision. Spatial planning (geography), 1(1), 61-80.


3. asgari, r., shamsodini, a., & kardovani. (2018). Presenting a prospective model of entrepreneurship based on ecotourism in tourism target villages Case study: Khorobiabank tourist villages Journal of Regional Planning, 8(31), 91-102.


4. Azizpour, F., Garagozlou, H., & Isalou, S. (2016). Ecological Footprint Analysis of the Tourism in Rural Areas (Case study: Veshnaveh Village-Qom County). Journal of Research and Rural Planning, 5(2), 15-27.


5. Bhandari, H. (2009). Sustainability of rural development projects. The eighth in a of discussion papers produced by the Asia and the Pacific Division, IFAD.


6. Davis, J. R. (2003). The rural-non-farm economy, livelihoods and their diversification: Issues and options. Livelihoods and their Diversification: Issues and Options (July 2003).


7. Deller, S., Kures, M., & Conroy, T. (2019). Rural entrepreneurship and migration. Journal of Rural Studies, 66, 30-42.


8. fazileh, d., & Mousavi, S. S. (2020). Analysis of Factors Affecting the Decision-Making Process in Entrepreneurship Acceptance among Rural Women (Case Study: Sulghan District). Human Settlement Planning Studies (Geographical Landscape), 15(1), 151-170.


9. Galvão, A. R., Mascarenhas, C., Marques, C. S., Braga, V., & Ferreira, M. (2020). Mentoring entrepreneurship in a rural territory–A qualitative exploration of an entrepreneurship program for rural areas. Journal of Rural Studies, 78, 314-324.


10. Gholamhosein Abollahzadeh, & Sharifzadeh, m. (2014). Integrating sustainability intoentrepreneurship process; explaining concept, necessity and requirement of


11. sustainability driven entrepreneurship and enterprise. Journal of Entrepreneurship in Agriculture. Journal of Entrepreneurship in Agriculture, 3, 39-63.


12. Gibbs, D. (2009). Sustainability entrepreneurs, ecopreneurs and the development of a sustainable economy. Greener Management International(55).


13. Haris Md, N., & Ahmad Kaseri , R. (2012). Preliminary Study Of Rural Entrepreneruship Development Program In Malaysia. Journal of global entrepreneurship.


14. Hassan, H. K., Rahmatullah, S. b., & Taqi, R. M. (2018). Explaining the role of tourism in entrepreneurship in rural areas (Case study: Amlash and Rudsar villages). Human Settlement Planning Studies (Geographical Landscape).


15. Hulsink, W., & Koek, D. (2014). The young, the fast and the furious: a study about the triggers and impediments of youth entrepreneurship. International Journal of Entrepreneurship and Innovation Management, 18(2-3), 182-209.


16. imani, manesh, n., & arami. (2016). Evaluating the effectiveness of indicators and favorable contexts of rural entrepreneurship in the optimal development of rural entrepreneurship (Case study: Ardabil villages). Human Settlement Planning Studies (Geographical Landscape), 13(4), 1043-1055.


17. Korsgaard, S., Müller, S., & Tanvig, H. W. (2015). Rural entrepreneurship or entrepreneurship in the rural–between place and space. International Journal of Entrepreneurial Behavior & Research.


18. Lang, R., & Fink, M. (2019). Rural social entrepreneurship: The role of social capital within and across institutional levels. Journal of Rural Studies, 70, 155-168.


19. maria Rosario , d. G., Surin, K., Sarah, T., & Irene, P. (2020). Rural communities as a context for entrepreneurship: Exploring perceptions of youth and business owners. Journal of Rural Studies.


20. Méndez-Picazo, M.-T., Galindo-Martín, M.-A., & Castano-Martínez, M.-S. Journal of Innovation & Knowledge.


21. Minola, T., Criaco, G., & Cassia, L. (2014). Are youth really different? New beliefs for old practices in entrepreneurship. International Journal of Entrepreneurship and Innovation Management 2, 18(2-3), 233-259.


22. Mölders, T. (2014). Multifunctional agricultural policies: pathways towards sustainable rural development? International Journal of Sociology of Agriculture & Food, 21(1).


23. Muruganantham, N., & Natarajan, G. (2015). Barriers of entrepreneur in rural area. International Journal of Applied Research, 1(7), 621-624.


24. Nagler, P., & Naudé, W. (2017). Non-farm entrepreneurship in rural sub-Saharan Africa: New empirical evidence. Food policy, 67, 175-191.

                Pato, M. L., & Teixeira, A. A. (2016). Twenty years of rural entrepreneurship: A