بررسی مهارت های موردنیاز شهرسازان جهت ورود به حرفه و سنجش استقرار مدیریت کیفیت فراگیر(مطالعه موردی: گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد)

محورهای موضوعی : شهرسازی

سید مسلم سیدالحسینی ¹ (دانشیار، گروه شهرسازی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد،ایران.)
الهام ثناگر دربانی ² (کارشناسی ارشد طراحی شهری، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران.)

تاریخ دریافت : 1397/02/03 تاریخ پذیرش : 1399/03/03 تاریخ انتشار : 1400/01/01

کلید واژه: مهارت, مدیریت کیفیت فراگیر, دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد, گروه شهرسازی,

چکیده مقاله :

پژوهش با سه هدف شناسایی مهارت های موردنیاز شهرسازان جهت ورود به حرفه، شناسایی ابعاد پاسخگویی مدیریت کیفیتفراگیر به مهارت ها و بررسی وضعیت این مهارت ها با استفاده از روش مدیریت کیفیت فراگیر است. پژوهش کاربردی و آمیختهاست. ابتدا مهارت های موردنیاز شهرسازان از مبانی نظری استخراج گردید و با روش نمونه گیری گلوله برفی و مصاحبه های عمیقتدقیق گردید. سپس در جهت سنجش میزان مدیریت کیفیت فراگیر در قالب پرسشنامه مدیریت کیفیت فراگیر موسسه فدرالآمریکا ) 1990 ( مورد پرسش قرار گرفت تا میزان پاسخگویی ابعاد مدیریت کیفیت فراگیر در راستای کمک به این مهار تهااستخراج شد. حجم نمونه 76 نفر از اساتید هیئ تعلمی و ح قالتدریس گروه شهرسازی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد است.برای تحلیل از آزمون T-Tes t تک نمونه ای استفاده شده است. نتایج نشان م یدهد که مهارت های عمومی، مدیریتی، برنامه ریزی،ارتباطی، نظری و طراحی برای شهرسازان جهت ورود به حرفه نیاز است و در انتها، راهکارهایی در این زمینه ارائه شده است.

چکیده انگلیسی:

Providing superior quality and keeping peoples satisfied are rapidly becoming the ways construction companies differentiate themselves from competitors. Many companies are, however, frustrated in their efforts to improve quality and customer satisfaction through the implementation of total quality management (TQM).Total quality management (TQM) was first introduced as a business management approach in the post-World War II era when Deming and others successfully reinvented the Japanese economy. Beginning in the early 1980s, American business leaders looked to the philosophy, principles, and TQM tools to improve the economy. More recently, education leaders have begun to recognize the potential for TQM applied to educational organizations especially in university. Quality management provides a connection between outcomes and the process by which outcomes are achieved. If, as many people realize, the cause of failures in education is a problem in design, quality management may be regarded as an ideal systemic process for managing change in public education. There has been some reluctance to apply quality practices to education, yet central to Deming’s methods and management philosophy is an insistence that anything can be made or done better. Americans have steadfastly held the belief that education is the fortification against poverty and social unrest. There exists, however, a subtle pessimistic attitude that people are doing the best they can with what they have. The message appears to be that education can only be successful with certain students. Deming (1992, 6) writes that with its “underuse, misuse, and abuse of skill and knowledge...the United States may be the most underdeveloped nation in the world.” Improvement with all levels of students must be viewed as not only possible but also essential. The highest level of quality principles is in learning. This is where it impacts the classroom. To achieve the desired results, educators must question their core teaching and learning processes and methods. The main aim of this study is to find required skills of urban planner to enter to work and assess status of achieving these skills be using total quality management method. Firstly, skills requirements were found by using literature reviews and with depth interviews from faculty members of Islamic Azad University of Mashhad. The next step was to evaluate TQM to understand how much it can response to skills. It was evaluated by questionnaire, which was produced by American Federal Institute (1990) with 8 criteria and a total of 48 items. To obtain TQM accountability response to help with these skills. The method of paper is practical and descriptive and number of sample is 76 of faculty members of Islamic Azad University of Mashhad. To analysis questionnaires a single-sample of T-Test method was used. Findings show that status of TQM is lower than standard average and there is also a vague understanding of the eighth principles of TQM items in faculty members. It is suggested to boost this status, it is necessary to increase level of participation of experienced, motivated and activated professors and assistant professors to have interaction between management and department of education. Providing superior quality and keeping peoples satisfied are rapidly becoming the ways cons truction companiesdifferentiate themselves from competitors. Many companies are, however, frus trated in their efforts to improvequality and cus tomer satisfaction through the implementation of total quality management (TQM).Total qualitymanagement (TQM) was firs t introduced as a business management approach in the pos t-World War II era whenDeming and others successfully reinvented the Japanese economy. Beginning in the early 1980s, Americanbusiness leaders looked to the philosophy, principles, and TQM tools to improve the economy. More recently,education leaders have begun to recognize the potential for TQM applied to educational organizations especially inuniversity. Quality management provides a connection between outcomes and the process by which outcomes areachieved. If, as many people realize, the cause of failures in education is a problem in design, quality managementmay be regarded as an ideal sys temic process for managing change in public education. There has been somereluctance to apply quality practices to education, yet central to Deming’s methods and management philosophy isan insis tence that anything can be made or done better. Americans have s teadfas tly held the belief that education isthe fortification agains t poverty and social unres t. There exis ts, however, a subtle pessimis tic attitude that peopleare doing the bes t they can with what they have. The message appears to be that education can only be successfulwith certain s tudents. Deming (1992) writes that with its “underuse, misuse, and abuse of skill and knowledgethe United S tates may be the mos t underdeveloped nation in the world”. Improvement with all levels of s tudentsmus t be viewed as not only possible but also essential. The highes t level of quality principles is in learning. Thisis where it impacts the classroom. To achieve the desired results, educators mus t ques tion their core teachingand learning processes and methods. The main aim of this s tudy is to find the required skills of urban planners toenter to work and assess the s tatus of achieving these skills be using total quality management methods. Firs tly,skills requirements were found by using literature reviews and with depth interviews from faculty members ofthe Islamic Azad University of Mashhad. The next s tep was to evaluate TQM to unders tand how much it canrespond to skills. It was evaluated by a ques tionnaire, which was produced by American Federal Ins titute (1990)with 8 criteria and a total of 48 items. To obtain a TQM accountability response to help with these skills. Themethod of paper is practical and descriptive and a number of samples are 76 of faculty members of Islamic AzadUniversity of Mashhad. To analysis, the ques tionnaires, a single-sample of the T-Tes t method was used. Findingsshow that the s tatus of TQM is lower than the s tandard average and there is also a vague unders tanding of theeighth principles of TQM items in faculty members. It is sugges ted to boos t this s tatus, it is necessary to increaselevel of participation of experienced motivated and activated professors and assis tant professors to have interactionbetween management and department of education.

