اثر غلظت محلول پلیمری بر روی ساختار نانوالیاف پلی(وینیل الکل)
محورهای موضوعی : فصلنامه علمی - پژوهشی مواد نوین
گلستان سلیم بیگی
1
(کارشناس ارشد مهندسی ساختارهای نانولیفی، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر)
کمیل نصوری
2
(دانشجوی دکتری مهندسی شیمی- نساجی، دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر)
احمد موسوی شوشتری
3
(دانشیار دانشکده مهندسی نساجی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر)
کلید واژه: پلی(وینیل الکل), نانوالیاف, الکتروریسی, غلظت, عدد بری,
چکیده مقاله :
در این پژوهش، به الکتروریسی محلول پلی (وینیل الکل) (PVA) برای تولید نانوالیاف با ساختارهای متفاوت توجه شده و از این رو، تاثیرات خواص محلول پلیمری شامل عدد بری (Be) و غلظت محلول پلیمری بر قابلیت الکتروریسی محلولهای PVA مورد بررسی قرار گرفته است. ساختار الیاف تولیدی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مشاهده گردید. برای غلظتهای پلیمری رقیق (5/2>Be) فقط قطرات پلیمری شکل گرفت. محلولهای پلیمری شبه رقیق (4>Be>5/2) نانوالیاف شاخهای را تولید نمودند. نانوالیاف با ساختار یکنواخت نیز در 7>Be>4 مشاهده گردید و در نهایت نیز در محلولهای پلیمری غلیظ با 9>Be>7 نانوالیاف مسطح شکل گرفتند. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان بیان نمود که با افزایش غلظت محلول پلی(وینیل الکل) میانگین قطر نانوالیاف افزایش مییابد به گونهای که میانگین قطر نانوالیاف از مقدار 23±93 نانومتر برای محلول w/w%4 به 157±814 نانومتر برای محلول غلیظ w/w%12 رسیده است. در نهایت، رابطه توانی بین میانگین قطر نانوالیاف PVA (d) و غلظت محلول (C) نیز به شکل d=3.39C2.20 بدست آمد.