مبانی تکرار و تعدد جرم در جزای نقدی نسبی
محورهای موضوعی : فقه الجزاءنادر حیدری 1 , رضا رنجبر الوار علیا 2 , رحیم وکیل زاده 3
1 - دانشجوی دکتری حقوق جزا و جرم شناسی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
2 - استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
3 - استادیار گروه فقه و حقوق اسلامی ، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران.
کلید واژه: جزای نقدی, تعدد, مشارکت, نسبی, تکرار, جرم, مجازات,
چکیده مقاله :
مجازات جزای نقدی نسبی (تناسبی یا متغیر) مطابق قسمت اخیر تبصره ٣ مادة ١٩ قانون مجازات اسلامی و رای وحدت رویه شماره 759 تاریخ 20/4/1396 هیات عمومی دیوان عالی کشور، تعزیر درجه هفت محسوب میشود. اگر جرائم مستوجب جزای نقدی نسبی، مختلف باشند برای هریک، طبق بندهای ب و پ متناسب با ارزش موضوع جرم (مانند کالای قاچاق یا مواد مخدر) تعیین مجازات شده و اگر جرایم ارتکابی غیرمختلف و مشمول بند الف م 134 قانون مجازات اسلامی باشد، فقط یک مجازات و متناسب با میزان شدیدترین جرم ارتکابی و مجازات متعلق به آن تعیین خواهد شد. به طور عام احکام تکرار جرم مشمول جزای نقدی نسبی نمی گردد و این مجازات ها منصرف از حکم ماده 137 قانون مجازات اسلامی است. در مواجهه با قوانین خاص (مانند قانون اصلاح قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز) همان حکم قانون خاص ملاک عمل می باشد. برای مشارکت در جرائمی که مستوجب جزای نقدی نسبی است، طبق ماده 125 قانون مجازات اسلامی، مجازات هر یک از شرکاء، مجازات فاعل مستقل (به نسبت مجموع موضوع جرم) بوده و صرفاً انتفاع مرتکب در زمان بررسی میزان انتساب رفتار اتهامی به مرتکب جهت احراز رفتار مشارکتی، مورد امعان نظر قرار می گیرد.
According to the last part of Note 3 of Article 19 of the Islamic Penal Code and the unanimous ruling No. 759 dated 4/20/1396 of the Supreme Court of the Republic of Iran, the punishment of a relative fine (proportional or variable) is considered a seventh-degree punishment.If the crimes subject to a relative monetary penalty are different, according to paragraphs b and p, the punishment is determined according to the value of the subject of the crime (such as contraband or drugs) and if the crimes committed are not different and are subject to paragraph A. M. 134 of the Islamic Penal Code, only A punishment will be determined in proportion to the most serious crime committed and the corresponding punishment.In general, the punishments for repeating the crime are not subject to relative monetary punishment and these punishments are based on the provisions of Article 137 of the Islamic Penal Code. In the face of special laws (such as the law amending the law against smuggling of goods and currency), the same ruling of the special law is the criterion of action.According to Article 125 of the Islamic Penal Code, for participating in crimes that are subject to a relative monetary penalty, the punishment of each partner is the punishment of the independent agent (in proportion to the total subject of the crime) and only the benefit of the perpetrator at the time of examining the degree of attribution of the accused behavior to the perpetrator in order to determine Cooperative behavior is considered.
_||_