منابع و مأخذ:

مهارت‌های شهرسازان در ایران و موفقیت دوره کارشناسی در انتقال این مهارت‌ها. نشریه هنرهای زیبا، 19(4)، 5-16.

بریمانی، ابوالقاسم؛ صالحی، محمد؛ و صادقی، محمدرضا. (1390). بررسی عوامل مؤثر بر بهبود کیفیت آموزش عالی در دوره تحصیلات تکمیلی از دیدگاه دانشجویان. فصلنامه علمی پژوهشی تحقیقات مدیریت آموزشی، 2(4)،51-70.

سید جوادین، سید رضا. (1382). مبانی سازمان و مدیریت. تهران: نشر نگاه دانش.

سماوی، حمیده؛ و رضایی مقدم، کوروش. (1387). بهبود مستمر فرایند آموزش در نظام آموزش عالی کشاورزی: کاربرد مدیریت کیفیت فراگیر. فصلنامه علوم ترویج و آموزش کشاورزی ایران، 4(2)، 27-41.

شاهین، آرش؛ عارف نژاد، محسن؛ و فغانی، فاطمه. (1391). تحلیل و اولویت‌بندی عوامل مدیریت کیفیت فراگیرموثر بر عملکرد مالی با رویکرد تجزیه‌وتحلیل سلسله مراتبی گروهی بامطالعه موردی در صنعت مواد غذایی. فصلنامه مدیریت، 7(19)، 37-50.

زنجیر چی، سید محمد؛ و حاجی مرادی، احمد. (1391). ممیزی کیفیت آموزش مؤسسات آموزش عالی در قالب مدل مدیریت فراگیر با رویکرد فازی. فصلنامه پژوهش و برنامه‌ریزی در آموزش عالی، 18(4)، 25-47.

ذوالفقار، محسن. (1375). بررسی و تحلیل کیفیت تدریس مربیان عضو هیات علمی رشته‌های علوم انسانی (دانشگاه‌های شهر تهران)، پایان نامه کارشناسی ارشد، رشته علوم تربیتی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران.

ذوالفقاری زعفرانی، رشید؛ و کلانتری، مهدی. (1387). بررسی موانع استقرار مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن. فصلنامه اندیشه‌های تازه در علوم تربیتی، 3(2)، 63-76.

صفاکیش، محمدسعید؛ جواهری زاده، ناصر؛ و محرابی، جواد. (1391). امکان‌سنجی استقرار مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه آزاد اسلامی و اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر آن. فصلنامه مدیریت، 9، 129-138.

