بررسی شایستگی های فرهنگی برای ارائه خدمات در مراکز نظامی مورد مطالعه مراکز نظامی استان اصفهان

محورهای موضوعی : مدیریت فرهنگی

مریم طلائی ¹ , سعید شریفی ² , مرتضی طلائی ³

1 - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مبارکه، اصفهان، ایران
2 - گروه مدیریت فرهنگی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران (نویسنده مسئول).
3 - دانش آموخته رشته مدیریت فرهنگی، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

تاریخ دریافت : 1400/02/15 تاریخ پذیرش : 1400/08/16 تاریخ انتشار : 1402/03/01

کلید واژه: دانش فرهنگی و خودکارآمدی فرهنگی, شایستگی فرهنگی, آگاهی فرهنگی, مراکز نظامی,

چکیده مقاله :

روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه ارائه‌دهندگان انواع مختلف خدمات به جانبازان، نیروهای نظامی و خانواده‌های ایشان بودند که به دلیل نامعلوم بودن جامعه آماری از طریق محاسبه واریانس (0.082) و استفاده از فرمول جامعه نامعلوم کوکران تعداد 122 نفر به ‌عنوان نمونه در نظر گرفته شد، پس از توزیع به‌صورت تصادفی طبقه‌ای 94/0 پرسشنامه‌ها بازگشت داده شد. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه 26 گویه‌ای سنجش شایستگی فرهنگی نظامی ندگارد و زیلینگ (2017) بود. این مقیاس بر مبنای مدل خودکارآمدی باندورا توسط میر، هال کلارک، هاموکا و پترسون (2015) تدوین شد و در دو سطح برای سنجش دانش و آگاهی و سنجش اعتماد به مهارت و خودکارآمدی فرهنگی اندازه‌گیری شد. پایایی ابعاد مقیاس و خرده مقیاس‌های آن بالاتر از 7/0 محاسبه شد. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون تی، رگرسیون هم‌زمان در مقیاس آکائیکه استفاده شد. یافته ها: نتایج تجزیه ‌و تحلیل نشان داد شایستگی‌های فرهنگی نظامی ارائه‌دهندگان خدمات به جز ابعاد دانش و نگرش در سایر ابعاد بالاتر از سطح متوسط است. بیشترین همبستگی در بین ابعاد شایستگی‌های فرهنگی نظامی بین خودکارآمدی و توانایی فرهنگی (679/0) است. همچنین بیشترین ضریب تأثیر در تعیین شایستگی‌های فرهنگی نظامی با دانش فرهنگی با (279/0) است. نتیجه گیری: نتایج نشان می‌دهد هر چه تجربه مواجهه افراد با جانبازان و نظامیان کمتر باشد شایستگی‌های فرهنگی نظامی آنها کاهش می‌یابد. همچنین خدمات معنوی بیشترین تأثیر را در افزایش شایستگی‌های فرهنگی نظامی ارائه‌دهندگان خدمات دارد.

چکیده انگلیسی:

The present study was conducted with survey method aimed at evaluating military cultural competence and analyzing cultural knowledge and ability to provide services in military centers in Isfahan. The statistical population of this study was all the providers of various types of services to devotees, military forces and their families. Among these, a sample of 122 people was considered as a sample using Cochran sampling formula and community variance calculation, after the distribution as available, 0.94 questionnaires were returned. The data collection tool was a 26-item questionnaire for assessing military cultural competence of Nedegaard & Zwilling (2017). This scale was developed based on Bandura's Self-efficacy Model by Meyer, Hall-Clark, Hamaoka, & Peterson (2015) and measured in two levels for assessing knowledge and awareness and cultural self-efficacy. The reliability of scale and its subscales were more than 0.7. T-test and regression analyzing was used for the data in Akaike information criterion. The results of analysis showed that the military cultural qualifications of service providers except dimensions of knowledge and attitudes in other dimensions were higher than the average level. The highest correlation was found between the dimensions of military cultural competence between self-efficacy and cultural ability (0.679), the most effective factor in determining military cultural competencies with cultural knowledge is (0.279). The results of demographic variables show that the less experienced the experience of individuals with devotees and military personnel, their military cultural competence decreases. Also, spiritual services have the greatest impact on increasing the military cultural qualifications of service providers.