ماهیت تحویل کالا در کنوانسیون بیع بین المللی کالا (1980 وین) و فقه امامیه
محورهای موضوعی : جامع الفقهیهفخرالله ملائی کندلوس 1 , علیرضا امینی 2
1 - دانش آموخته ی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، رشته ی فقه و حقوق، تهران، ایران
2 - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، رشته ی فقه و حقوق، تهران، ایران
کلید واژه: تحویل, قبض, کالا, کنوانسیون, فقهای امامیه,
چکیده مقاله :
کنوانسیون وین و اینکوترمز در شرایطی یک مفهوم حداقلی از تحویل ارایه می نماید مبنی بر این که فروشنده می تواند در محل تجارت خود، کالاها را به خریدار یا نماینده قانونی او تحویل دهد. در حالی که برای خروج کالا از آن کشور خریدار موظف به پرداخت هزینه های گمرکی، بیمه، مالیات و موارد دیگر است و تا زمانی که این هزینه ها پرداخت نگردد، نمی تواند کالاهایش را به کشور دیگر انتقال دهد. این وضع با مفهوم مورد نظر فقیهان امامیه از تحویل که استیلا و استعلا را شرط تحقق تحویل می دانند در تعارض است. از سوی دیگر مفهوم مزبور از ضرورت های تجارت بین المللی است و به سادگی نمی توان از آن گذشت. این امر سبب گردید تا موضوع مذکور با جدیّت در فقه و کنوانسیون و قواعد متبوع آن مورد بحث و تحقیق قرار گیرد.
The Vienna Convention & Incoterms offer a minimalist concept delivery that the seller can deliver products to buyer in his business location while for exit goods from that country the buyer should pay Customs and Insurance costs and Taxes, Etc. As long as the Fees is not paid can't move his goods to other country. This situation is in contrast with the concept of the Imami Jurists of delivery that Invasion and Superiority is as a condition for the realization of delivery. On the other hand that concept is one of the importances of the international trade and simply can't be passed. This caused the concept seriously be discussed in Jurisprudence and Convention. The result of research showed that delivery of good in trade although the costs are incurred since buyer accept this conditions by himself explicitly or implicitly in order to respect the principle of the rule will the Jurisprudence is also valid. Second the subject of delivery on the assumption is separate of its concept and delivery location is more of a concept rather than the term delivery of the convention is intended to express.
تبریزی، ابوطالب تجلیل، التعلیقه الاستدلالیه علی تحریر الوسیله،کتاب المکاسب، چ1، تهران، ایران، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، 1421ق.
جعفری لنگرودی، محمد جعفر، ترمینولوژی حقوق، چ6، تهران، کتابخانه گنج دانش ،1372ش.
حسینى روحانى قمى، سید صادق، فقه الصادق علیه السلام (للروحانی)، چ1، قم - ایران، دار الکتاب، مدرسه امام صادق علیه السلام، 1412 ق، ج17.
حلّی، فخر المحققین، ایضاح الفوائد فی شرح اشکالات قواعد الاحکام ، چ2، قم، مؤسسه اسماعیلیان، 1363ش،ج1.
خویى، سید ابوالقاسم موسوى، مصباح الفقاهه (المکاسب)، بیچا، بیجا، بیتا، ج7.
ــــــــــــــــــــــــــــ ، منهاج الصالحین، چ 28، قم- ایران، نشر مدینة العلم، 1410ق، ج2.
دهخدا، علی اکبر، لغتنامه دهخدا، بیچا، تهران، انتشارات مجلس شورای اسلامی، 1335ش، ج 14.
صیمرى، مفلح بن حسن (حسین)، غایه المرام فی شرح شرائع الإسلام، چ1، بیروت - لبنان، دار الهادی، 1420 ق، ج2.
صدر، شهید، سید محمد، ماوراء الفقه، چ1، بیروت - لبنان، دار الأضواء للطباعه و النشر و التوزیع، 1420ق، ج3.
طوسى، ابو جعفر، محمد بن حسن، المبسوط فی فقه الإمامیه، چ3، تهران - ایران، المکتبه المرتضویه لإحیاء الآثار الجعفریه، 1387ق، ج2.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ ، الخلاف، چ1، قم - ایران، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، 1407ق، ج3.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ ، الوسیله إلى نیل الفضیله، چ1، قم - ایران، انتشارات کتابخانه آیه الله مرعشى نجفى(ره)، 1408ق.
عاملى، شهید ثانى، زین الدین بن على، الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه (المحشّی- کلانتر)، چ1، قم - ایران، کتابفروشى داورى،1410ق، ج3.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ، مسالک الأفهام إلى تنقیح شرائع الإسلام، چ1، قم - ایران، مؤسسه المعارف الإسلامیه، 1413ق، ج3.
فیض، علیرضا، مبادی فقه واصول، چ6، تهران، انتشارات دانشگاه تهران،1373ش.
قمی طباطبایی، سید تقی، مبانی منهاج الصالحین، چ1، قم-تهران، منشورات قلم الشرق، 1426ق، ج8.
نجفى(کاشف الغطاء)، حسن بن جعفر بن خضر، أنوار الفقاهه - کتاب المکاسب (لکاشف الغطاء، حسن)، چ1، نجف اشرف - عراق، مؤسسه کاشف الغطاء، 1422ق.
مؤسسهمطالعاتو پژوهشهایبازرگانی،B. Audit, La vente internationale de Incoterms® 2010: ICC rules for the use of domestic and international trade terms.
Marchandises, L.G.D.J., Paris , 1990 No. 8.
www.ITSR.IR
مهر 1388،www.IranLC