تحلیل چگونگی ارتباط قرارداد و واقعیت؛ نقدی بر اندیشه واقعگرایی محض در باب مبنای اعتبار قرارداد
محورهای موضوعی : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
نرگس خالقی پور
1
(دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران. nkhaleghipour@yahoo.com)
داود نصیران نجف آبادی
2
(عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد نجف آباد، گروه حقوق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران، (نویسنده مسئول): Dr.mansouri63@gmail.com)
کلید واژه: واقعگرایی, واقعیت, قرارداد,
چکیده مقاله :
اعتباریات و واقعیت ها دو ماهیت متفاوتی هستند که بشر در طول حیات خود، خواسته یا ناخواسته با آنها در ارتباط است. واقعیت های تجربی و اجتماعی که موطن آنها عالم خارج است و امور اعتباری همچون قرارداد ساخته اراده انسانی است. از منظر اندیشمندان واقع گرا، امر اعتباری دارای مبنای واقعی است و با تغییر در واقعیت، اعتباریات هم دگرگون خواهد شد و اراده انسانی نقش ابزاری دارد. از این منظر، اعتبار تابع محض واقعیت است و تغییر و زوال واقعیت، زوال امر اعتباری را در پی خواهد داشت. مسئله این است که تبعیت محض قرارداد از واقعیت چه آثاری را در عمل به همراه دارد و معایب و محاسن این دیدگاه چیست؟ واقع گرایی محض، استحکام قرارداد را متزلزل می سازد. نتیجه ای که اراده انسانی و نظام حقوقی قراردادها آن را برنمی تابد. بهتر است برای رهایی از این تزلزل به اثبات گرایی میانه متوسل شد. رویکردی که مبنای قرارداد را اراده انسانی دانسته و حیات و ممات قرارداد را وابسته به اراده انشایی می داند اما از نقش واقعیت نیز غافل نیست. البته واقعیت نقش تعدیل کنندگی دارد ولی قادر نیست عنان و افسار قرارداد را به دست گیرد و حیات و ممات قرارداد را مطلقا بدون خواست و اراده اطراف قرارداد تحت الشعاع قرار دهد. در این رویکرد قرارداد متاثر از واقعیت است نه اینکه مطلقا تابع محض واقعیت باشد.
AbstractCredits and realities are two different entities, and a person deals with them advertently or inadvertently in their lifetime. Experimental reality or social reality, both of which exist in the external world and virtual things such as contracts, are brought into effect by the human will. From the point of view of realist thinkers, virtual things have a basis in reality and human will plays an instrumental role. The question is: what are the practical implications of this relationship between contract and reality and what are the advantages and disadvantages of this school of thought? The philosophical realism approach sees a contract as directly dependent on reality and weakens the integrity of the contract. The consequences of such an approach will come into effect during the conclusion and execution of the contract. such a result is unacceptable by the human will and the standards of existing contact legal systems. To avoid this decadence, centrist positivism is a better substitute. This approach finds the human will as the basis of the contract and believes that the prolonged existence of the contract is dependent on the initiative will of the contractors, but it does not factor out the role of external reality. Reality is a moderating factor but it does not constitute the whole of a contract and affects the status of the contract without the involvement of the contractors. according to this approach, the contract is affected by reality, but it is not entirely dependent on reality.
_||_