عزیزی، مسعود؛ و یادبروقی، محسن. (1382). کاربرد مدیریت کیفیت فراگیر (TQM) به‌منظور بهبود در کیفیت آموزش عالی. فصلنامه مدیریت فردا، 1(3 و 4)، 127-131.

فرنیا، محمدعلی؛ و یامچی مفضفی، سعید. (1389). ارزیابی سطح مدیریت کیفیت فراگیر در کتابخانه‌های عمومی استان آذربایجان شرقی و ارائه راهکار جهت ارتقای آن‌ها. علوم تربیتی، 3 (10)، 23-39.

فرنیا، محمدعلی؛ و محمد پور ارمنیان، آمنه. (1389). بررسی وضعیت مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه علوم پزشکی تبریز و ارائه راهکارهای مناسب بهبود. علوم تربیتی، 3(12)، 81-106.

کاشانی‌نیا، زهرا؛ رسولی، مریم؛ حسینی، محمدعلی؛ و کاشف قربان پور، رضا. (1392). طراحی و روان سنجی مقیاس ارزشیابی تدریس. آموزش پرستاری، 2(2)،21-29.

مدقالچی، علی؛ و فرهمندیان، ارشد. (1390). تلفیق مهندسی ارزش و مدیریت کیفیت فراگیر به‌منظور بهینه‌سازی پروژه‌های عمرانی کشور. فصلنامه مدیریت صنعتی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج،6(17)، 73-92.

مکیزاده، فاطمه؛ و میرغفوری، سید حبیب‌الله. (1389). مقایسه وضعیت موجود و مطلوب کتابخانه‌های دانشگاهی یزد در اجرای مدیریت کیفیت فراگیر TQM. علمی پژوهشی پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران، 27 (1)،23-26.

منوریان، عباس. (1380). مدیریت کیفیت جامع یا مهندسی مجدد فرایند کسب‌وکار: ارائه مدلی تلفیقی. ویژه‌نامه مدیریتی کیفیت جامع. فصلنامه علمی و کاربردی مدیریت دولتی، 15(2)،1-17.

محمودی، سید امیر سعید. (1377). آموزش روند طراحی معماری به‌کارگیری استعدادهای نهفته دانشجویان. فصلنامه هنرهای زیبا، 4و5(0)، 73-81.

حسینی، سید کرامت؛ تبریزی، امید؛ و حسن‌زاده، محمدتقی. (1393). ارزیابی و اولیت بندی عوامل کلیدی مؤثر برافزایش کیفیت آموزش عالی ایران و ارائه راهکارهای بهینه (مطالعه موردی: رشته‌های شهرسازی و علوم تربیتی). مدیریت شهری، 13(37)، 287-298.

گودرزوند چگینی، مهرداد. (1387). پیاده‌سازی اصـول دمینگ راهی به‌سوی مدیریت کیفیت فـراگیر، فصلنامه آموزش مهندسی ایران، 10(39)، 143-167.

Abrunhosa, A., & Moura, E. Sa. (2008). Are TQM principles supporting innovation in the portuguese footwear industry?. Technovation, 28(4), 208-221.

Bayer, M., Frank, N., & Valerius, J. (2010). Becoming an Urban Planner: A Guide to Careers in Planning and Urban Design. U.S.A: Wiley.

Crosby, P.B. (1992). Completeness: Quality for the 21st Century. New York: Penguin Books.

Ho, S.K.M. (1999). Operations and Quality Management. London: International Thomson Business Press.

Dalton, L. C. (2001). Weaving The Fabric of Planning as Education. Journal of Planning and Research, 20(4), 423-436.

Kitchen, T. (2006). Skills for Planning Practice (Planning, Environment, Cities). Palgrave: Macmillan.

Torbica, Z.M., & Stroh, R.C. (1999). Impact of total quality management on home buyer satisfaction. Journal of Construction Engineering, 125(3), 198-203.

Goldberg, J. S., & Cole, B.R. (2002). Quality management in education building excellence and equity in student performance. Quality Management Journal, 9(4), 8-22.

Girtz, S. (2009). Understanding educational change through the lens of complexity science. Unpublished doctoral dissertation, Gonzaga University, Washington

Deming, W. E. (1991). Out of crisis. New York: Massachusetts Institute of Technology.

Tribus, M. (1993). Quality management in education. Journal for Quality and Participation, 16, 12-21.

Schon, D, A., Sheldon, C. N., Osterman, P, & Perry, C. (2007). Planners in Transition: Report on a survey of alumni of M.I.T.'s Department of Urban Studies1960–71. Journal of the American Institute of Planners, 42(2), 193-202.

Seltzer, E., & Ozawa, C. P. (2002). Clear Signals: Moving on to Planning's Promise. Journal of Planning Education and Research, 22(1), 77-86.

Yomtov, N. (2015). Urban planner. USA: Cherry Lake Publishing.