الگوی توانمندسازی زنان و راهکارهای افزایش مشارکت آنها در توسعه سیاسی پایدار در ایران
محورهای موضوعی : مدیریت
زهرا جلالی
1
,
اکبر اعتباریان
2
,
بدری شاه طالبی
3
1 - دانشجوی دکتری، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان، ایران
2 - استاد، گروه مدیریت، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان، ایران
3 - دانشیار، گروه علوم تربیتی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان، اصفهان، ایران
کلید واژه: توانمندسازی, مشارکت فعال زنان , توسعه سیاسی, توسعه پایدار.,
چکیده مقاله :
مشارکت سیاسی زنان، به عنوان یکی از مسائل بسیار مهم دنیای امروز، نیازمند توجه و بررسی دقیق است. این تحقیق با هدف طراحی الگوی توانمندسازی و ارائه راهکارهایی برای افزایش مشارکت فعال زنان در دستیابی به توسعه سیاسی پایدار در ایران انجام شده است. جامعه آماری شامل 19 نفر از خبرگان در رشتههای جامعهشناسی، علوم سیاسی، مدیریت و مطالعات زنان بودند که از طریق مصاحبههای نیمهساختار یافته دادهها جمعآوری شد. روش پژوهش به صورت کیفی (تفسیری) و کمّی (اثباتگرا) با استفاده از روش تحلیل مضمون در بخش کیفی و روش معادلات ساختاری تفسیری (ISM) در بخش کمّی انجام شد. تحلیلها با نرمافزار Excel و میک مک صورت گرفت. یافتههای مستخرج از این پژوهش به 144 مضمون پایه، 35 مضمون سازماندهنده و 13 مضمون فراگیر منجر شد. روایی دادههای کیفی با استفاده از روش گوبا و لینکلن تأیید گردید. در نتایج حاصل از این پژوهش 13 متغیر اصلی برای توانمندسازی زنان شناسایی شده که با مدل ISM تحلیل شدند. مدل شامل 6 سطح بود که از جمله آنها توانمندسازی از طریق آموزش و آموزههای دینی، شکلگیری جامعه متوازن و اصلاحات سیاسی است. این روشها به افزایش مشارکت زنان، توسعه پایدار و دموکراسی منجر میشوند. این تحقیق به شناسایی متغیرهای کلیدی و تحلیل روابط بین آنها پرداخته و الگوی جدیدی برای توانمندسازی زنان در زمینه سیاسی ارائه میدهد.
Women's political participation, as one of the most important issues in today's world, requires careful attention and study. This research was conducted with the aim of designing an empowerment model and providing solutions to increase women's active participation in achieving sustainable political development in Iran. The statistical population consisted of 19 experts in the fields of sociology, political science, management, and women's studies, and data were collected through semi-structured interviews. The research method was qualitative (interpretive) and quantitative (positivist) using the content analysis method in the qualitative part and the interpretive structural equation method (ISM) in the quantitative part. The analyses were conducted with Excel and MiMac software. The findings extracted from this research led to 144 basic themes, 35 organizing themes, and 13 overarching themes. The validity of the qualitative data was confirmed using the Guba and Lincoln method. In the results of this research, 13 main variables for women's empowerment were identified and analyzed with the ISM model. The model consisted of 6 levels, including empowerment through education and religious teachings, the formation of a balanced society, and political reforms. These methods lead to increased women's participation, sustainable development, and democracy. This research identifies key variables and analyzes the relationships between them, and presents a new model for women's empowerment in the political field.
