مقایسهی الگوی آبشستگی و رسوبگذاری سازههای آبشکن و صفحات مثلثی شکل در قوس ملایم 90 درجه تحت تاثیر اعداد فرود متفاوت
محورهای موضوعی : برگرفته از پایان نامهمحمد بهرامی یاراحمدی 1 , محمود شفاعی بجستان 2
1 - دانش آموخته دکتری سازههای آبی، دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
2 - استاد گروه سازههای آبی، دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهواز
کلید واژه: آبشکن, صفحه مثلثی شکل, قوس ملایم 90 درجه, فرسایش و رسوبگذاری,
چکیده مقاله :
آبشکن و صفحات مثلثی شکل از جمله سازههایی میباشند که با انحراف جریان فرساینده از قوس بیرونی رودخانه به طرف مرکز آن، فرسایش ساحل بیرونی رودخانه را مهار کردن میکنند. در این مطالعه به بررسی الگوی فرسایش و رسوبگذاری در اطراف سازههای آبشکن و صفحهی مثلثی شکل، و مقایسهی آنها با یکدیگر در قوس ملایم 90 درجه پرداخته شده است. لذا، در این تحقیق، صفحهی مثلثی شکل و آبشکن بازاء طول موثر یک پنجم عرض مجرا (14 سانتیمتر) و تحت شرایط هیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود 194/0، 214/0، 233/0 و 253/0) مورد آزمایش قرار گرفتند. در همهی آزمایشها تک صفحهی مثلثی شکل با زاویهی 30 درجه نسبت به ساحل بالادست، و آبشکن با زاویهی 90 درجه و در موقعیت بیشترین عمق آبشستگی قوس 90 درجهی ملایم، یعنی زاویهی 72 درجه نصب گردیدند. نتایج این تحقیق نشان دادند که، بطور متوسط، حداکثر عمق فرسایش صفحهی مثلثی شکل و آبشکن به ترتیب 55/0 و 1 برابر طول موثر سازه بوده، و متوسط فاصلهی حداکثر عمق فرسایش سازههای آبشکن و صفحهی مثلثی شکل از ساحل بیرونی به ترتیب 1 و 4/1 برابر طول موثر سازه است. در ضمن، میانگین فاصلهی پشته رسوبگذاری شده از ساحل بیرونی برای سازههای آبشکن و صفحهی مثلثی شکل به ترتیب 34/0 و 1/0 برابر طول موثر سازه میباشد.
Spur dikes and triangular-shaped vanes are structures that control the erosion of a river’s outer bend by the diversion of flow from there to its center. In this study, the erosion and sedimentation patterns around a spur dike and a triangular-shaped vane was investigated using an experimental model with a 90-degree mild bend. The triangular-shaped vane and spur dike with an effective length of one-fifth of the width of the canal (14 cm) and under different hydraulic conditions (Froude numbers 0.194, 0.214, 0.233 and 0.253) were tested. In all tests, a single triangular-shaped vane with an angle of 30 degree to the upstream direction, and a spur dike with an angle of 90 degree were installed in the outer bank of a flume in a 72° position, where the maximum scour depth usually occurs. For all tests, flow depth was kept constant equal to 13 cm. Bed topography was measured at the end of each experiment and the geometry of scour hole and point bar were determined. The results show that the maximum scour depth of the spur dike structure was more than that of the triangular-shaped vane. The average of maximum scour depth of the triangular-shaped vane and spur dike were 0.55 and 1.0 times that of the structure effective length, respectively. In addition, the maximum scour depth distance from the outer bank with a triangular-shaped vane was more than of the spur dike. The average distance of the maximum scour depth of spur dike and triangular-shaped vane structures from the outer bank were1.0 and 1.4 times the effective length of the structure, respectively. The point bar distance from the outer bank the spur dike structure was more for the triangular-shaped vane. The average point bar distance from the outer bank for spur dike and triangular-shaped vane were 0.34 and 0.1 times of effective length of the structure, respectively.
10. یاسی، م. 1377. مطالعه خصوصیات جریان و پستی و بلندی بستر اطراف آبشکن. پنجمین سمینار مهندسی رودخانه. دانشگاه شهید چمران اهواز.صص 216-205.