بررسی عوامل ضعف و ناکارآمدی طبقات اجتماعی در دوره پهلوی اول
محورهای موضوعی : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
1 - ندارد
کلید واژه: طبقات اجتماعی, ساخت سیاسی, فرهنگ سیاسی, نوسازی, دولت مطلقه و پاتریمونیالیسم,
چکیده مقاله :
این مقاله بر آن است تا نشان دهد تکوین ساخت دولت مطلقه شبه مدرن در ایران در دوره پهلوی اول و الزامات نوسازی اقتصادی و اجتماعی از یکسو و تقویت و گسترش فرهنگ سیاسی امریت-تابعیت در اثر سیاست های اقتدارطلبانه دولت پهلوی از سوی دیگر و نقشی که هر یک از این دو مولفه در باز تولید و استمرار دیگری داشته است، به عنوان عمده ترین موانع در شکل گیری یک ارتباط عقلانی و قانونی در رابطه میان دولت و طبقات اجتماعی، مانع از شکل گیری و نهادمندی نظام طبقاتی کارآمد در این برهه از تاریخ سیاسی ایران گردیده است.
This article is going to indicate that the creation of modern state in Iran at the time of first Pahlavi king in relation with political structure and social and economic modernization in one hand, the extension of subordination culture because of the talitarian Pahlavi’s strategies on the other hand, and the function of these elements in reproducing each other as major limitations for creating a relation between state and social classes prevented the formation of an effective social class in this period of history.