ارزیابی شاخص توسعه انسانی در روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد

محورهای موضوعی : خطمشی‌گذاری عمومی در مدیریت

سید یعقوب زراعت کیش ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران)
منصور کریمی ² (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم تحقیقات، تهران، ایران)
مریم مرواریدی ³ (دانشگاه آزاد اسلامی، واحد گچساران، گچساران، ایران)

تاریخ دریافت : 1394/12/12 تاریخ پذیرش : 1395/05/05 تاریخ انتشار : 1395/06/01

کلید واژه: شاخص توسعه انسانی, شاخص درآمد, شاخص آموزش, شاخص امید به زندگی,

چکیده مقاله :

هدف از این مطالعه ، بررسی شاخص‌های توسعه انسانی در روستاهای استان کهگیلویه و بویراحمد می‌باشدکه خود متشکل از سه زیرشاخص امید به زندگی، آموزش و درآمد است . روش مورد استفاده تحقیق توصیفی- تحلیلی است که داده‌های تحقیق با استفاده از آمار و اطلاعات برگرفته از سالنامه‌های آماری، مراکز آموزشی و بهداشتی، سازمان آموزش و پرورش و سایر ادارات و سازمانهای زیربط استان صورت گرفته است.نتایج نشان می‌دهد که وضعیت توسعه انسانی در روستاهای استان نسبت به سالهای گذشته بهبود یافته و از 446/0 در سال 1375، به 703/0 در سال 1390 افزایش یافته است یعنی از توسعه انسانی پایین به توسعه انسانی میانه یا متوسط رسیده است. همچنین نتایج نشان می‌دهد شاخص درآمد نتوانسته سهم قابل قبولی در روند شاخص توسعه انسانی مناطق روستایی استان داشته باشد. لذا توجه به سیاستها و راهکارهایی جهت افزایش درآمد سرانه خانوارها ضروری است.

چکیده انگلیسی:

This study estimates the human development index in rural areas of Kuhgilooyeh and Boyerahmad province. In this study, the research method is descriptive-analytic. It has used of the statistics and data taken from statistic directories, sanitary and training centers, teaching and training organization, other offices and related organizations. The results show that the conditions of human development in rural areas of this province have improved in comparison to last years, and this amount has increased from 0.446 in 1375 to 0.703 in 1390. It means that it has improved from a low human development to a middle one. It also shows that income index has not been able to play an important role in the improvement of the human development index in rural areas of this province. However, it is necessary to pay attention to policies and procedures so asto increase family per capita income.

منابع و مأخذ:

آسایش، حسین (1371)، «توسعه انسانی و چشم انداز آن در کشورهای اسلامی»، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، ش 24.

آمار اخذ شده از سازمان آموزش و پرورش استان کهگیلویه و بویراحمد (1390).

آمار اخذ شده از شبکه بهداشت و درمان استان کهگیلویه و بویراحمد در مورد شاخصه‌های بهداشتی    (1390).

آمار نهضت سوادآموزی استان در مورد آموزش دیدگان (1390).

افشانی، علیرضا، ابراهیم پور، صدیقه و عسکری ندوشن، عباس (1390)، مقایسه نقاط روستایی کشور بر اساس شاخص‌های توسعه انسانی در سالهای 1375و 1385 ، فصلنامه روستا و توسعه، سال 14، شماره 3.

استانداری استان کهگیلویه و بویراحمد (1390).

سالنامه آماری کشور (1385 و 1390).

سازمان ملل متحد (1990): گزارش توسعه انسانی.

سازمان مدیریت و برنامه ریزی (1378)، اولین گزارش ملی توسعه انسانی جمهوری اسلامی ایران، تهران: سازمام مدیریت و برنامه ریزی.

صادقی، حسین و عبدالهی حقی، سولماز (1386)، «توسعه انسانی در ایران»، فصلنامه پژوهشی رفاه اجتماعی، سال ششم.

گزارش اجتماعی اقتصادی استان کهگیلویه و بویراحمد، (1389).

مرکز آمار ایران، سرشماری جمعیت و نفوس و مسکن(1385 و 1390).

مرکز آمار ایران، نتایج آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی (1385و1390).

Anand, S & Sen, A. (2000), Human Development and Economic Sustainability, World Development, Vol,28,No.12.

Human development Report (2003): Millennium Development Goals: a compact among nations to end human poverty.

UNDP, Human Development report (1999): New York, oxford university press.

UNDP,Human Development Report (2007)): New York, oxford university press.

Anand, S. and Sen, A.k. (1996), Sustainable human development: concepts and priorities. Office of development studies discussion paper, No. 1. New York: UNDP.