نیازهای آموزشی کارکنان بیمارستان‌های آموزشی شهر یزد برای استقرار حاکمیت بالینی

محورهای موضوعی : -مدارک پزشکی

ام البنین آتش بهار ¹ (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران)
فرزانه رجالیان ² (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران)
محمد امین بهرامی ³ (استادیار مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، مرکز تحقیقات مدیریت بیمارستانی، بیمارستان شهید صدوقی. یزد، ایران)
حجت الله قرایی ⁴ (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران)
عباس همایونی ⁵ (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران)
فاطمه عطاء الهی ⁶ (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران)
الهام جمالی ⁷ (دانشجوی کارشناسی‌ارشد مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران)

تاریخ دریافت : 1393/01/30 تاریخ پذیرش : 1393/05/04 تاریخ انتشار : 1393/03/01

کلید واژه: آموزش, نیازسنجی, حاکمیت بالینی, نیازسنجی آموزشی,

چکیده مقاله :

مقدمه: حاکمیت بالینی چارچوبی است که از طریق آن سازمان‌های بهداشتی و درمانی در راستای ارتقای مداوم کیفیت خدمات و صیانت از بالاترین استانداردهای مراقبت اقدام می‌کنند. هدف این پژوهش، استخراج نیازهای آموزشی کارکنان برای استقرار حاکمیت بالینی بود. روش‌پژوهش: پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی و کاربردی است که در طی سال 1391 در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شد. جامعه پژوهش، کارشناسان و مدیران دانشگاه بود. نمونه‌گیری به روش غیر‌تصادفی هدفمند انجام شد. داده‌های مورد نیاز از طریق مطالعه کتابخانه‌ای، جستجوی اینترنتی و مصاحبه با نمونه پژوهش جمع‌آوری گردید. استخراج حیطه‌های نیازهای آموزشی و اولویت‌بندی آنها با استفاده از فرآیند دلفی تعدیل شده انجام شد. یافته‌ها: نیازهای آموزشی کارکنان بیمارستان‌های مورد پژوهش جهت استقرار حاکمیت بالینی به 8 حیطه تقسیم شده و در هر کدام از این حیطه‌ها به ترتیب تعداد 5، 2، 4، 2، 1، 7، 2 و 8 نیاز قرار گرفته است. این حیطه‌های آموزشی به ترتیب اولویت شامل موارد زیر می‌باشند: مشارکت بیماران و جامعه(69/4)، آموزش مبانی حاکمیت بالینی و آموزش مبانی مدیریت نیروی انسانی(39/4)، مدیریت ریسک(38/4)، آموزش‌های پیش‌زمینه‌ای(3/4)، اثربخشی بالینی و استفاده از اطلاعات(28/4)، ممیزی بالینی(16/4). نتیجه‌گیری: بیمارستان‌ها می‌توانند از طریق نیازسنجی آموزشی و شناسایی حیطه‌های آموزشی دارای اولویت بالا و اجرای برنامه‌های آموزشی مرتبط با این حیطه‌ها، زمینه استقرار حاکمیت بالینی و در نتیجه ارتقاء کیفیت خدمات خود را فراهم کنند.